Werkdruk ondanks petitie nog altijd even hoog op HvA
HvA-docent sociologie en onderzoeksvaardigheden Dennis van den Berg kan er kort over zijn: nee, de werkdruk aan de Faculteit Maatschappij en Recht (FMR) is niet afgenomen sinds hij in maart met een petitie aandacht vroeg voor dit probleem. ‘Sterker nog,’ zegt Van den Berg, ‘we hebben vorige week dinsdag in de Centrale Medezeggenschapsraad de begroting goedgekeurd en daarin wordt met geen woord gerept over de werkdruk. Er wordt dus ook komend jaar geen geld voor vrijgemaakt.’
Met de petitie vroegen Van den Berg en 300 ondertekenaars ‘erkenning’ van het College van Bestuur voor het probleem van de hoge werkdruk. Ook moest de petitie beleid afdwingen om de werkdruk tegen te gaan. ‘We willen dat het CvB op papier zet dat de aanpak van de werkdruk prioriteit heeft,’ zei Van den Berg destijds tegen Folia. Daar is tot nu toe dus weinig van terecht gekomen en er wordt volgens Van den Berg ook niet genoeg aan gedaan. ‘Ik waardeer het dat rector Huib de Jong de werkdruk veelvoudig als een prioriteit benoemt. Echter is er een verschil tussen iets als prioriteit benoemen en er ook naar handelen,’ meent Van den Berg.
Onderzoek
De petitie heeft wel aandacht gecreëerd voor het probleem, zegt Van den Berg. ‘Je hoeft tegenwoordig niet meer te verdedigen dat werkdruk bestaat en dat mensen daar last van hebben, dat was vroeger wel anders.’ FMR-decaan Jean Tillie heeft bovendien onderzoek laten verrichten naar de oorzaken van de hoge werkdruk. Het eerste deel van dat onderzoek is inmiddels afgerond. Deel twee vindt in januari plaats en is gericht op mogelijke oplossingen.
Van den Berg hoopt dat er volgende jaar alsnog stappen worden gezet. ‘Ik begrijp natuurlijk dat de HvA niet zomaar een budget voor extra leerkrachten kan creëren, maar kleine aanpassingen kunnen ook al helpen.’ Zo zou het ondersteunend personeel bijvoorbeeld meer uitvoerende – in plaats van controlerende taken kunnen krijgen of zou men het aantal contacturen kunnen verminderen, wat de kwaliteit van de colleges ten goede zou komen, zegt Van den Berg.
En wat als er over twee jaar nog altijd niets is veranderd? ‘Heel eerlijk, dan ben ik weg,’ zegt Van den Berg. ‘Ik ben docent geworden omdat ik goed onderwijs belangrijk vind. Maar we hebben simpelweg niet genoeg tijd om ons werk goed te doen. Voor een hoorcollege van twee uur staat twee uur voorbereidingstijd. In die tijd kun je niet eens het boek lezen dat je wilt bespreken, laat staan dat je een les kunt voorbereiden die een klas vol studenten twee uur lang weet te boeien. Als ik dit te lang blijf doen, word ik een zuur iemand die ik niet wil zijn.’
