UvA-gebouwen | ‘Gebouw M hielp om de Business School als merk neer te zetten’
Als de boeg van een ruimteschip markeert de glazen voorgevel van gebouw M de hoek van de Roeterseilandcampus. Het gebouw gaf de Amsterdam Business School (ABS) een eigen identiteit. Maar daar was het in eerste instantie niet voor ontworpen, vertelt bestuurssecretaris Bas Bouten.
Op het terras voor de Amsterdam Business School (ABS), onderdeel van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde (FEB), verkeert de bezoeker even in de veronderstelling via de glazen voorgevel het gebouw te kunnen betreden. Maar de ingang van het gebouw leidt via de aflopende helling naar de fietsenkelderOverigens opzettelijk zo ontworpen om de fietsen voor het gebouw te vermijden. de ontvangstruimte in: een vide van drie verdiepingen hoog die uitzicht biedt op de gracht.
‘Vroeger stond hier een enorme, gele, ronde futuristische portiersbalie, midden in de in de hal’, herinnert Bas Bouten (48), bestuurssecretaris van de ABS zich. ‘Echt een blikvanger, heel mooi, maar het verhinderde dat er iets georganiseerd kon worden zoals een borrel of seminar.’
Merk
Het was een van de wijzigingen die de ABS doorvoerde toen ze het pand betrokken dat origineel was ontworpen voor het informatiseringscentrum. De ICT van de UvA zou vanaf dat moment niet langer per faculteit maar centraal geregeld worden. In diezelfde tijd was ook de Business School flink aan het groeien waardoor er ruimtetekort in de E-torens ontstond. Bouten: ‘Daarnaast groeide ABS niet alleen in aantallen maar ook in identiteit. Het idee was om de ABS als merk neer te zetten.’
Dus werd te elfder ure besloten dat niet ICT-Services maar de ABS in 2009 verhuisde naar het M-gebouw op de Plantage Muidergracht 12. Dat ging niet zonder nieuwe aanpassingen in het splinternieuwe gebouw. ‘Het gebouw is heel licht, met veel glas en open ruimtes. Voor onderzoek doen werkt dat laatste minder prettig.’ Kantoortuinen werden verkamerd en er werden muren gebouwd tussen twee overlegruimtes in dezelfde open ruimte. De wenteltrap moest wijken evenals muren die lichtinval naar het souterrain - door medewerkers al snel ‘de kelder’ gedoopt – blokkeerde.
Leeftijd: 48
Functie: bestuurssecretaris en beleidsmedewerker ABS
Werkplek: niet vast, ‘ik ben net een nomade’
Werkt al sinds 2006 bij ABS.
Verbindingsrol
Zelf heeft Bouten niet echt een vaste plek in het gebouw: ‘Ik ben een soort nomade’. Hij werkt al sinds 2006 bij de ABS in een soort dubbelfunctie van bedrijfsvoerder en hoofd secretariaat enerzijds en beleidsmedewerker bij het onderzoeksinstituut anderzijds. ‘Zo heb ik een verbindingsrol tussen het onderzoekinstituut en de afdeling.’
Volgens Bouten is de verhuizing de saamhorigheid bij de ABS ten goede gekomen. ‘Door samen in een gebouw te zitten, voel je je meer verbonden. Er is een bovengemiddeld gevoel van affiniteit met de school. Ook hebben we de afgelopen jaren veel mensen uit het buitenland aangetrokken waar het concept van een school ook meer leeft.’
Toplocatie
Ook na de verhuizing bleef de ABS groeien. ‘De groei ging zo hard, dat het op een gegeven moment neerkwam op: of het gebouw uit, of meer ruimte binnen het gebouw annexeren.’ Dat werd de digitale toetszaal (M 3.01) op de derde verdieping van de vleugel die aan het terras grenst. De zaal, waar de hele UvA gebruik van maakte tijdens tentamenweken, was toen nog in het beheer van Bureau Onderwijs Logistiek. ‘Het is een van de mooiste zalen van het gebouw. Het ligt echt op een toplocatie met prachtig uitzicht over de stad, terwijl in de praktijk studenten er drie uur naar een computer staarden.’
Na instemming van het College van Bestuur kwam de zaal in bezit van de ABS en werd verder verkamerd tot kantoorruimtes voor de afdeling Strategy & International Business. Dat was in 2019, vlak voordat ruimtetekort door de coronapandemie tijdelijk van de agenda verdween. Ondertussen bleef de ABS groeien en toen medewerkers het gebouw weer introkken, zat de nieuwe vleugel alweer bomvol. ‘Die zitten nu het krapst van allemaal.’
Verhuizen staat voorlopig niet op de agenda. ‘We willen heel graag in dit gebouw blijven. Bovendien is sinds corona thuiswerken en het delen van kamers steeds gebruikelijker geworden. Dus zo lossen we het nog maar even op.’ Verder verkameren is geen optie meer. ‘Een gebouw heeft ook lucht nodig, een open structuur, waar je voelt dat er dingen mogelijk zijn.’
