Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Daniël Rommens
opinie

De Week | Brood en stopcontacten

Henk Strikkers,
16 februari 2016 - 09:47

Met weemoed dachten we deze  week terug aan die spannende vrijdagochtend exact een jaar geleden. Tientallen studenten, veelal met krakersuiterlijk, hadden zich verschanst in het Bungehuis om te strijden voor echte idealen. Democratisering! Decentralisering! Eerlijke carrièrekansen!

De geverfde leus Hands off our university op de muur van het Bungehuis staat ons in het geheugen gegrift. De studenten die hun handafdruk op de muren van het Bungehuis achterlieten moesten zich voelen als de duizenden die Obama’s victory speech in 2008 aanhoorden. Het was het Yes, We Can-moment van de UvA.

Het is een klap voor de actiegroepen en allen die hun idealen steunden

Net zoals Obama weten de bezetters inmiddels wat er voor nodig is om echt iets te veranderen. Guantanamo Bay is na acht jaar Obama nog steeds niet gesloten en noch in 2016, noch over acht jaar, zal de UvA een gedecentraliseerde en gedemocratiseerde universiteit zijn. Dat werd vorige week nog eens duidelijk, toen een tot op het bot verdeelde Tweede Kamer met een kleine meerderheid alle voorstellen voor echte democratie op universiteiten en hogescholen wegstemde. Twee dagen later werd en passant nog even gemeld dat de nieuwe decaan van de geesteswetenschappenfaculteit toch niet wordt verkozen, maar gewoon wordt benoemd. Het is een klap voor de actiegroepen en allen die hun idealen steunden.

 

In vergelijking met vorig jaar waren de leden van die actiegroepen vorige week bedeesde kinderen toen ze in een achterafkamertje op de door hen zo verafschuwde Roeterseilandcampus hun zorgen bespraken. ‘Als je studenten vraagt waar ze zich druk om maken zeggen ze dat ze meer stopcontacten willen op Roeterseiland in plaats van dat ze kritisch reflecteren op het wetenschappelijk onderwijs,’ zo jeremieerde studentenraadvoorzitter Naomi Appelman.

 

Brood en spelen. Het is een harde les, die men aan de afgelopen jaren zo dikwijls bekritiseerde HvA snapt. Studenten en docenten zitten niet per se te wachten op meer inspraak, zolang er maar ‘een ontmoetingsplaats met multidisciplinaire netwerkmogelijkheid’ (lees: pop-upschaatsbaan) op de Amstelcampus is en ze eens per jaar naar een exorbitant dure onderwijsconferentie in Carré kunnen. Overigens kunnen HvA’ers deze week wel degelijk hun mening geven. De CMR is namelijk net een onderzoek gestart. De titel? ‘Welke voorzieningen heb jij nodig op de campus?