Hoe kijken internationale studenten naar een stad als Amsterdam?
Elk jaar studeren er meer dan 15.000 internationale studenten aan de Universiteit van Amsterdam. Hoe kijken zij aan tegen de Nederlandse hoofdstad en haar inwoners?
Een derde van de studenten aan de UvA komt uit het buitenland. Dat levert een gezellige mengelmoes op in de stad, maar zal vast soms ook zorgen voor verbazing. Hoe kijken Laura, Isa en Johan naar hun nieuwe stad?
Johan Degel (20, PPLE) uit Duitsland en Singapore
‘Amsterdam is niet de gebruikelijke grote stad. Je hebt er geen enorme wolkenkrabbers in het centrum, maar historische gebouwen. Met de grachten en parken voel ik me dichter bij de natuur in de stad, meer dan ik had verwacht toen ik hiernaartoe kwam vanuit een plattelands dorp uit Duitsland.’
‘Duitsers en Nederlanders hebben vergelijkbare eigenschappen: ze zijn direct en komen op tijd. Ik heb een tijdje in Amerika gewoond en daar kun je bij de supermarkt een gesprek van tien minuten voeren met iemand. In Amsterdam en Duitsland zijn mensen wat gesloten, ze houden meer voor zichzelf. Wat ik niet had verwacht, was de grote internationale gemeenschap: ik kan de hele dag doorbrengen zonder Nederlands te hoeven spreken.’
Isa Mavie Schrader (20), PPLE uit Duitsland
‘Voor mij is Amsterdam de mooiste stad waar ik tot nu toe geweest ben. Het lijkt groot, maar als je hier woont is het eigenlijk best klein. Je kunt overal naartoe fietsen in vijftien minuten. Ik heb een paar jaar in Londen gewoond, en vergeleken daarmee is Amsterdam heel rustig en zijn de mensen vriendelijk.‘
‘De woningmarkt is natuurlijk onmogelijk, maar ik heb via een vriendin een kamer in het centrum gevonden. De eigenaar van het café onder mijn huis heeft me een soort van geadopteerd. Ik was nieuw in de stad en kende niemand en hij was de eerste persoon die ik ontmoette. Nu haal ik er elke ochtend koffie en maak een praatje. Hij is eigenlijk net een ouder voor me.’
Laura López Parejo (23, student Science Communication) uit Spanje
‘Ik kom uit Madrid en wat me meteen opviel toen ik in Amsterdam aankwam, was dat de huizen altijd de gordijnen open hebben. Dat voelt zo raar, alsof ik iemands privacy schend. In Spanje zou dat nooit gebeuren.’
‘Ik heb nu in drie plekken in Amsterdam gewoond: in Oost, in West en nu in de Bijlmer. De woningcrisis is een groter probleem dan ik had verwacht. Je ziet gentrificatie in werking: hoe verder je van het centrum af zit, hoe multicultureler het wordt.’
‘De meeste mensen die ik ontmoet, zijn niet geboren in Amsterdam. Ze zijn internationaal of wonen in andere steden zoals Amersfoort of Utrecht. Het was in het begin lastig om mijn Nederlandse klasgenoten beter te leren kennen. Ik was gewend om na de les in Madrid iets te gaan drinken en stelde dat voor in de eerste week op de uni. Zij zeiden: laten we een poll in de groepsapp maken en over een maand een datum prikken. Nu, twee jaar later, doe ik hetzelfde.’
