UvA-studenten maken boek met positieve verhalen over coronacrisis
UvA-studenten Julien Paul Jukema (Europese studies) en Danja Overgaag (Entrepreneurship) maakten het boek Nederland Bedankt met 48 verhalen van mensen die tijdens de coronacrisis positief hebben bijgedragen aan het welzijn van Nederland. Julien legt uit. ‘De essentie is dat elk mens zich op zijn of haar eigen manier kan inzetten.’
Waarom dit boek?
‘Het is makkelijk om over tien jaar in discussie te raken over de juistheid van maatregelen of de opgelopen financiële schade tijdens de coronacrisis. Juist in deze tijd gebeuren veel mooie dingen. We hebben 48 positieve verhalen gebundeld uit alle sectoren waar hard wordt gewerkt, zodat iedereen zich met iemand kan identificeren. De essentie is dat ieder mens zich op zijn of haar eigen manier kan inzetten. Uiteindelijk hoop je dat als iemand het boek leest, diegene zich geïnspireerd voelt om ook iets moois te doen. In het boek staat bijvoorbeeld een verhaal van een verpleegkundige op de IC-afdeling, een taxichauffeur die mensen naar coronatests brengt, en een initiatief om de eenzaamheid van ouderen tegen te gaan. In het boek schrijven ook twaalf bekende gezichten een column, onder wie Diederik Gommers, Özcan Akyol en Typhoon. De eerste 5000 boeken worden nu gedrukt, het boek komt 8 december uit.’
Hoe heb je alle verhalen gevonden?
‘Iedereen in het boek is genomineerd door iemand anders. We hebben veel oproepen gedaan via NPO Radio 1, NPO FunX en SBS6, met de vraag of mensen iemand kenden die zich bijzonder inzette tijdens de coronacrisis. Daarnaast hebben we bij drukke ziekenhuizen aanvragen uitgezet waarbij mensen via het intranet van het ziekenhuis iemand konden nomineren.’
Wat is jouw rol in het project?
‘Danja en ik zijn het project met zijn tweetjes begonnen. We wilden iets goeds doen. We vinden het belangrijk dat mensen gezien worden. Daarom dit idee om een boek te maken, zodat we daar over 40 jaar trots op kunnen terugkijken. Om de 48 genomineerden uit het boek te bedanken voor hun daden worden ze ook nog in de watten gelegd met een hotelovernachting. Een hotelmedewerker liet namelijk weten dat er lege kamers waren en dat het hotel wilde bijdragen, en later volgden meerdere hotels.’
Is dit project niet gewoon een vorm van studieontwijkend gedrag?
‘Nee nee, ik heb er heel veel zin in om straks mijn scriptie te gaan schrijven. Ik ben student Europese geschiedenis, hoofdrichting van de studie European Studies. In principe zou ik mijn scriptie voor de zomer al schrijven, maar nu ga ik dat in januari doen. De meeste studenten schrijven hun scriptie pas op het laatste moment, dus dat ga ik ook doen.
De kosten lopen wel enigszins op, alleen zou ik de rest van mijn leven spijt hebben als we dit niet goed zouden afronden. Het is niet goed om te zeggen, maar ik hoef niet per se heel hoge cijfers te halen. De rest van mijn leven ga ik ondernemen.’
Wat gebeurt er met de opbrengsten?
‘Die gaan naar stichting Zorg na Werken in Coronazorg (ZWIC). Zij zorgen ervoor dat als jij geraakt wordt door corona als zorgverlener, je niet ook financieel nog in de problemen komt. Dat vonden wij de meest logische oplossing. De stichting is ook door medici opgezet, dus er blijft niet op een of andere gekke manier geld hangen. Dit komt echt bij mensen terecht die het nodig hebben en die het goed kunnen gebruiken.’
Heb je veel geleerd van het project?
‘Ja, ongelofelijk veel. Ik heb gezien dat het Nederlandse bedrijfsleven, althans de bedrijven met wie wij contact hebben, erg bureaucratisch ingesteld is. Voor een grote bank is het bijvoorbeeld weinig moeite om duizend van die boeken aan te schaffen en die aan een ziekenhuis te doneren, maar zo’n besluit moet eerst langs tachtig mensen en dan duurt het drie maanden voordat je uiteindelijk hoort dat het niet door kan gaan. Ik heb geleerd dat ik zelf nooit oud, chagrijnig en visieloos wil worden. Maar de allergrootste les is dat er meer mooie mensen zijn in Nederland dan dat er negatieve pessimistische mensen zijn.’
‘Ik heb ook geleerd dat we als jonge generatie verplicht zijn om te dromen, voor onszelf, maar eigenlijk voor iedereen. Dit project had kunnen mislukken. omdat we totaal geen ervaring hadden. Met een team hebben we iets unieks willen maken en dat is toch gelukt.’
