Hoe de UvA samen met War Child oorlogskinderen helpt
Kinderen in oorlogsgebieden hebben vaak geen toegang tot psychologische zorg. Mark Jordans van War Child is aangesteld als bijzonder hoogleraar aan de UvA om effectieve zorgprogramma’s voor deze kinderen te ontwikkelen. ‘Het is belangrijk om deze zorg zoveel mogelijk aan lokale professionals over te laten.’
Wat doet u precies als bijzonder hoogleraar Global Child and Adolescent Mental Health aan de UvA?
‘Ik ben aangesteld als bijzonder hoogleraar om de samenwerking tussen de UvA en War Child te bevorderen. Hierbij staan er drie grote onderzoeksvragen centraal. Ten eerste kijken we hoe we het beste psychologische zorg kunnen verlenen aan kinderen in oorlogsgebieden, terwijl daar vaak geen zorgsysteem meer aanwezig is. Ten tweede onderzoeken wij of de interventies die wij ontwikkelen effectief zijn met behulp van controlegroepen, zodat de methoden die wij gebruiken ook wetenschappelijk onderbouwd kunnen worden. Als laatste kijken wij ook of bewezen effectieve interventies ook op grote schaal kunnen worden gebruikt.’
Waarom is samenwerking tussen de UvA en War Child belangrijk?
‘Deze samenwerking is vrij uniek. War Child heeft veel ervaring in het bereiken van kinderen in oorlogsgebieden. Dit doen ze zowel in actieve oorlogsgebieden als in veilige gebieden waar veel oorlogsvluchtelingen worden opgevangen. Hiervoor wilden ze bij War Child graag wetenschappelijke onderbouwde interventies gebruiken. Daarom is er binnen War Child een speciale onderzoeksafdeling opgericht en zijn ze een samenwerking met de UvA begonnen.’
Hoe verleen je goede psychologische zorg in oorlogsgebieden zonder zorgsysteem?
‘We werken hiervoor veel met lokale non-professionals, die we opleiden om specifieke interventies uit te voeren. Deze zorg zou in Nederland door professionals worden uitgevoerd, maar die zijn daar niet beschikbaar. Bij een interventie gericht op angstige en depressieve kinderen komen kinderen regelmatig bijeen om over hun problemen te praten en strategieën aan te leren om hier goed mee om te leren gaan. Wij proberen vaak meerdere problemen tegelijkertijd aan te pakken, want kinderen in oorlogsgebieden ervaren vaak verschillende problemen. Ze maken bijvoorbeeld vaak ruzie, slapen slecht, trekken zich terug of zijn suïcidaal. Daarnaast kunnen ze vaak niet naar school of krijgen ze te maken met kindermishandeling.’
Verleent uzelf als psycholoog ook psychologische zorg aan kinderen?
‘Nee, eigenlijk heb ik mezelf altijd al bezig gehouden met het opzetten van zorgprogramma’s in samenwerking met lokale professionals. Ik denk ook dat het belangrijk is om deze zorg zoveel mogelijk over te laten aan lokale professionals. Zij begrijpen veel beter wat er in dat gebied gaande is en kunnen hierdoor betere zorg leveren.’
Op welke schaal zullen de interventies worden toegepast?
‘Als War Child bereiken wij momenteel drie- tot vierhonderdduizend kinderen. Dat is natuurlijk een goed begin, maar er leven momenteel 140 miljoen kinderen in hevige conflictgebieden. Daarom willen wij effectieve interventies delen met grotere hulporganisaties, die in meer landen actief zijn, zoals Unicef en SOS kinderdorpen. Zij zullen ook informatie ontvangen over hoe ze de kwaliteit van de interventie kunnen behouden en testen. Op deze manier hopen wij zoveel mogelijk kinderen te kunnen bereiken.’
Mark Jordans spreekt op donderdag 21 november zijn oratie getiteld Improving the Mental Health of Children in Conflict Affected and Low-Resource Settings: Children's Steps to Leaps Forward. De plechtigheid begint om 16 uur in de Oude Lutherse Kerk en is vrij toegankelijk.
