‘UvA-studenten schaden de groene zaak door straten te blokkeren’
De demonstranten van Extinction Rebellion hebben groot gelijk dat ze aandacht vragen voor klimaatverandering, schrijft rechtenstudent Fabian van Hal. De manier waarop ze dat doen kan zijn goedkeuring echter niet wegdragen. ‘De manier waarop zij de klimaatmissie in praktijk brengen heeft een kinderlijke en karikaturale bijsmaak.’
In alle vroegte is maandag Extinction Rebellion, een wereldwijde klimaatactivismegroep, de straat opgegaan om de openbare weg te blokkeren. Ze pakken groots uit: hun pijlen zijn gericht op de welbekende Stadhouderskade. Sinds 6 uur in de morgen blokkeren zij de straat voor het Rijksmuseum op een manier waar de Blokkeerfriezen ‘u’ tegen zouden zeggen. Amsterdam was – niet voor het eerst – ontregeld door activisme. Als UvA-student ben ik in het bijzonder teleurgesteld in de twee medestudenten die deelnamen aan het protest.
Dit soort activisme neigt naar egoïsme. Twee UvA-studenten, oud CSR-lid Malou Sprinkhuizen en een verder anonieme ‘Daniël’ zijn bij het protest. Juist van universitaire studenten die maatschappelijk betrokken zijn zou een constructievere en volwassen houding moeten worden verwacht.
Slecht voor de groene zaak
Het doel van deze activisten is zeker nobel te noemen. We bevinden ons op dit moment in een benarde situatie en aandacht voor het veranderende klimaat mag zeker ten gehore worden gebracht. Echter, de manier waarop Extinction Rebellion deze boodschap brengt wekt vooral irritatie op. Door het verkeer plat te leggen, een veelvuldig gebruikte weg te blokkeren en veel geluid te maken ontstaat een overlastgevende situatie. Deze aanpak wekt louter en alleen ergernis op. Mijn hart voor de groene zaak is groot, maar deze aanblik stemt mij bedroefd. Ik voel me niet verwant met deze manier van aandacht vragen voor klimaatverandering. Deze opdringerige manier van protesteren doet allesbehalve goed voor de strijd voor betere klimaatpolitiek.
Niet onbelangrijk is het feit dat het protest illegaal is. Toen de demonstranten werd gevraagd of zij de weg wilden verlaten, hebben zij dit niet gedaan. Ze geven bewust geen gehoor aan de politie. Protesteren mag alleen binnen de wettelijke kaders. Dit staat in onze grondwet én in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Dat is een logische en verdedigbare stelling: op het moment dat elke activistengroep protesteert, een weg blokkeert of voor mijn part met tractoren dranghekken omrijdt, is het hek van de dam. Wanneer we de regels negeren, en daarmee de afspraken die we hebben gemaakt over hoe we met elkaar omgaan in de stad, wordt het een chaos. Eigenrichting is niet toegestaan. De actie getuigt van een egoïstische kijk op de wereld. De ruim tachtig aanhoudingen die verricht zijn, zijn daarom niet vreemd.
Geen plaats voor guerilla-achtige protesten
Daarnaast zijn er twee UvA-studenten bij het protest aanwezig. Eén van hen is Malou Sprinkhuizen, een voormalig lid van de Centrale Studentenraad. Bij uitstek Sprinkhuizen zou als politiek figuur en maatschappelijk betrokken student dit protest moeten afkeuren. Het is teleurstellend en kinderachtig dat de twee studenten dit niet doen. Op een democratische manier tot een beslissing komen is onze manier van doen in Nederland. Hier past demonstreren bij, maar wel binnen de kaders van de wet. Nederland is een democratisch land. In een democratie is geen plaats voor guerilla-achtige protesten.
Kortom, de boodschap waarvoor de demonstranten protesteren is van groot belang. Echter, de manier waarop zij de klimaatmissie in praktijk brengen heeft een kinderlijke en karikaturale bijsmaak en moet daarom met wantrouwen bekeken worden. Het is aan onze generatie, de studenten, om op een democratische manier het klimaatprobleem te tackelen. Onwettig de Stadhouderskade blokkeren hoort daar niet bij.
Fabian van Hal studeert rechtsgeleerdheid en zit namens De Vrije Student in de facultaire studentenraad.
