Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Politie
actueel

Familie vermiste UvA-student Sumanta Bansi ‘hoopt op levenslang voor verdachten’

Sterre van der Hee,
30 mei 2022 - 07:30

Vandaag, ruim vier jaar nadat de zwangere oud-UvA-student Sumanta Bansi plotseling verdween, start de inhoudelijke behandeling van de rechtszaak tegen de verdachten. De advocaat van de nabestaanden is duidelijk: ‘Wij denken dat er genoeg bewijs bestaat om te kunnen zeggen dat deze heren verantwoordelijk zijn.’

Het Openbaar Ministerie verdenkt hoofdverdachte Manodj B. [niet Bansi, red.] en zijn medeverdachten van moord in vereniging, dan wel doodslag in vereniging op de voormalige UvA-student, en op het wegmaken of verminken van haar lichaam. Naast Manodj staat ook zijn vader Dwarka B. terecht. Manodj’ vrouw Vasha G. en zijn broer Dennis B. waren ook verdacht, maar worden niet vervolgd.

‘Hoewel het lichaam niet gevonden is, geldt in deze zaak niet per se een no face, no case-principe’

Manodj B. was de vader van het gastgezin uit Hoorn waarbij de van oorsprong Surinaamse UvA-student Sumanta Bansi inwoonde. Bansi studeerde biomedische wetenschappen aan de UvA en was net zwanger toen ze in februari 2018 verdween. De familie uit Hoorn deed geen aangifte van vermissing en vertelde Bansi’s moeder eerst dat de student op vakantie was, en daarna dat Bansi was verhuisd naar Rotterdam. Pas toen haar moeder in het najaar van 2018 de verhalen van de familie B. niet meer geloofde liet ze aangifte doen.

 

Chemicaliën

Eind 2020 hield de politie drie mannen aan die verdachte werden van betrokkenheid bij de vermissing van Bansi, onder wie Manodj B. en Dwarka B. Die laatste twee zouden hebben gesproken over het wegmaken van een moordwapen, de staat van een begraven lichaam en over hoe natriuymhydroxide menselijk weefsel kan vernietigen, zo zou blijken uit telefoongesprekken die het Openbaar Ministerie afluisterde. Ook zou Manodj B. hebben gezegd dat hij Bansi ‘in een keer in het hart zou hebben gestoken’ en dat hij een nachtelijke trip naar het Robbenoordbos had gemaakt, vlakbij de Afsluitdijk. 

 

In voorgaande jaren hield de politie meerdere grootschalige zoekacties in de hoop het lichaam van Bansi te vinden. De politie gaat ervan uit dat Bansi is gedood en dat haar lichaam ergens is gedumpt. Teams van agenten en veteranen zochten onder andere tevergeefs in recreatiegebied De Hulk bij Scharwoude en in het Robbenoordbos. In Scharwoude vond de politie een deel van een schep, waaruit volgens het OM kon blijken dat het lichaam van Bansi begraven zou zijn. 

‘Je denkt dat je dochter in een vertrouwde omgeving terechtkomt. Dan is dit natuurlijk je grootste nachtmerrie’

‘Het liefst levenslang’

Hoewel het lichaam niet gevonden is, geldt in deze zaak niet per se een no face, no case-principe, zegt advocaat Priya Soekhai, die de familie Bansi bijstaat. ‘Wij denken dat er genoeg bewijs bestaat om te kunnen zeggen dat deze heren verantwoordelijk zijn’, zegt ze. ‘Het ging om een zwangere dame die heel nauw contact had met haar thuisfront in Suriname, en die van de een op de andere dag niets meer liet horen. Dat is natuurlijk heel erg verdacht.’

 

Dat dit gebeurt is bij via via-bekenden van de familie Bansi was voor de familie een enorme schok, zegt Soekhai. ‘Je denkt dat je dochter in een vertrouwde omgeving terechtkomt. Ze kregen dit contact via een kennis van de familie, Sumanta had een onderkomen nodig. Dan is dit natuurlijk je grootste nachtmerrie. Als je dochter aan de andere kant van de wereld gaat studeren verwacht je dat ze terugkomt met een diploma. Nu ontbreekt elk spoor van haar lichaam. Dat is heel luguber.’

 

Voor de zaak komen de ouders van Bansi vanuit Suriname naar Nederland. ‘Dat is natuurlijk een heel emotionele aangelegenheid’, zegt Soekhai. ‘Ook de reis is voor hen al zwaar.’ Volgens de advocaat hoopt de familie op twee dingen: een zo hoog mogelijke straf voor de verdachten, en de vondst van het lichaam van Bansi, zodat ze hun dochter een waardig afscheid kunnen geven.

 

‘Het liefst zouden ze zien dat de verdachten levenslang krijgen, maar dat is juridisch gezien niet mogelijk in deze zaak’, zegt Soekhai. ‘Maar we denken dat de verdachten echt wel worden veroordeeld, er zijn genoeg voorbeelden van zaken zonder lichaam waarbij verdachten gewoon achter de tralies gaan. Daar gaan wij voor, maar de uitspraak is aan de rechter.’