Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Sara Kerklaan
actueel

Freya’s schuld: ‘Ik schaam me voor mijn schuld’

Maureen Blankestijn,
13 maart 2021 - 08:30

Studeren is een investering in jezelf, vond men in Den Haag, en daarom werd de basisbeurs zes jaar geleden afgeschaft. Wat vinden studenten van het leenstelsel? Waarom lenen ze? En hoe kijken ze naar hun studieschuld? Deze week spreken we met zes UvA’ers over hun schuld. Vandaag Freya Chiappino (23) over haar schuld van 30.000 euro.

‘Laatst lag ik middenin de nacht wakker, omdat ik me zorgen maakte over mijn studieschuld. Mijn schuld is nu 30.000 euro na drie jaar studeren, maar ik ben voorlopig nog niet afgestudeerd. Ik heb me onlangs verdiept in de gevolgen van mijn studieschuld en sindsdien ben ik een stuk gestrester. Sinds ik vorig jaar meewerkte aan de nietmijnschuld-campagne, tegen het leenstelsel, maak ik me meer zorgen. Ik maak me zorgen over of ik mijn kinderen later wel alles kan geven met mijn schuld. Het kan zomaar dat ik er 35 jaar over doe om het allemaal terug te betalen, dan ben ik 60 als ik klaar ben! Dan zit ik nog met de vraag of ik later wel een hypotheek kan krijgen in mijn maag, omdat je studieschuld wordt afgetrokken van je hypotheek.'

Freya's DUO

Leent momenteel niet 

Propedeuse cultureel erfgoed op de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten 

Derdejaars kunstgeschiedenis

Tweedejaars filosofie 

30.000 euro studieschuld

‘Mijn studiekeuze neemt die financiële zorgen niet weg. Ik heb ooit voor kunstgeschiedenis en filosofie gekozen omdat ik het machtig interessant vind, maar als ik mensen vertel wat ik studeer is vaak de eerstvolgende vraag wat ik denk te gaan verdienen later.’

 

‘Ik begon met lenen om mijn huur, collegegeld en studieboeken te kunnen betalen, maar al snel leende ik meer. Ik ging voor het eerst op kamers in Leiden. Ik begon met 400 euro per maand. Na een tijdje bedacht ik dat het wel naar beneden kon en stelde ik mijn lening bij. Maar als ik dan krapper bij kas zat dan mijn vrienden, zeiden ze: “Boeien, leen gewoon meer. Je moet het ook leuk hebben, zuinig leven is niet leuk.” Als achttienjarige was ik snel overgehaald en leende ik al snel weer meer.’

‘Als ik het over zou kunnen doen, zou ik het anders doen en niet toegeven aan de groepsdruk’

‘Eerst dacht ik dat het niet zo erg is, net als zoveel studenten. Studenten zeggen onderling dat je je geen zorgen hoeft te maken om je schuld, want je mag er heel lang over doen om het terug te betalen, er zit geen rente op, je hoeft niet af te betalen als je het niet kan missen, et cetera. Maar nu schaam ik me voor mijn schuld, vooral tegenover mijn ouders. Als ik het over zou kunnen doen, zou ik het anders doen en niet toegeven aan de groepsdruk.’

 

‘Momenteel werkt ik als vicevoorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) en ik heb daarvoor mijn studie een jaar uitgesteld. Daarmee is ook mijn lening voor een jaar stopgezet. Ik heb het geluk dat dat kan omdat ik kan leven van de vergoeding die de LSVb me geeft. Op landelijk niveau is er meer geld. Als facultaire studentenraadslid had ik niet de keuze om een jaar niet te lenen.’

Foto: Sara Kerklaan
Freya Chiappino: 'Door het leenstelsel zitten er minder studenten in de studentenvertegenwoordiging'

‘Het leenstelsel heeft daarmee ook invloed op de vertegenwoordiging van studenten. Studenten hebben nu meer haast met afstuderen. Je denkt wel even twee keer na voordat je een bestuursjaar gaat doen, want de studievertraging die je daarmee oploopt is hartstikke duur. Hierdoor hebben besturen grotere moeite dan voorheen met het vinden van genoeg leden. Juist door de effecten van het leenstelsel is de vertegenwoordiging harder nodig dan ooit, maar juist door diezelfde effecten zitten steeds minder studenten in de vertegenwoordiging om dit probleem aan te kaarten.’

 

‘Van de beloofde onderwijsverbetering heb ik niks gezien. Ik weet niet echt wat er verbeterd zou moeten zijn de afgelopen jaren. De werkdruk van docenten is nog steeds heel hoog. De mensen die ik voor de LSVb spreek in het onderwijsveld hoor ik er ook niet over.’

‘Ik vind het belachelijk dat de overheid jongeren niet beter informeert over de gevolgen van het hebben van zo’n grote schuld. De drempel om te lenen is heel laag en iedereen doet het, maar wat het eigenlijk betekent weten maar weinig jongeren. Soms heb ik het gevoel dat ze bij de invoering van het leenstelsel helemaal niet hebben nagedacht over de gevolgen voor de maatschappij.’