Céline Zahno | Part-time inwoner, meester in reizen
Veel internationale studenten aan de UvA zijn meesters in het reizen. Wanneer ze een paar dagen vrij krijgen van de universiteit, zijn ze vertrokken op hun volgende reis. Hoewel reizen lonend is, merkte ik dat in Amsterdam blijven nog meer voldoening geeft.
Toen eind maart dichterbij kwam en de examens voor de deur stonden, bracht ik mijn lunchpauzes door rond steeds vollere tafels in de bibliotheek. Mijn medestudenten voerden graag kunstmatig lange gesprekken om hun nog ongeschreven essays te vergeten. Er was één vraag waarmee bijna al mijn gesprekken begonnen: ‘Waar ga je heen in de vakantie?’
Internationale studenten aan de UvA zijn meester-reizigers – en dus vonden ze het niet nodig om eerst te informeren of ik weg zou zijn in de week dat studenten politicologie vrij krijgen van colleges na hun tentamens. Hun ‘oh leuk’ en het bijbehorende hoofdknikje zagen er een beetje zielig uit toen ik vertelde dat ik gewoon hier blijf.
Een algemene behoefte om de stad te ontvluchten lijkt aanwezig te zijn onder internationale studenten. Een paar dagen vrij van de universiteit? Er wordt een trein geboekt, of een vlucht genomen. Of het nu is om het weer te ontvluchten of om familie en vrienden te bezoeken, het lijkt erop dat Amsterdam gewoon niet alles heeft.
Voor sommigen zijn collegeperiodes zelfs onderbrekingen geworden van het echte, spannendere deel van het leven. Hun sociale netwerken strekken zich uit over landen of zelfs continenten en vriendschappen moeten worden onderhouden, dus zodra de semesteronderbreking aanbreekt, zijn ze twee maanden lang niet in de buurt van een gracht te vinden. Amsterdam is hooguit hun studiestad, maar niet de plaats waar ze de rest van hun leven zullen doorbrengen.
Toen het alleen de verplichting van wekelijkse colleges en seminars was die mij aan deze stad bond, had ik ook die constante knagende wetenschap dat ik ook ergens anders kon zijn. Ik begrijp de drang om overal in Europa opwinding te zoeken, het is gemakkelijk te denken aan de dingen die je mist in de plaatsen die je achterlaat of die je nog niet hebt gezien. Maar het voortdurend zoeken naar avontuur elders voelde vermoeiend en de voldoening van reizen vervaagde altijd snel. Het kostte me een tijdje om te beseffen dat wat ik echt zocht, de plaats was waar ik terugkwam om me thuis te voelen – ergens waar ik niet de behoefte voel om weg te gaan.
Wat ik nodig had waren vakanties zonder plan. Toen ik me een weekend verveelde, vond ik de markt waar ik nu elke zaterdag naartoe ga. Omdat al mijn vrienden op reis waren, raakte ik aan de praat met de bloemenwinkelier in mijn buurt, die me nu af en toe gratis tulpen geeft en met wie ik mijn Nederlands oefen.
Ik hoef de meesterreizigerstitel niet helemaal in te trekken, maar achterblijven heeft zo zijn voordelen. De ontdekkingen die ik op vrijblijvende dagen deed, onthulden uiteindelijk de geneugten van het vaste leven van een fulltime bewoner – en daarmee ook het ontspannende gevoel ergens bij te horen.
