‘Je moet een grote drempel over om vrienden te worden met Nederlanders’
Er studeren dit jaar zevenduizend internationale studenten en zevenentwintigduizend Nederlandse studenten aan de UvA. Hoe mixen die twee groepen eigenlijk op sociaal gebied? ‘Nederlanders zijn niet onbeleefd: ze praten vriendelijk terug als je ze aanspreekt. Maar je moet zelf het initiatief nemen.’
‘Ik ben blij dat je er aandacht aan besteedt, want ik had het wel moeilijk in het begin,’ zegt de Mexicaanse Karly Zaldívar, kersvers alumnus van de master Entertainment Communication. ‘Nederlandse studenten zijn niet geïnteresseerd in het maken van internationale vrienden, dus jij moet het initiatief nemen,’ vindt ze. ‘De verantwoordelijkheid ligt op jouw schouders.’
Moeite doen
Masterstudent Music Studies Ed Holland uit Engeland is het met haar eens. ‘Je moet echt bewust moeite doen om Nederlandse studenten te ontmoeten. Ik maakte op een gegeven moment een Facebook-groep aan met iedereen die ik kende in Amsterdam, waar ze ook vandaan kwamen. Daar zette ik evenementen in waar ik heen zou gaan en nodigde iedereen uit om ook te komen. Dan keek ik wel wie er op kwam dagen. Dat pakte vaak best goed uit.’
In de master van Karly zaten een paar Nederlandse studenten. ‘Maar die mochten hun opdrachten ook in het Nederlands inleveren, dus die werkten graag samen.’ Omgekeerd zoeken internationale studenten elkaar natuurlijk ook op. ‘Internationale studentenvrienden maken is makkelijk, want iedereen heeft een vriend nodig! Misschien komen we wel te gretig over, haha!’
‘Het is niet dat Nederlanders onbeleefd zijn,’ legt Karly uit. ‘Als je tegen ze gaat praten, praten ze gewoon leuk terug. Maar je moet nog een grote drempel over om vrienden te worden. In Mexico is het zo dat iedereen vrienden wil worden met een internationale student. Daar zijn er ook niet zoveel.’
Paar uur per week op de universiteit
De universiteitsomgeving vindt Karly überhaupt geen goede plek om vrienden te maken als je maar een paar uur per week een vak volgt. ‘De paar Nederlandse vrienden die ik heb gemaakt, ken ik van mijn werk bij Heineken. Daar werkte ik fulltime tijdens mijn premaster.’
Tijdens haar master was Karly International Student Ambassador en hielp ze internationale studenten wegwijs worden op de universiteit. ‘We kregen ook wel eens vragen hierover. Dan gaven we advies: leer Nederlands of in ieder geval een beetje, dan laat je zien dat je moeite wil doen. Het breekt ook het ijs als je Nederlanders vraagt hoe je iets uitspreekt in het Nederlands.’
(Lees verder onder de afbeelding)
Karly vindt niet dat de universiteit verantwoordelijk is voor het probleem, die is er volgens haar gewoon om goed onderwijs te geven. ‘Je moet als internationale student echt gewoon blijven proberen. Het is het uiteindelijk volledig waard als je die grote drempel over bent en Nederlandse vrienden hebt. Dus als je het wil, doe het dan!’
Werkomgeving
Ed vindt dat het probleem ook bij de universiteit ligt. ‘De UvA is veel meer een werkomgeving dan ik gewend ben. Mensen komen naar college en gaan daarna weer naar huis om hun eigen dingen te doen. In Engeland ga je die hele ervaring met zijn allen aan, althans bij mijn studie. Ik studeerde in Southampton, daar woonde je op de campus en is er één gedeelte van de stad waar alle studenten altijd komen. In Amsterdam zijn er véél meer plaatsen waar je heen kunt gaan.’
Daarnaast ziet Ed de hoeveelheid studentenverenigingen en groepen waar je je bij aan kunt sluiten in Engeland, niet terug in Amsterdam. ‘Althans, ik heb er niet over gehoord.’
Overgangsfase
Die slechte zichtbaarheid van verenigingen is wel een probleem, zegt Nena Grob, Integration Coordinator bij het International Student Network (ISN). ‘Als je kijkt naar sportverenigingen, die zijn volledig Nederlands en daar kom je als internationale student moeilijk in. We zitten eigenlijk in een soort van overgangsfase. Er is nu een proces van herstructurering gaande waarin steeds meer studentenorganisaties ook in het Engels gaan communiceren.’
Het bevorderen van de integratie van internationale studenten is wel één van de doelen van het ISN, zegt Nena. ‘Maar het blijkt lastig, omdat Nederlandse studenten gewoon al hun eigen plek hebben en hun eigen vrienden. Het kost voor hen tijd en moeite om te investeren in vriendschappen met internationale studenten die toch weer weggaan, zeker bij uitwisselingsstudenten.’
Maar ook fulltime bachelorstudenten uit het buitenland zitten volgens Nena vaak in hun eigen bubbel. ‘Als je eenmaal mensen hebt ontmoet met wie je kunt omgaan, dan zijn dat meestal internationale studenten, omdat die in hetzelfde schuitje zitten. Dan blijf je met elkaar omgaan. Je kunt daar niemand de schuld van geven, zo gaat het gewoon. Pas later kom je er dan achter dat je eigenlijk alleen maar internationale vrienden had. Zo ervaarde ik dat zelf in ieder geval tijdens mijn uitwisseling naar Toronto.’
Het ISN probeert in ieder geval met een introductieweek, een buddyprogramma en Nederlandse filmvertoningen met Engelse ondertiteling internationale studenten op hun gemak te laten voelen en kennis te laten maken met de Nederlandse cultuur.
Het is alleen nog even zoeken hoe ook Nederlandse studenten op dit soort activiteiten voor internationale studenten afkomen. ‘De meeste Nederlandse studenten die bij het ISN betrokken zijn, hebben net zoals ik in het buitenland gestudeerd,’ zegt Nena. ‘Voor mijn uitwisseling had ik nog nooit van het ISN gehoord. We zijn daarom bezig met het bedenken van manieren waarop we Nederlandse studenten kunnen aantrekken, bijvoorbeeld door commissies aan te bieden om dingen voor ISN te organiseren.’
Ook al is ze Integration Coordinator, Nena vindt het woord ‘integreren’ eigenlijk een akelig woord. ‘Het wordt vaak gezien als een taak van de inkomende persoon. Maar naar mijn mening is het iets waarbij twee partijen moeten investeren, dus ook het “ontvangende land”.’
