Rust rondom dispuutshuis Thalia: buren opgelucht nu ontgroeningen uitblijven
Deze week beginnen de ontgroeningen bij de studentenverenigingen. Bij het dispuutshuis van Thalia – waar het corpsbestuur vorige week hard ingreep met een stop op nieuwe leden – blijft het doodstil. Tot grote vreugde van de buren, die andere jaren tijdens de ontgroeningstijd op de Vondelstraat te maken hadden met veel overlast. ‘Ik werd gék van die ballen.’
De balkondeuren van het statige dispuutshuis van Thalia staan open, maar toch is het al een aantal dagen doodstil in de Vondelstraat. Dat is nieuw volgens een buurvrouw. Nog geen week geleden liepen de studenten ‘schreeuwend en brallend’ met fakkels over straat, als onderdeel van de werving van nieuwe leden.
Ook andere buurtbewoners ergeren zich groen en geel aan de geluidsoverlast die de zogenoemde jaarlijkse fleurrondes veroorzaken. Een man die om de hoek van het dispuutshuis woont vertelt dat de Thalianen afgelopen week twee dagen met toekomstige leden in dure auto’s door de straat scheurden en rookbommen gooiden. ‘Daar had ik het meeste last van: ik werd gék van die ballen.’ Nu is hij aangenaam verrast door de stilte.
Zorgen over veiligheid
Vorige week besloot het corps tot een ongekende maatregel: Thalia mag dit jaar geen nieuwe leden meer aannemen. De reden: zorgen over de veiligheid van (nieuwe) leden door ernstig wangedrag. Al is onduidelijk wat er zich nu precies heeft afgespeeld.
Een buurman, die al 35 jaar tegenover het dispuutshuis woont, vindt het een ‘hopeloze zaak’ dat de studenten zich nooit lijken te gedragen. Volgens hem zijn er in het verleden meerdere keren afspraken gemaakt met de bewoners van het dispuutshuis. Zo ontgroenen ze vaak nog steeds op straat, in plaats van in hun kelder, zoals beloofd. ‘Ik kan gelukkig aan de andere kant van mijn huis gaan zitten, maar sommige families lijden er waanzinnig onder. Hun kinderen worden elk jaar nog steeds wakker van popmuziek met zware bassen die uit het dispuutshuis komt.’
Geen leven
Het lijkt erop dat de studenten geïntimideerd zijn door de negatieve berichtgeving over hun dispuut. Sinds de publicaties in NRC en Het Parool over het stilleggen van de fleurrondes en ontgroeningen bij Thalia dit jaar, houden ze zich gedeisd. Geen lege bierflesjes op de stoep en geen grote dispuutsvlag die uit het raam van hun herenhuis hangt. ‘Het lijkt alsof er geen leven meer is in het dispuutshuis’, zegt de overbuurman. ‘Ik denk dat ze zo vreselijk geschrokken zijn dat ze ook geen feestjes meer durven te geven.’
De overbuurman vertelt dat verschillende buurtbewoners momenteel op vakantie zijn, uit wanhoop, om te vluchten voor eventuele overlast. Hij gokt dat die buren wel op de hoogte zijn van het nieuws: ‘die lezen hun krantje vast ook in het buitenland’. Toch is hij er niet gerust op dat de studenten de komende weken stil blijven.
Stijlvolle huizen
Genietend van de stilte, is de overbuurman zich ervan bewust dat die stilte niet blijvend is. ‘Het is krankzinnig dat er een baldadig studentenhuis staat te midden van stijlvolle huizen die miljoenen waard zijn én waar jonge gezinnen wonen. De studenten hadden allang naar een ander pand moeten verhuizen. Er zijn waanzinnige plekken waar je herrie kunt maken, zonder dat de hele buurt daar last van heeft.’
De man die om de hoek van het dispuutshuis woont, belt aan bij een stel dat net is ingetrokken in een woning enkele huizen verderop van het dispuutshuis. Hij heet ze welkom in de buurt. Als de deur weer dichtvalt, zegt hij: ‘Ze weten niet wat hen volgend jaar te wachten staat.’
