‘Ik ben niet verkozen tot dictator van de LSVb'
Jarmo Berkhout (23) wordt volgend jaar de voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb). Berkhout is een van de steunpilaren van de protestbeweging Humanities Rally en was nauw betrokken bij de Maagdenhuis- en Bungehuisbezetting van vorig jaar. ‘Ik wil de strijd die we in het afgelopen jaren met de actiegroepen hebben gevoerd doorzetten vanuit mijn nieuwe functie.’
Kunnen we een radicale ommezwaai van de LSVb verwachten?
‘Daar kan ik nog niet zo veel over zeggen. Ik begin pas in juli, dus de komende maanden zit het huidige bestuur er gewoon nog. Ik en mijn medebestuurders moeten nog ingewerkt en dan gaan we de portefeuilles verdelen. Het is nu dus nog heel moeilijk om te vertellen wat ik precies ga doen. Maar heel erg algemeen wil ik de strijd die we in het afgelopen jaren met de actiegroepen hebben gevoerd doorzetten vanuit mijn nieuwe functie.’
In het verleden vervulde je vooral een activistische rol: denk je dat dat je bemiddelende functie als voorzitter van LSVb belemmert?
‘Het is gewoon een andere functie. De LSVb is in het leven geroepen om de belangen van de studenten te behartigen - dat is ook wat ik wil gaan doen. Mijn ervaring met het activisme hier op de UvA heeft me veel geleerd en ik denk dat die ervaringen ook heel goed van pas komen in deze functie. Ik zal het misschien anders aanpakken dan mijn voorgangers, maar dat is ook omdat ik uit een andere – meer activistische – hoek kom. Ik vind het heel uitdagend en interessant om te zien of ik me vanuit deze nieuwe positie ook hard kan maken voor dezelfde problematiek. Verder bestaat actievoeren ook niet uit permanent de straat op gaan of zoveel mogelijk chaos veroorzaken. Het bestaat ook uit strategieën uitstippelen, onderhandelen en veel vergaderen. Het grote verschil is dat de LSVb een meer officiële positie heeft.’
Is dit ook een stap van het lokale naar het landelijke niveau?
‘De Maagdenhuisbezetting was volgens mij geen lokaal protest maar een landelijke aangelegenheid. Het waren acties tegen de manier waarop het hoger onderwijs in heel Nederland en daarbuiten wordt ingericht. De rendementsmaatregelen, een verkeerde vorm van efficiëntie, de marktwerking van de instellingen en het feit dat studenten daar erg weinig over te zeggen hebben: dat zijn grote landelijke thema’s omdat ze in principe uit Den Haag komen. Als ik zo meteen bij de LSVb begin zit ik dichter bij Den Haag en dus ook dichter bij de problematiek die ik het afgelopen jaar heb proberen aan te kaarten.’
In het verleden ben je erg kritisch geweest over het door jouw voorgangers geopperde flexstuderenFlexstuderen is een experiment waarbinnen studenten collegegeld kunnen betalen per studiepunt.. Ben je van plan dit experiment terug te draaien?
‘Dat is niet aan mij maar eerder aan de algemene ledenvergadering van de LSVb. Ik kan niet op eigen houtje een plan torpederen. Het is geen geheim dat ik daar niet zo’n grote fan van ben, maar het is een experiment waar al jaren aan is gewerkt. Op zich is die trein dus al vrij lang in beweging. Dat gezegd hebbende: de bedoeling was dat het flexstudeerexperiment tijdens het komende academisch jaar zou plaatsvinden op de UvA, maar ik zie dat niet meer gebeuren. De wettelijke bepalingen zijn niet zo goed geregeld. Er is een algemene maatregel van bestuur nodig om het experiment te verwezenlijken en dat duurt negen tot twaalf maanden. Voor die tijd zijn er landelijke verkiezingen, dus dan moeten we ook maar kijken hoeveel animo er überhaupt blijft bestaan voor het plan. Het zal volgens mij komend jaar sowieso niet lukken.
Je bent in het verleden ook kritisch geweest op het door Jet Bussemaker uitgestippelde beleid. Je zal de komende tijd veel met haar te maken hebben: denk je dat er ruis op de lijn zit?
‘Nee, niet echt. Ik ben het op veel punten niet eens met haar beleid, maar ik denk dat het niet raar is als een studentenvakbond het niet eens is met de minister. Ik denk dat dat voor haar ook geen verrassing zal zijn dus ik maak me daar geen zorgen over.’
Ben je tevreden met je collega-bestuursleden?
‘Ik ben erg blij met de aanstaande medebestuurders. Ik kende ze allemaal niet, maar ik heb er erg veel vertrouwen in. Het zijn allemaal erg competente mensen met een achtergrond in de medezeggenschap en studentenvakbonden.’
Wijzen de neuzen dezelfde kant op als het op de te bevaren koers aankomt?
Lachend: ‘Ik ben verkozen tot voorzitter van de LSVb en niet tot dictator van de LSVb. Het meeste zullen we dus gaan bepalen in overleg. Ik heb een bepaalde instelling en van mijn opvattingen maak ik geen geheim. Die kennen zij denk ik ook. We moeten het er met z’n allen over hebben hoe we bepaalde grote thema’s gaan aanpakken. Het belangrijkste blijft voor mij dat het allemaal heel geschikte mensen zijn en dat ik er naar uitkijk met hen te gaan werken.’
