Voelt de UvA geen verantwoordelijkheid voor de oude UB?
De UvA wil het oude pand van de UB verkopen. Rogier Noyon begrijpt er niets van en wil een discussie over de toekomst van het gebouw. ‘De UvA kan kennelijk niet nadenken over de toekomst van het gebouw zonder dollartekens in de ogen.’
Vorige week verscheen in Folia een artikel over de verkoop van de oude UB aan het Singel. Bij het lezen van het stuk slaat je de schrik om het hart. We willen graag aannemen dat het oude gebouw niet past in de huisvestingsstrategie van de UvA. En we weten ook dat de universiteit krap bij kas zit. Maar waarom is geld het enige wat telt voor de universiteit?
De miljoenen buitelen over elkaar heen: 50 à 60 miljoen…nee misschien wel meer dan 100 miljoen….of zelfs wel 135 miljoen! De UvA kan kennelijk niet nadenken over de toekomst van het gebouw zonder dollartekens in de ogen. En dat beneemt het zicht op de eigen verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid voor de stad, de geboortegrond en voedingsbodem van de universiteit.
We hebben eerder de kwestie aangekaart wat er met de oude UB gaat gebeuren, en ons verbaasd over de oorverdovende stilte die er heerst over de toekomst van het gebouw. De politiek pakte het op en wilde een publieke discussie over het gebouw. Maar de UvA had hier geen behoefte aan, en er kwam niets van die discussie terecht. De UvA voelt kennelijk geen enkele verantwoordelijkheid en gaat alleen voor geld.
Symbiose
Waarom toch? Er is immers een wederkerige lotsverbondenheid tussen stad en universiteit. De stad vaart er wel bij dat er een UvA is. Maar omgekeerd vaart de universiteit er wel bij dat er een stad Amsterdam is. Ieder jaar zoveel jong talent dat de stad een oppepper geeft. En ieder jaar wordt dat talent aangetrokken, niet alleen door de universiteit, maar ook door wat de stad te bieden heeft. Een symbiose dus; we kunnen niet zonder elkaar, we versterken elkaar.
Dat gegeven zou ook een belangrijke rol moeten spelen als het gaat om de toekomst van dit gebouw. Er is zoveel behoefte aan uiteenlopende vormen van huisvesting in de stad, zowel van mensen als van functies, juist op deze centrale plek. En er zijn zoveel partijen die een rol kunnen en willen spelen in de ontwikkeling ervan. Alleen gaan voor het hoogste bod is wel erg plat.
Rogier Noyon is UvA-alumnus sociologie en voorzitter van de Vereniging Voordestad.
