UvA'ers feesten ondanks vierde plek op GNSK
Kunnen Amsterdamse studenten beter knokken, dunken, smashen, fietsen, feesten en gamen dan studenten uit andere studentensteden? Het Groot Nederlands Studenten Kampioenschap (GNSK) in Amsterdam verschafte dit weekend uiteenlopende antwoorden op die vraag.
Twaalfhonderd studenten uit heel Nederland streken vrijdagavond neer op de grasvelden van het Science Park in Amsterdam. Daar bouwden ze hun tent op en dronken ze hun eerste biertje van het weekend. Klaar voor het 61ste GNSK: 48 uur vol sport en feest.
De verschillende sporttoernooien van het GNSK vonden verspreid over de stad plaats, maar de absolute hoogtepunten van het GNSK waren te bewonderen in het Universum op het Science Park. Daar werd ‘s avonds intens gefeest, en overdag intens gevochten.
(Lees verder onder de afbeelding)
Bloed in de spotlights
Met rake klappen zorgde de Duits-Tibetaanse UvA-alumnus Laila Tara Schumann (26, Politics, Psychology, Law & Economics) zaterdagmiddag in de boksring voor de eerste punten voor het UvA/HvA team, samengesteld door SSADe stichting Studenten Sport Amsterdam. Dat is de overkoepelende organisatie van alle studentensporteverenigingen van Amsterdam.. Dankzij de spotlights in de bokszaal kon elke toeschouwer zien dat er twee ronden lang felrood bloed uit de neusgaten van Laila’s opponent stroomde.
Na afloop vertelde Laila, met een gouden medaille om haar nek, over de spanning tussen haar religie en haar passie. ‘Mijn moeder en ik zijn beiden boeddhistisch. Zij vindt boksen absoluut niet in harmonie met ons geloof. Maar ik zeg altijd: niets brengt mij in zo’n toestand van mindfulness als vechten in de ring.’
Het bleef zaterdag in de boksring niet bij een bloedneus. USC-trainer Stef van Gelderen moest letterlijk zijn handdoek in de ring werpen als teken van opgave toen hij een van zijn pupillen herhaaldelijk zag wankelen. Heel wat toeschouwers keken later verbijsterd naar een grote Rotterdamse student die verstijfd tegen het canvas knalde en daar minuten lang knock-out bleef liggen.
Drie keer dood
Een zaaltje verderop kreeg een gedrongen man met een snor en een rood petje nog veel hardere klappen te verwerken. De kerel stierf zelfs drie keer, door toedoen van een meedogenloos knalgeel mannetje, die niet veel later zelf het loodje legde. Gelukkig konden Super Mario en Pacman met één druk op de knop weer tot leven worden gebracht door fanatiek eSportende studenten, wier ogen dezelfde laserfocus vertoonden als die van Laila in de boksring.
Een verdieping hoger in het Universum duelleerden studenten op weer een andere wijze: met spichtige zwaarden. Een team talentvolle Amsterdamse schermers probeerde tegen beter weten hun eer te verdedigen tegen de geheime troef van team Groningen: een Italiaan. Een echte dit keer.
De verdwenen Italiaan
Italianen zijn in het schermen wat Nederlanders in het schaatsen zijn: absoluut dominant. De Amsterdammers maakten dan ook geen schijn van kans. Maar toen het UvA/HvA-team zondag in de finale opnieuw tegen de Groningers aan moest treden was er van de Italiaanse ster geen spoor te bekennen.
‘Hij bleek na het feest zaterdagnacht van zijn fiets te zijn gevallen, en daar enkele blessures aan over te hebben gehouden. Dat maakte een hoop verschil,’ vertelde UvA-student molecular neuroscience Rick van Spierenburg (24), na de door zijn team gewonnen finale.
Dit soort anekdotes typeren het GNSK. Twaalf sporten, twaalf parallelle werelden. Twaalfhonderd studenten, twaalfhonderd verhalen.
Maar niet in al die werelden vertolkten Amsterdamse studenten de rol van triomfator. De waterpoloërs kenden veel succes en versierden zelfs een ticket voor de European University Games in Belgrado, maar bij het turnen, wielrennen, basketbal en handbal waren de Amsterdamse prestaties ondermaats. Voor voetbal – uitgerekend de meest beoefende teamsport onder studenten - waren niet eens UvA/HvA-elftallen op de been gebracht.
(Lees verder onder de afbeelding)
 kopie.jpg)
Niemand keek dan ook verbaasd op toen de organisatie zondagmiddag meldde dat niet de hoofdstedelijke studenten maar de sporters van Nijmegen de GNSK-wisseltrofee kregen. Het UvA/HvA team eindigde zelfs naast het podium, als vierde. Hoger dan de aartsrivaal, het team van de VU, dat wel.
Weinig deelnemers leken zich om die totaaluitslag te bekommeren. De meeste studenten hadden meer dan genoeg aan de herinneringen van hun eigen prestaties en belevenissen. Zoals de gouden waterpolodames van UvA/HvA zondagmiddag trots verkondigden: ‘We hebben alle feesten tot het eind meegevierd, we hebben praktisch niet geslapen en we hebben al onze wedstrijden gewonnen. Met andere woorden, wij hebben dit hele GNSK voor de volle honderd procent uitgespeeld.’
