Zelf heb ik er het zakelijk inzicht nooit voor gehad, maar veel studenten doen het wel: hun samenvattingen en aantekeningen te koop aanbieden op internet. Dat kan informeel of via een van de platforms die de laatste jaren zijn opgericht om deze handel te faciliteren. En waarom zou je ook niet wat bijverdienen aan een samenvatting waar je hard aan gewerkt hebt? Enkele Vlaamse universiteiten geven je een goede reden: wie zijn samenvattingen verkoopt moet voor de tuchtcommissie verschijnen.
Dat laatste is althans het geval aan de Universiteit Gent. Deze week maakte de universiteit bekend dat het vanaf volgend academiejaar streng verboden is je notities te verkopen. In Leuven was al langer een verbod.
Deontologisch niet verantwoord
Onderwijsdirecteur van de UGent, Kristiaan Versluys, mocht het verbod in het VRT-journaal komen uitleggen. Hij verklaarde dat het auteursrecht van lesmateriaal ‘geheel of gedeeltelijk’ bij docenten ligt en dat verkoop van notities daarom problematisch is. Maar dat is niet de hoofdzaak volgens Versluys. Belangrijker dan de juridische discussie over intellectueel eigendom is namelijk dat het ‘deontologisch niet verantwoord is dat men van dit soort zaken handelswaar maakt.’
Het verbod van de UGent lijkt in weerwil van de verontwaardiging bij de verkoopplatforms Graduator en het Nederlandse Stuvia toch wel voort te komen uit goede intenties. Het zijn nota bene de Gentse studentenvertegenwoordigers zelf die de afwezigheid van kwaliteitscontrole aankaarten en een probleem hebben met de beperkte toegang tot het studiemateriaal voor ‘minder bedeelde studenten’. Zij hebben net als de universiteit liever dat de handel in samenvattingen en aantekeningen via de studentenorganisaties blijft lopen.
Consequent?
Als de Gentse universiteit echter niet alleen deontologisch, maar ook deontologisch consequent wil zijn – en deontologisch handelen vereist nu eenmaal ook consequent handelen - dan heeft ze nog wel wat werk. De Stuvia’s en Graduators zijn niet het grootste noch belangrijkste symptoom van de vermarkting van het hoger onderwijs. In plaats van studenten met een sterke handelsgeest te straffen en te schorsen zouden Gent en Leuven hun pijlen misschien beter kunnen richten op het overheidsbeleid, dat alle universiteiten behandelt als een marktplaats voor bedrijven. Daarin verschilt Vlaanderen weinig van Nederland.
Universiteiten moeten vooral de werknemer van morgen opleiden, een studierendementsfetisj hebben, onderzoek kunnen ‘valoriseren’, en ga zo maar door. Toen het studiegeld dit academiejaar flink omhoog ging moesten de studenten zelf maar protesteren. Hier en daar sprak een rector in de pers zijn of haar steun uit voor studentendemonstraties, maar echte daadkracht en oprecht verzet vanuit de academische overheden was er binnenskamers nauwelijks. En dan nu een beetje gaan dwepen met deontologie over de verkoop van een handvol samenvattingen? Laat me niet lachen, ik zou vergeten te huilen.
Dat laatste is althans het geval aan de Universiteit Gent. Deze week maakte de universiteit bekend dat het vanaf volgend academiejaar streng verboden is je notities te verkopen. In Leuven was al langer een verbod.
Deontologisch niet verantwoord
Onderwijsdirecteur van de UGent, Kristiaan Versluys, mocht het verbod in het VRT-journaal komen uitleggen. Hij verklaarde dat het auteursrecht van lesmateriaal ‘geheel of gedeeltelijk’ bij docenten ligt en dat verkoop van notities daarom problematisch is. Maar dat is niet de hoofdzaak volgens Versluys. Belangrijker dan de juridische discussie over intellectueel eigendom is namelijk dat het ‘deontologisch niet verantwoord is dat men van dit soort zaken handelswaar maakt.’
Het verbod van de UGent lijkt in weerwil van de verontwaardiging bij de verkoopplatforms Graduator en het Nederlandse Stuvia toch wel voort te komen uit goede intenties. Het zijn nota bene de Gentse studentenvertegenwoordigers zelf die de afwezigheid van kwaliteitscontrole aankaarten en een probleem hebben met de beperkte toegang tot het studiemateriaal voor ‘minder bedeelde studenten’. Zij hebben net als de universiteit liever dat de handel in samenvattingen en aantekeningen via de studentenorganisaties blijft lopen.
Consequent?
Als de Gentse universiteit echter niet alleen deontologisch, maar ook deontologisch consequent wil zijn – en deontologisch handelen vereist nu eenmaal ook consequent handelen - dan heeft ze nog wel wat werk. De Stuvia’s en Graduators zijn niet het grootste noch belangrijkste symptoom van de vermarkting van het hoger onderwijs. In plaats van studenten met een sterke handelsgeest te straffen en te schorsen zouden Gent en Leuven hun pijlen misschien beter kunnen richten op het overheidsbeleid, dat alle universiteiten behandelt als een marktplaats voor bedrijven. Daarin verschilt Vlaanderen weinig van Nederland.
Universiteiten moeten vooral de werknemer van morgen opleiden, een studierendementsfetisj hebben, onderzoek kunnen ‘valoriseren’, en ga zo maar door. Toen het studiegeld dit academiejaar flink omhoog ging moesten de studenten zelf maar protesteren. Hier en daar sprak een rector in de pers zijn of haar steun uit voor studentendemonstraties, maar echte daadkracht en oprecht verzet vanuit de academische overheden was er binnenskamers nauwelijks. En dan nu een beetje gaan dwepen met deontologie over de verkoop van een handvol samenvattingen? Laat me niet lachen, ik zou vergeten te huilen.
