7 van de 8 huisgenoten van deze UvA-student zijn besmet met coronavirus
.jpg)
Wat doe je als één van je huisgenoten in een studentenhuis besmet is met het coronavirus? En wat als het virus daarna razendsnel rondgaat? Het overkwam UvA-student ‘Roos’, die in een Utrechts studentenhuis woont. ‘We hebben tegen elkaar gezegd: we blijven met z’n allen thuis en isoleren onszelf.’
Roos studeert geneeskunde aan de UvA en woont met acht andere meiden in een Utrechts studentenhuis. Supergezellig, tot een van deze huisgenoten plotseling heel ziek wordt. Het is al snel duidelijk: ze heeft het corona-virus. Snel daarna worden ook anderen ziek en inmiddels zijn er acht van de negen studenten ziek of ziek geweest.
‘Er zijn er twee heel erg ziek geweest, maar ze zijn nu aan de beterende hand. Het valt eigenlijk mee hoor,’ zegt RoosRoos is niet de echte naam van deze student. Haar echte naam is wel bij de redactie bekend.. ‘Bij iedereen pakt het virus anders uit – variërend van heel ziek, tot lichte klachten of zelfs geen. Een van ons heeft dus nog geen symptomen.’
Hoe zijn jullie erachter gekomen dat jullie huisgenoot besmet was met het coronavirus?
‘Ze geeft bijles aan kinderen die in Noord-Italië zijn gaan skiën. Een van die bijleskinderen testte positief. Mijn huisgenoot werd daarna heel erg ziek, ze hoestte enorm, en van haar bed naar de deur lopen was eigenlijk al te zwaar. Toen we al haar symptomen beschreven aan de huisarts, bevestigde die dat het om corona ging.
Ze had hoge koorts en dat heeft lang aangehouden. Daarnaast is ze ook naar het ziekenhuis geweest, omdat ze zich zo slecht voelde. Haar moeder kwam haar ophalen met de auto, die kon daarna ook niet meer werken, en moest ook in quarantaine, wegens mogelijk besmettingsgevaar.’
Hoe reageerden jullie daarop als huisgenoten?
‘Eerst heel erg relaxed, eigenlijk een beetje zoals in het nieuws; we maakten ons in het begin weinig zorgen. We dachten oké, dit is maar een griepje. Maar we zagen al snel dat het slechter met haar ging, ze kon haar bed niet eens meer uitkomen. Kort daarna werd ook een andere huisgenoot, die al astmatisch is, ziek. Zij kreeg enorme keelpijn en begon veel te hoesten. Toen werden we wel een beetje bang.’
Als je huisgenoten een voor een zo snel ziek worden, hoe besluit je dan in je studentenhuis te blijven of naar je ouders te gaan?
‘De eerste huisgenoot was er al mee naar het ziekenhuis geweest, maar daarna is het toch een kwestie van uitzieken. We merkten ook dat we haar moesten monitoren, om te kijken of ze nog koorts had. Ze kon niet slapen van de benauwdheid, dus wij waren in die zin ook zeker haar controle. En haar steun, je wil iemand die zo ziek is en er helemaal doorheen zit, ook gezelschap houden.
In een studentenhuis is ziek worden ook echt onvermijdelijk, want we leven echt samen: we koken samen, eten van dezelfde borden, gebruiken allemaal dezelfde badkamer. We hebben veel met elkaar overlegd; de leeftijden in ons huis lopen erg uiteen: de jongste is 19 jaar en de oudste 26. We wilden de verstandigste keuze maken en kregen daarnaast ook veel advies van onze ouders, waarvan er een aantal in de zorg werken. Ook werken een aantal van ons in het ziekenhuis. Dus hebben we de situatie geaccepteerd, en tegen elkaar gezegd: dan blijven we met z’n allen maar thuis en besloten onszelf te isoleren.’
Hoe ziet dat isoleren eruit?
‘We zijn vanaf dat moment niet meer naar buiten gegaan. Ik heb direct mijn clubgenoten op de hoogte gesteld dat er iemand in mijn huis positief getest is op corona. Zij zijn nu allemaal bij hun ouders. Tot slot hebben we ons werk ingelicht, en ben ik niet meer naar het ziekenhuis geweest voor mijn studie. Isoleren betekent dus ook: geen vriendjes over de vloer en we ontvangen geen mensen nu. Gelukkig gingen ongeveer gelijktijdig veel dingen dicht, zoals de universiteiten.
Tot nu toe hebben we elke dag met onze ouders gefacetimed, om ze op de hoogte te stellen van onze gezondheid. Maar we ondernemen ook veel dingen met elkaar zoals het huis schilderen bijvoorbeeld. Bovendien hebben we ook een balkon en wandelen we kort met elkaar buiten, met degenen die zich goed voelen. Daarnaast hebben we het ook gewoon leuk met elkaar.’
En de andere dingen in huis zoals koken, boodschappen doen?
‘Degenen die zich goed voelen of eigenlijk niet echt meer ziek zijn, gingen steeds naar buiten om boodschappen te doen en om te koken. Na de eerste positieve test wordt dat echter voor ons gedaan.
De meesten zijn ziek of ziek geweest, maar niet heel erg: vooral hoofdpijn en keelpijn, dat zijn de vaakst voorkomende klachten. Ook hebben we een Instagramaccount aangemaakt voor tijdens onze quarantaine, waarin we vlogjes maken en recepten uitwisselen, maar vooral onze familie en vrienden updaten over onze gezondheid. En we geven ook tips voor het isoleren onder één dak.’
Wat is voor jullie het lastigst in deze situatie?
‘Het is wel echt lastig met een bijbaantje. We hebben allemaal aan ons werk uitgelegd wat er speelt in huis, en degenen die bijvoorbeeld in het ziekenhuis werken, moesten thuisblijven.’
