Architect Anneke Treffers, docente stedenbouw bij de HvA, krijgt vandaag de gouden Piet Kranenbergring uitgereikt. Deze vastgoedprijs werd in 2007 in het leven geroepen en is bestemd voor een persoon die zich verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van vastgoed in de brede zin in Groot-Amsterdam. Eerste ontvanger en naamgever van de ring was Piet Kranenberg, die een grote rol speelde bij het behoud van het Olympisch Stadion.
Waarom krijgt u deze prijs?
‘Mij is verteld dat ik mijn studenten de zorgvuldigheid en waarden van onze stad meegeef. Ik wil de prijs dan ook aan mijn studenten opdragen, want zij hebben ervoor gezorgd dat ik gewonnen heb. Zij zijn de toekomst en zij moeten de stad behouden. Ik vind het eigenlijk een veel te grote prijs voor mij.’
Bent u niet iets te bescheiden?
‘Nou, ik kan wel zeggen dat ik altijd het onderste uit de kan wil halen en erg betrokken bij mijn studenten ben. Wij gaan bij de opleiding heel zorgvuldig met de ruimte om en het is goed dat de opleiding stedenbouw op een voetstuk geplaatst wordt. Het is een kleine afdeling: des te leuker dus dat wij de prijs winnen. De meeste mensen kunnen wel aantal bekende architecten opnoemen, maar een bekende stedenbouwer kennen ze vaak niet.’
Wat doet een stedenbouwer?
‘Een stedenbouwer ontwerpt de openbare ruime en richt die in. Hij houdt zich bezig met vragen als waar een winkelstraat moet komen, hoe breed een stoep moet worden en waar woningen gebouwd moeten worden. Stedenbouwers leggen de randvoorwaarden neer waar architecten mee moeten werken. Het is jammer dat studenten vaak niet weten wat het vak inhoudt. Stedenbouw is dan ook niet zo "sexy" als architectuur.’
U komt in een rijtje te staan met onder meer Piet Kranenberg en André van Stigt. Wat doet dat met u?
‘Het is natuurlijk helemaal over de top dat ik die prijs win. Ik vind het eigenlijk een veel te grote eer en heb ook even overwogen om hem te weigeren. Ik ben gewoon maar een docent. Maar bij nader inzien leek het me toch verstandig een prijs aan te nemen die je aangeboden krijgt.’
U bent voor de prijs genomineerd door uw voorganger Nel de Jager. Hoe kwam zij bij u?
‘We hebben vijf jaar geleden samen een masterclass gevolgd en sindsdien hebben we altijd contact gehouden. Ze is ook wel eens mee geweest op excursies met mij en mijn studenten en verzorgde zo nu en dan gastcolleges bij ons. Ik heb blijkbaar een goede indruk op haar gemaakt.'
U moet de ring volgend jaar weer aan iemand anders doorgeven. Al iemand op het oog?
‘Ik maak me er nu al zenuwachtig over. Nel de Jager vertelde me dat ze allerlei voorstellen over de mail kreeg van mensen die een geschikte kandidaat kenden. Eerlijk gezegd zou ik het echt nog niet weten. Ik ga dit jaar gewoon heel goed opletten.’
Waarom krijgt u deze prijs?
‘Mij is verteld dat ik mijn studenten de zorgvuldigheid en waarden van onze stad meegeef. Ik wil de prijs dan ook aan mijn studenten opdragen, want zij hebben ervoor gezorgd dat ik gewonnen heb. Zij zijn de toekomst en zij moeten de stad behouden. Ik vind het eigenlijk een veel te grote prijs voor mij.’
Bent u niet iets te bescheiden?
‘Nou, ik kan wel zeggen dat ik altijd het onderste uit de kan wil halen en erg betrokken bij mijn studenten ben. Wij gaan bij de opleiding heel zorgvuldig met de ruimte om en het is goed dat de opleiding stedenbouw op een voetstuk geplaatst wordt. Het is een kleine afdeling: des te leuker dus dat wij de prijs winnen. De meeste mensen kunnen wel aantal bekende architecten opnoemen, maar een bekende stedenbouwer kennen ze vaak niet.’
Wat doet een stedenbouwer?
‘Een stedenbouwer ontwerpt de openbare ruime en richt die in. Hij houdt zich bezig met vragen als waar een winkelstraat moet komen, hoe breed een stoep moet worden en waar woningen gebouwd moeten worden. Stedenbouwers leggen de randvoorwaarden neer waar architecten mee moeten werken. Het is jammer dat studenten vaak niet weten wat het vak inhoudt. Stedenbouw is dan ook niet zo "sexy" als architectuur.’
U komt in een rijtje te staan met onder meer Piet Kranenberg en André van Stigt. Wat doet dat met u?
‘Het is natuurlijk helemaal over de top dat ik die prijs win. Ik vind het eigenlijk een veel te grote eer en heb ook even overwogen om hem te weigeren. Ik ben gewoon maar een docent. Maar bij nader inzien leek het me toch verstandig een prijs aan te nemen die je aangeboden krijgt.’
U bent voor de prijs genomineerd door uw voorganger Nel de Jager. Hoe kwam zij bij u?
‘We hebben vijf jaar geleden samen een masterclass gevolgd en sindsdien hebben we altijd contact gehouden. Ze is ook wel eens mee geweest op excursies met mij en mijn studenten en verzorgde zo nu en dan gastcolleges bij ons. Ik heb blijkbaar een goede indruk op haar gemaakt.'
U moet de ring volgend jaar weer aan iemand anders doorgeven. Al iemand op het oog?
‘Ik maak me er nu al zenuwachtig over. Nel de Jager vertelde me dat ze allerlei voorstellen over de mail kreeg van mensen die een geschikte kandidaat kenden. Eerlijk gezegd zou ik het echt nog niet weten. Ik ga dit jaar gewoon heel goed opletten.’
