Hicham El Ouahabi | Beschamend dat UvA nog steeds geen gratis menstruatieproducten verstrekt
Maandverband en tampons zijn nog steeds niet gratis verkrijgbaar op de UvA. Beschamend, vindt columnist Hicham El Ouahabi. ‘In tegenstelling tot een toiletbezoek en dorst hebben, geldt voor menstrueren anno 2024 aan de UvA nog steeds het principe van eigen verantwoordelijkheid. Lachwekkend, voor een universiteit die zichzelf positioneert als vooruitstrevend en maatschappelijk betrokken.’
Wat hebben toiletpapier, drinkwaterpunten, maandverbanden en tampons gemeen? Op het eerste gezicht niet veel, behalve dat je ze allemaal kunt beschouwen als basisvoorzieningen. Een toiletbezoek, dorst krijgen en ongesteld worden, zijn zaken waar je nu eenmaal niet zelf voor kiest. Dus op de UvA zijn vanzelfsprekend toiletpapier, drinkwaterpunten, maandverbanden en tampons kosteloos en ongelimiteerd beschikbaar. Niets speciaals en helemaal logisch, nietwaar?
Voor wie goed oplet, is het wél speciaal – speciaal omdat het niet waar is. Tenminste, wat betreft maandverbanden en tampons, want die worden op de UvA niet kosteloos ter beschikking gesteld. In tegenstelling tot een toiletbezoek en dorst hebben, geldt voor menstrueren anno 2024 aan de UvA nog steeds het principe van eigen verantwoordelijkheid. Beschamend, of eerder nog, lachwekkend, voor een universiteit die zichzelf positioneert als vooruitstrevend en maatschappelijk betrokken.
Toegegeven, sinds 2022 kunnen studenten en medewerkers op de UvA-campussen voor het schamele bedrag van 15 cent een pakket met 16 menstruatieproducten uit de automaat halen. Je zou terecht kunnen concluderen dat er dus geen probleem is, gezien de toegankelijke prijs. Maar laten we niet naïef zijn. De reden achter deze aanbod in de automaten is niet bepaald een staaltje van vooruitstrevend beleid. Nee, Het was (en is nog steeds) een reactie, vermomd als aanpak tegen de opkomende uitdaging van menstruatiearmoede.
En dat verdient zowel lof als kritiek. Lof omdat menstruatiearmoede onmiddellijke actie vereist en het betaalbaar maken van producten beter is dan niets doen. Én tegelijkertijd is het een schandalige motivatie voor een universiteit. Want moe(s)t de universiteit nou echt wachten tot armoede de stok is die de universitaire ezel vooruitdrijft? Beschamend.
Alsof toiletpapier en de drinkwaterpunten ons worden aangeboden uit medelijden of als een daad van weldoenerij. Allesbehalve, ze zijn het product van een bepaalde vanzelfsprekendheid, een onuitgesproken norm die in ons dagelijks leven verankerd is. Het feit dat deze vanzelfsprekendheid en onuitgesproken norm niet gelden voor maandverbanden en tampons werpt op treffende wijze licht op de kromheid van bepaalde zaken. En dat deze kromheden vaak verband houden met vrouwenkwesties is géén toeval. Maar anno 2024 een bewuste keuze.
Zolang menstruatie een natuurlijk aspect is van het leven van vrouwen, iets waar ze niet voor kiezen, horen maandverbanden en tampons standaard en kosteloos beschikbaar te zijn in toiletruimtes op de universiteit. En zolang de universiteit toiletpapier, maar ook drinkwaterpunten, kosteloos en ongelimiteerd beschikbaar stelt, zouden maandverbanden en tampons vanzelfsprekend in dezelfde categorie moeten vallen.
En wellicht geruststellend: je hoeft niet te behoren tot links of rechts, noch vrouw of feminist te zijn, om dit inzicht te hebben. Een vleugje gezond verstand volstaat.
Waar wacht de UvA nog op?
