.jpg)
Afdelingsmanager UvA deed mee aan De Bachelor: ‘Mijn baas moest het even verwerken’
Maud Sellis (33), afdelingsmanager geografie, planologie en internationale ontwikkelingsstudies en ISW aan de UvA, is te zien in het nieuwe seizoen van De Bachelor op Videoland. Hoe heeft ze het televisieprogramma ervaren? ‘Werken in de wetenschap is heel wat anders dan meedoen aan De Bachelor.’
.jpg)
Van tevoren moest ze het nieuws nog wel even mededelen aan haar leidinggevende. Die moest het op zijn beurt ‘écht even verwerken’. Hij ging akkoord, wil het televisieprogramma nu zelfs terugkijken... Máár, zo gniffelt Sellis: ‘Hopelijk doet hij dat niet.’
Maud Sellis (33) deed mee aan het programma De Bachelor op Videoland, waar vrijgezelle vrouwen op een paradijselijke bestemming de liefde zoeken van meestal één, maar dit jaar voor het eerst twee mannen (Paul en Rien). Sellis werkt aan de UvA en volgt daarnaast een masterstudie bedrijfskunde aan de Nyenrode Business Universiteit. Het contrast tussen haar werk en het programma is groot, vindt ze zelf, ‘heel groot’: ‘Werken in de wetenschap is heel wat anders dan meedoen aan De Bachelor.’
Ze heeft bovendien een verantwoordelijke baan op de UvA. Ze is afdelingsmanager geografie, planologie en internationale ontwikkelingsstudies (GPO) en interdisciplinaire sociale wetenschap (ISW). Daar gaat ze onder meer over de financiën van de afdelingen en het aannemen van ondersteunend personeel.
Plastisch gezegd: ‘Maud heeft naast beauty, ook zeker brains,’ aldus presentatrice Monica Geuze, in de eerste aflevering. Ambitieus is ze ook: ze wil carrière maken binnen de bestuurlijke laag van de UvA.
Behalve haar leidinggevende wist overigens niemand op de universiteit van haar deelname aan het programma. ‘Ik houd werk en privé graag gescheiden,’ zegt ze. Voor de management assistent op de afdeling maakte ze echter een uitzondering. Het nieuws kwam voor haar als een grote verrassing. ‘Ook zij moest even aan het idee wennen,’ lacht Sellis.
Vertel, waarom wilde je graag meedoen aan De Bachelor?
‘Ik had voornamelijk zin in avontuur, ik houd van reizen’ - ze pauzeert even, lijkt zich te bedenken. Dan kwetsbaar: ‘Nou, om heel eerlijk te zijn: de reden dat ik mee heb gedaan, is omdat ik een tijdje ziek ben geweest… Recent heb ik borstkanker gehad. En een paar maanden nadat ik genezen ben verklaard, kwam dit op mijn pad. Normaal gesproken zou ik ‘’nee’’ hebben gezegd, maar uiteindelijk dacht ik: waarom niet? Het leven is kort. Ik zie wel wat me te wachten staat! Het enige wat ik wist, is waar de reis naartoe ging (het eiland Zanzibar van Tanzania, red.). Verder wist ik niets.’
Een avontuur als insteek dus, na een hele heftige periode. Mooi! Hoopte je ook de liefde te vinden door het programma?
‘De insteek was inderdaad avontuur, maar als daar liefde uit voortgekomen was, was dat mooi meegenomen. Het is en blijft natuurlijk een datingprogramma. Dus het zou raar zijn als ik zou zeggen dat ik dat niet had gewild.’
Helaas duurde het avontuur niet lang. Je werd in de eerste aflevering al naar huis gestuurd door Paul, omdat hij de klik niet voelde. Was dat een teleurstelling voor je?
‘Nee hoor, nee. Ik vond het jammer dat ik moest vertrekken omdat ik al een leuke band had opgebouwd met de andere meiden daar. Maar niet zozeer vanwege Paul. Ik had hem letterlijk maar een paar minuten gesproken. Dus wat zegt dat? Niet zo veel, wat mij betreft. Ik zou het wel leuk vinden als ik iemand vind die goed bij mij past, maar ik denk niet dat Paul opgewassen is tegen mij.’
Hoe bedoel je?
Sellis lacht. ‘Nou, ik heb best wel een pittige persoonlijkheid. Ik weet precies wat ik wil.’ Aan tafel bij Paul nam ze een krachtige houding aan, rug recht, ontspannen. ‘Je ziet dat ik het hele gesprek aan het leiden ben; alvast een wijntje inschenken, alle vragen stellen, dat soort dingen. Ik ben het ook gewend natuurlijk vanuit mijn rol als afdelingsmanager op de universiteit. Sommige mensen vonden het net alsof ik een sollicitatiegesprek voerde, begreep ik later.’
Zijn dat dan dingen die je meeneemt voor een volgende date? Dat je bijvoorbeeld denkt: misschien moet ik iemand de volgende keer iets meer ruimte geven?
‘Ik ben op een leeftijd dat ik nu wel denk, dit is wie is ben. Ik zou heel graag iemand treffen, die daar goed bij zou passen. En ik ben echt wel bereid om een beetje water bij de wijn te doen, maar dít is wie ik ben. Ik weet heel goed waar ik sta in het leven en wat ik te bieden heb.’
Zouden we je ooit nog bij een ander datingprogramma tegen kunnen komen?
‘Nee, dat niet. Eén keer, en nooit meer. Zoals ik al vertelde, zou ik het voorheen waarschijnlijk nooit hebben gedaan. Maar spijt heb ik er niet van: het was een mooi avontuur.’
