Hicham El Ouahabi | En toen was de vakantie voorbij
Tijdens de afgelopen kerstvakantie herontdekte columnist Hicham El Ouahabi het plezier van lezen. ‘Ik kijk vooral uit naar een jaar waarin ik de actualiteit en sociale media verruil voor een literaire ontdekkingsreis.’
Helaas ben ik niet de gelukkige winnaar geworden van de oudejaarsjackpot van 30 miljoen, maar dat doet er eigenlijk niet toe als je heerlijk hebt genoten van vrije en feestelijke dagen. Tenminste, volgens de vele miljonairs die als een plaag lijken te verschijnen op YouTube-advertenties lijken die twee situaties hetzelfde te voelen. Ik kan me dat goed voorstellen. De laatste dag voor de vakantie, met het vooruitzicht om vrij te zijn, voelde werkelijk als een bevrijding. In combinatie met het gevoel dat iets precies op het perfecte moment van start gaat.
De aanvang van de vakantie op het perfecte moment was ook duidelijk te zien aan mijn boekenkast. Ik had al wekenlang, zo niet maandenlang, het voornemen om dat ding tijdens de vakantie op te knappen. De kast stond namelijk op instorten, één beweging en de boel zou exploderen. Te vol of te klein, beide zouden mogelijk zijn. De staat van mijn boekenkast deed me in ieder geval denken aan de huidige stand van de wereld, vol spanningen waarbij je je afvraagt: wanneer explodeert de boel?
Van jongs af aan ben ik altijd dol geweest op lezen. Tijdens mijn tienerjaren nam het leesplezier af, alles leek plotseling interessanter dan een boek oppakken. Kort daarna begon de coronapandemie, wat mijn liefde voor literatuur opnieuw aanwakkerde. Het was werkelijk een verademing. Nog steeds vraag ik me af of ik het thuisblijven in die tijd wel had kunnen doorstaan zonder het genot van lezen.
Naarmate er meer mogelijk werd, begon het lezen echter weer af te nemen. Literatuur werd geleidelijk aan vervangen door actualiteit en sociale media, oftewel door de waan van de dag. En om eerlijk te zijn, het voortdurend op de hoogte willen zijn van alles is vooral frustrerend. Hoeveel tijd je er ook aan besteedt, je blijft achter met een gevoel van onvervuldheid en het blijft aanvoelen als een oppervlakkige en onpersoonlijke ervaring.
Het zal dan ook geen verrassing zijn wat ik hoop voor dit jaar en waar ik op oudejaarsavond op heb geproost: op een jaar gevuld met leesplezier. Al moet ik wel bekennen dat de jackpot van 30 miljoen ook zeker welkom zou zijn geweest, maar die hoop is alweer verplaatst naar 2025. Voor nu kijk ik vooral uit naar een jaar waarin ik de actualiteit en sociale media verruil voor een literaire ontdekkingsreis. Onderdompelen in verhalen, je écht laten meeslepen en inleven in andere perspectieven.
In deze tijden van toenemende spanningen en tegenstellingen, geloof ik sterker dan ooit dat wij jongeren - eigenlijk iedereen - baat hebben bij literatuur en het herontdekken van het plezier van lezen.
