Promovendus Sanne vond haar reddende engel
In april werd UvA-promovendus kunstgeschiedenis Sanne Frequin (34) op de fiets naar haar werk aangereden. In alle commotie vergat ze te vragen wie de vrouw was die haar hielp en toevallig ook op de UvA werkte. Via een oproepje kwam ze alsnog met haar in contact. ‘Toen heeft ze me voor de tweede keer geholpen, als getuige voor de verzekering.’
De auto miste een zijstraat en schoot toen ineens naar achteren. Daardoor botsten Sanne en de vrouw. Vervolgens reed de automobilist snel weg. Het was voor Sanne onduidelijk of hij opmerkte wat hij had aangericht. Ze brak haar voet op vijf plaatsen. De vrouw die ook bij het ongeluk betrokken was, had geen verwondingen en hielp Sanne samen met wat omstanders van de weg af. ‘Ze zei dat we collega’s waren en dat ze op weg was naar Roeterseiland. Het was een jonge vrouw, ongeveer even oud als ik,’ vertelt Sanne half april tegen Folia, naar aanleiding van een tweet waarin ze zei haar redder in nood te zoeken.
Haar oproep werkte, want drie weken later kreeg ze een tweet van Irene Luth, onderwijscoördinator psychologie aan de UvA; de vrouw die haar had geholpen. En dat kwam goed uit, want Sanne had een getuige nodig om de zorgkosten te declareren. ‘Ik kwam al snel in nare verzekeringstoestanden terecht. Als de automobilist namelijk doorrijdt, bij wie claim je dan je kosten? Om ze ergens anders te verhalen heb je een getuige nodig die ook aangeeft dat het ongeluk niet jouw schuld was.’ Daarmee hielp Irene haar. ‘Heel lief, want ze had eerst het hele verhaal al opgeschreven en was later ook nog zo vriendelijk het gedetailleerder op een formulier in te vullen. Superfijn dat ze die moeite wilde nemen. Zo hielp ze me opnieuw uit de brand.’
Lichtpuntje
De schade aan Sannes voet bleek erger dan verwacht. Ze moest twee keer geopereerd worden en kon vier maanden niet werken. ‘En dat allemaal door één niet oplettende automobilist.’ Nu, acht maanden later, is ze weer aan het werk, maar loopt Sanne nog steeds met een kruk en is ze nog in behandeling bij een fysiotherapeut.
‘Het herstel verloopt langzaam, maar het gaat de goede kant op. Het ongeluk heeft me wel geconfronteerd met mijn sterfelijkheid,’ zegt Sanne. Ze is Irene in ieder geval ontzettend dankbaar dat ze haar tot twee keer toe hielp. ‘Ze was mijn lichtpuntje in een hoop ellende.’
