Er zijn maar weinig groepen die willen betalen voor porno. Vrouwen bijvoorbeeld, die door de industrie gezien worden als dé nieuwe doelgroep. Of mensen met zeldzame fetisjen die niet goed bediend worden door mainstreamsites. Hierdoor bestaat het risico dat pornosterren extremere films moeten gaan maken om hun boterham te beleggen. Helaas weten we alleen te weinig om hier zinnige uitspraken over te doen.

Pornografie is een onder-onderzocht domein. Bijzonder zorgwekkend is dat er nauwelijks wetenschappelijke archieven (pdf) bestaan. Er is de Human Sexuality Collection van Cornell, maar die bevat voornamelijk teksten. De Sexual Representation Collection in Toronto heeft wel expliciete beelden, maar de collectie is klein. Het dichtste dat we in Europa in de buurt komen, is het Sexmuseum aan het Damrak.

Ook ik ben niet bereid te betalen voor porno met geld. Betalen met data vind ik hier geen probleem. Ik zie zo een reddende rol voor de wetenschap. De metadata die pornosites verzamelen, zijn goud waard voor onderzoekers. Wetenschappers kunnen met onderzoeksgelden die data en films kopen. Als collectief betalen we dan via NWO alsnog voor porno. Winst voor de industrie, winst voor de wetenschap.