UvA’ers doen onderzoek in de coffeeshop: ‘Hij kon zijn ogen maar niet openhouden’
Je kunt op veel verschillende plekken onderzoek doen, maar een coffeeshop is waarschijnlijk niet de eerste onderzoeksplek waar je aan denkt. Claire Gorey onderzoekt in een Amsterdamse coffeeshop het wietgebruik van Amerikanen en Nederlanders. ‘In de Verenigde Staten kun je veel moeilijker onderzoek doen naar blowers in hun eigen omgeving.'
Claire Gorey van de University of South Florida doet nu onderzoek voor de UvA, in samenwerking met universitair docent Janna Cousijn. Eerst deed ze alcoholonderzoek in de Verenigde Staten, maar nu is ze overgestapt naar het cannabisonderzoek. Ze heeft een beurs gekregen zodat ze haar promotieonderzoek in Nederland kan doen. In Nederland is het namelijk veel gemakkelijker om onderzoek te doen naar wietgebruik. ‘Het is hier heel anders dan in de Verenigde Staten,’ legt Gorey uit. ‘De sociale normen bij marihuanagebruik verschillen. Mensen durven eerder in Nederland mee te doen aan wietonderzoek, omdat wiet hier gedoogd wordt. Het is uniek dat je mensen kunt testen op de plek waar ze blowen.‘
Gorey vindt het dan ook interessant om het wietgebruik van twee verschillende culturen te onderzoeken. Ze vergelijkt in haar onderzoek Amerikanen die nu in Nederland leven en wiet roken, met Nederlanders die wiet roken. ‘Op deze manier kan ik makkelijk twee verschillende groepen mensen in dezelfde omgeving onderzoeken,’ vertelt ze.
De Supermarkt
Het onderzoek vindt plaats in coffeeshop De Supermarkt, op een rustige plek in Amsterdam. Je fietst de coffeeshop zo voorbij. Gorey ontvangt de proefpersonen samen met haar UvA-onderzoeksassistent Fabio Melis, die Research Master Psychology volgt, aan een tafeltje bij het raam, dicht bij de ingang. Af en toe rijdt er een tram voorbij. Gorey: ‘De coffeeshop vindt het leuk dat we hier onderzoek doen. Ze vinden het helemaal prima.’
Gorey is voor haar onderzoek vooral op zoek naar lichte gebruikers. Die vindt ze via de coffeeshop of Facebook. ‘We zijn gericht op mensen die geen zware blowers zijn, maar vier keer of minder per maand blowen. Ze mogen geen harddrugs gebruiken.’
De proefpersonen moeten testen maken die aangeven hoe erg ze verlangen naar een joint en hoe afhankelijk ze zijn. ‘Ze doen steeds mee aan twee sessies op twee verschillende dagen. Ze krijgen tijdens de sessies een joint die ze op een andere manier dan normaal moeten roken.’
Think happy, be happy
We zitten nu te wachten op een Amerikaanse student die voor de tweede sessie komt. Luide reggaemuziek staat op. We zijn omringd met kussens waarop staat: think happy, be happy. Op elke tafel staat een vaas met bloemen en op de muren hangen kleine poppenkamertjes. Gorey zet de laptop klaar en Melis pakt alvast het plastic zakje waar de joint in zit. Melis vertelt nog even aan Gorey hoe het onderzoek maandag ging. ‘De deelnemer kon toen zijn ogen maar niet openhouden.’
De Amerikaanse student komt binnen. Ze wil niet op de foto tijdens het onderzoek. ‘Mijn ouders zullen dit niet waarderen,’ zegt ze. Ze neemt plaats achter de laptop waar ze een instructiefilmpje moet bekijken over het roken van de joint. Hierin wordt precies aangegeven hoe ze dat moet doen. Ze moet steeds een paar trekjes nemen en dan weer aansteken. De wietgeur begint zich onderhand goed te verspreiden. Ondertussen komen allerlei soorten mensen binnen, jong, oud, iemand met een hond. De proefpersoon blijft rustig zitten.
De onderzoekers houden steeds in de gaten hoe ver de student is met haar joint. Ze moet tot een bepaald moment blijven roken. ‘Okay, one more,’ zegt Gorey wanneer de student denkt dat ze klaar is. Na nog iets van twee trekjes krijgt ze te horen: ‘You’re good.’ Daarna is het tijd voor een aantal gedragstaakjes op de laptop. ‘We weten echt niet wat we moeten verwachten, want er is hier nog niet veel onderzoek naar gedaan,’ vertelt Gorey.
Het onderzoek van Claire Gorey loopt nog tot eind december.
