Bingewatchen | ‘Volwassenen vinden praten over bloot lastig, Gewoon.Bloot kan daarbij helpen’
.jpg)
Tijdens de coronacrisis kijken we meer dan ooit. In de rubriek Bingewatchen met UvA’ers vragen we UvA-medewerkers om een film of serie te kijken die verband houdt met hun vakgebied. Deze keer: ontwikkelingspsycholoog Annematt Collot D’Escury-Koenigs over het programma Gewoon. Bloot.
Wat vond u van het programma?
‘Ik vind het goed om zoveel mogelijk zaken te bespreken. Ik vond dat de kinderen goede vragen stelden. Het was duidelijk dat ze er echt over hebben nagedacht en dat is heel goed. Als we willen dat kinderen een mening hebben of kennis hebben van hun eigen lichaam, dat ze weten wat ze willen en wat ze niet willen, dan moeten we ze er wel toe aanzetten om over zulke dingen na te denken. In principe vind ik alle creatieve bedenksels die prikkelen goed. Ik zou op basis van wat ik heb gezien het programma een 7 of een 8 geven. Maar dan is het wel nodig dat het programma ruimere verantwoordelijkheid neemt.’
In het programma Gewoon. Bloot stellen kinderen uit groep zeven en acht vragen aan vijf naakte modellen over hun lichaam. De nadruk van het programma ligt op het creëren van een positief lichaamsbeeld bij kinderen door ze bloot te stellen aan ‘doodgewone’ lichamen in plaats van de ‘perfecte’ lichamen die kinderen op sociale media en in reclames zien. In iedere aflevering komt een ander thema aan bod: huid en haar, de billen of de geslachtsdelen. Het programma is een remake van de Deense serie Ultra smider tøjet en is geproduceerd door Warner Bros in coproductie met de NTR.
Presentator: Edson da Graça
Deelnemers: zowel de modellen als de kinderen zijn gecast via een castingbureau voor ‘gewone mensen’
Duur: ongeveer 15 minuten per aflevering, het eerste seizoen zal uit acht afleveringen bestaan
Kijk via: NPO gemist of elke zondag om 19.20 uur op NPO 3
Wat bedoelt u met ruimere verantwoordelijkheid?
‘Ik vind het lastig om te beoordelen in hoeverre de kinderen daar werkelijk in vrijheid zitten. De kinderen zijn allemaal jonger dan zestien dus de ouders moeten toestemming geven om mee te doen. Dat zou ook druk kunnen opleveren voor het kind, als de ouders al toestemming geven. Dus dat vind ik wel ingewikkeld. Ik vraag me ook af of ze na-onderzoek doen. Nu is het leuk, sexy, het draait, maar: is het ook nuttig? Hoe gaat het daarna met de kinderen? Zijn er kinderen die spijt hebben, bijvoorbeeld?’
Bij de aftiteling wordt wel vermeld dat kinderen voor al hun vragen terecht kunnen bij de kindertelefoon.
‘Zeggen dat ze de kindertelefoon kunnen bellen vind ik absoluut niet voldoende. Bovendien is de kindertelefoon bedoeld voor kinderen die zich beroerd voelen. Het is niet de bedoeling dat kinderen die zich heel slecht voelen in de wacht staan omdat een programma allerlei vragen oproept bij kinderen zonder die te beantwoorden. Als je je slecht voelt na het kijken van het programma moeten kinderen wel kunnen bellen. Maar het programma moet zelf zo’n telefoonlijn hebben om verdere vragen te beantwoorden. Je kunt niet een ingewikkeld programma laten zien en dan doorverwijzen naar de kindertelefoon.
Natuurlijk kunnen veel kinderen met vragen terecht bij hun ouders. Als kinderen vragen over het lichaam meer met hun ouders bespreken zou dat mooie bijvangst zijn. Maar ook dan moet vanuit het programma verantwoordelijkheid worden genomen voor de kinderen die niet met hun ouders over zulke zaken kunnen praten. Als kinderen wel met vragen blijven zitten die ze niet beantwoord krijgen, zijn we een brug te ver gegaan.’
Is dit programma nodig?
‘Kinderen zijn erg nieuwsgierig naar hun lichaam. Zo stoppen peuters kralen in hun neusgaten of vagina, gewoon om te kijken of het past. Opvoeders moeten kinderen ook beschermen tegen hun nieuwsgierigheid. Als dit programma daarin helpt dan is dat heel goed. Maar als je dat beoogt, moet je de opvoeder er meer bij betrekken. Het is niet toevallig dat de kinderen in dit programma in groep 7 en 8 zitten. Kinderen van ongeveer tien zitten namelijk in de latente fase. Dat is wanneer het begint te “kriebelen”. Vroeger was dat later, maar omdat we steeds gezonder leven worden we steeds jonger vruchtbaar. Dus als alles begint te kriebelen is uitleg daarover belangrijk. Ze gaan dingen meemaken en daar wil je ze wel op voorbereiden. Volwassenen vinden het alleen hartstikke moeilijk daar over te beginnen. Dit programma kan dan een handige opening zijn.
Wat ik mede in het licht van verantwoordelijkheid goed vond was dat de presentator benadrukt dat je je nooit zomaar uit moet kleden als iemand dat vraagt, ook online niet. Dat is iets dat twintig jaar geleden nog niet aan de orde was. Maar met de komst van sociale media zijn kinderen ineens een stuk kwetsbaarder. Een vakantiefoto of een verliefdheidsfoto waar net te veel naakt op staat kan al voor altijd op het internet staan. Als het programma kan bijdragen aan bewustzijn creëren hierover bij kinderen dan is dat ook al heel mooi.’
Welke tips hebt u voor opvoeders die met hun kind over bloot willen praten?
‘Er is heel veel voor opvoeders die hierover met hun kinderen willen spreken. Ga naar de bieb of de boekenwinkel en vraag wat de nieuwste boeken hierover zijn. Daar weten ze precies wat je moet hebben. Als ik nu iets aanraad, is er misschien morgen alweer een betere optie.’
Presentator Edson da Graça vertelde in talkshow Op1 over het programma:
