Als student zit je in een levensfase waarin je je grenzen moet leren kennen. Vertaling: we mogen regelmatig ondersteboven in een toilet hangen, en ons zonder schuldgevoel door de dag slepen met ’s ochtends een sloot oploskoffie, ’s middags torens Red Bull, en ’s avonds een half kratje bier.
Aan dit doodgewone studentendieet is pas iets schimmigs toegevoegd: melatoninepilletjes om in slaap te vallen. Een hoop kennissen raden het me aan en tikken het zelf stoer per handje naar binnen. ‘Het is een natuurlijk hormoon en gewoon te koop bij Etos, dus ongevaarlijk,’ kwijlen de melatoninejunks. Maar met anticonceptie en anabolendrama’s in mijn hoofd kon ik die argumentatie niet echt volgen, dus ik liet de melatonine voorlopig staan.
Na een rondje Google bleek dat het een slaaphormoon is dat in het lichaam voorkomt, en pas relatief kort in hoge doseringen verkrijgbaar is in de EU. Gek genoeg volgens wetenschappers het tienvoudige van de maximaal effectieve dosering, wat zelfs averechts werkt.
Ook waarschuwen experts voor allerlei hormonale verstoringen bij de gigantische hoeveelheden waarin mijn vrienden het innemen, en een toename van de aanmaak van oestrogeen en testosteron. Gebruikers in Amerika, waar pilletjes tegen van alles en nog wat al veel langer in supermarkten verkrijgbaar zijn, rapporteren op internet ook enorme gewichtstoename, mantietjes en vrouwenbaarden! Kortom, het risico op bizarre hormonale mutaties lijkt bij nonchalant melatonine-gebruik niet heel ver.
En als je het überhaupt op een effectieve manier wilt gebruiken, dan maximaal 0,3 mg in plaats van het honderdvoudige waar je alleen maar nachtmerries van krijgt. Als dat niet werkt, kun je natuurlijk altijd nog een half krat bier proberen. Daarvan is tenminste gewoon algemeen bekend dat je er een bierbuik en hersenschade aan overhoudt. ||| Hadjar Benmiloud
