Sport | ‘Toen we de Amsterdam UMC Run voor het eerst samen liepen zat Astrid nog in een rolstoel’
Komende zondag 25 mei vindt weer de jaarlijkse Amsterdam UMC Run plaats rondom en dwars door het Amsterdam UMC. Cardioloog en intensivist Wim Lagrand doet sinds 2019 mee samen met zijn voormalig patiënt Astrid Breton, die bij hem op de IC lag. ‘Dat ik word aangemoedigd door het publiek alsof ik een bijzondere prestatie heb afgeleverd, komt echt binnen en geeft me een boost.’
Lagrand en Breton werden zes jaar geleden aan elkaar gekoppeld als ‘renbuddies’. Sindsdien doen ze jaarlijks samen mee aan de ICU Challenge, waarbij een oud-IC-patiënt met een familielid of zorgverlener vijf kilometer tijdens de Amsterdam UMC Run aflegt. Of dat nou in een rolstoel, lopend, joggend of rennend is: als ze maar samen over de finish komen. Het geld dat ze inzamelen, gaat naar onderzoek voor de verbetering van de IC-revalidatie en nazorg.
Intensive Care
In 2015 kreeg Breton (57) een acute alvleesklierontsteking. Ze lag 7,5 maand op de Intensive Care. ‘Wim was een van de artsen die mij destijds behandelde, al weet ik daar zelf natuurlijk weinig van,’ zegt ze. ‘Mijn man kende hem toen eigenlijk beter dan ik.’
Lagrand (60) is cardioloog-intensivist bij Amsterdam UMC. Dat betekent dat hij het algemene intensivecarewerk doet, maar vanuit zijn moederspecialisme vooral betrokken is bij gecompliceerde hartproblemen op de IC. ‘Ik herinner me Astrids traject als lang en complex,’ zegt hij, ‘ze moest meerdere operaties ondergaan – een grote aanslag op haar lichaam – en er was een groot behandelteam van vele artsen, verpleegkundigen en paramedici bij betrokken’.
Buddy
De échte ontmoeting tussen de arts en oud-IC-patiënt, buiten de intensivecarekamer, vond pas jaren na Bretons IC-opname plaats. Na een succesvolle eerste deelname aan de Amsterdam UMC Run in 2018, schreef ze zich in 2019 opnieuw in. Dit keer werd Breton gekoppeld aan Lagrand. ‘Een hele spontane en goede arts,’ vertelt ze, ‘de klik was er gewoon’. Sindsdien doen ze elk jaar samen mee, nu voor de zesde keer op rij.
Als arts ziet Lagrand hoe Breton elk jaar vooruitgang boekt. ‘Dat is het leuke aan een vaste buddy hebben. Toen we de Amsterdam UMC Run voor het eerst samen liepen, zat Astrid nog in een rolstoel. Dan gaf ik haar een box bij de start en rende ik het rondje. Zij werd in haar rolstoel naar de finish geduwd, waar ze me stond op te wachten, zodat we samen over de streep konden gaan.’ Met de jaren groeiden ook de meters die Breton zelf lopend kon afleggen. Breton: ‘De afgelopen twee jaar heb ik het hele traject uitgelopen.’
Geweldige happening
Dat saamhorigheid voorop staat bij de Amsterdam UMC Run is een van de redenen dat Lagrand altijd deelneemt. ‘Mooi dat je zo’n hardloopwedstrijd met elkaar doet, als instituut. Eigenlijk geldt hetzelfde voor het teamgevoel dat heerst op de Intensive Care, waar een heel team bij betrokken is.’
De arts rent ook mee om geld in te zamelen voor onderzoek naar Post Intensive Care Syndrome: de fysieke en mentale klachten die een IC-opname tot gevolg kan hebben. Breton ervaart die nasleep nog elke dag: ze is snel vermoeid na inspanning, heeft moeite met balans bij lopen en staan, en kampt met chronische darmproblemen doordat een deel van haar dunne darm is verwijderd na de alvleesklierontsteking.
Terwijl Breton soms het gevoel heeft dat ze als patiënt weinig kan, geeft de Amsterdam UMC Run haar kracht. ‘Een geweldige happening’, noemt ze het. ‘Dat ik word aangemoedigd door het publiek alsof ik een bijzondere prestatie heb afgeleverd, komt echt binnen en geeft me een boost.’ Dit jaar staat haar eigen fanclub – haar man, schoondochter, zoon en kleinzoon – haar bij de finishlijn toe te juichen.
Terugblik
Het doel van het loopduo is om de Amsterdam UMC Run dit jaar opnieuw samen uit te lopen. ‘Astrid vertelde me dat ze zelfs een klein stukje wil proberen te joggen, maar ik pas me aan haar tempo aan,’ zegt de arts. Breton: ‘Het is best spannend hoor. Door mijn ziekte en IC-opname ben ik nog wat instabiel.’
Terwijl ze samen door het ziekenhuis lopen, lopen ze ook het voorbije jaar met elkaar door. ‘Er is vaak wel ruimte om te praten, maar als het te intensief is, kletsen we erna,’ aldus Lagrand. Pas een jaar later zien de arts en patiënt elkaar weer bij de startlijn van de Amsterdam UMC Run – klaar voor een nieuwe run én een frisse blik op het afgelopen jaar.
