In 2016 stapt Sumanta Bansi op het vliegtuig naar Nederland, waar ze begint met een studie farmaceutische wetenschappen aan de Vrije Universiteit. Sumanta doet naast haar studie administratieve taken bij tandartspraktijk Astina Dental in Den Haag. Sumanta vertelt haar moeder dat alles goed gaat, en haar moeder is trots.

In werkelijkheid loopt het minder van een leien dakje. Hoewel haar moeder ervan overtuigd is dat haar eerste studiejaar succesvol verloopt en Sumanta aan het tweede jaar mag beginnen, haalt Sumanta haar eerste jaar niet en stapt ze over naar biomedische wetenschappen aan de UvA. Daar heeft ze moeilijkheden om aansluiting te vinden bij andere studenten.

Het gezin in Hoorn

In Nederland woont Sumanta in eerste instantie bij haar tante in Amsterdam, maar omdat ze daar maar kort kan blijven gaat ze op zoek naar een andere woonplaats. Al snel kan ze terecht bij het bevriende echtpaar Manodj en Warsha – een traditioneel Surinaams-Hindoestaans gezin in Hoorn. Ze krijgt een kamer in hun twee-onder-een-kapwoning. In het huis woont ook het zoontje van het stel, en diens opa Dwarka.

Vanaf februari 2018 kan de moeder van Sumanta geen contact meer met haar krijgen. Volgens het gezin bij wie ze inwoont is Sumanta eerst op vakantie gegaan, en daarna verhuisd naar Rotterdam. Het is november 2018 als het de moeder van Sumanta Bansi niet lekker meer zit. Ze benadert een priester van een hindoestaanse tempel in Rotterdam, die de Nederlandse politie belt. Hij vertelt de politie dat Sumanta’s moeder al maanden geen contact meer met Sumanta heeft kunnen krijgen. Ook licht hij de politie in dat Sumanta zwanger was toen ze verdween. 

Zwangerschap

Het is niet de eerste zwangerschap van Sumanta. Volgens haar moeder is Sumanta al eens eerder zwanger geworden van Manodj B., en heeft zij onder druk van het gezin een abortus laten plegen. In februari 2018 is ze wederom zwanger, maar niet van plan om weer een abortus te ondergaan. Niet lang nadat ze dat aan haar moeder vertelt, verdwijnt Sumanta.

De politie doet meerdere oproepen in opsporingsprogramma Opsporing Verzocht, maar dit leidt in eerste instantie niet tot de vondst van (het lichaam van) Sumanta Bansi, of tot aanhoudingen van verdachten. Achteraf blijkt echter dat de oproepen waardevolle informatie opleveren. Door het aftappen van telefoons van het gezin bij wie Bansi inwoonde, en het afluisteren van gesprekken, blijkt dat de vader des huizes meer weet.

Rechtszaak

Hoofdverdachte Manodj B. zou onder meer gezegd hebben: ‘We komen in Opsporing Verzocht. Ai-ai-ai’, ‘Ik heb d’r gewoon vermoord’ en ‘Die zijn niet dom hoor, die weten wel wat er is gebeurd, maar het probleem is: ze weten niet waar.’ Die afgeluisterde gesprekken vormen waarschijnlijk het belangrijkste bewijs in de rechtszaak tegen Manodj B., zijn broer Dennis en de andere medeverdachten: zijn vader Dwarka, en zijn vrouw Varsha.

De rechtszaak eindigde in juli met een veroordeling van Manodj B. B. kreeg een straf van 15 jaar cel opgelegd. Hij heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan. B. heeft altijd ontkend dat hij Bansi heeft vermoord, maar op zijn aanwijzingen vond de politie in september wel het lichaam van Bansi.