‘Verhoging op rente van de studieschuld is onbegrijpelijke dolk in de rug van studenten’
Wuif de kritiek van studenten op het verhogen van rente op hun studielening niet zomaar weg, schrijft UvA-student en leerling-redacteur Ruben den Harder, die zaterdag met andere studenten op de Dam protesteerde tegen de financiële tegenvallers voor studenten. ‘Op deze manier zadelen we een generatie op met een flinke financiële achterstand aan het begin van hun leven.’
Het is een gangbaar stereotype: de onbezorgde student die zich niet al te veel bezighoudt met de financiën, die met gemak honderd euro wegdrinkt op een gemiddelde vrijdagavond op het Leidseplein en die maximaal leent om maximaal te genieten. Kritiek van studenten op het verhogen van de rente op hun studielening, waardoor het zorgeloos genieten achteraf toch nog veel zorgen lijkt te brengen, wordt dan ook makkelijk weggewuifd.
Denk aan reacties als ‘Eerst lekker twintig keer huppelkutten in Barcelona en nu een beetje jammeren’ (hier), ‘Het is onrealistisch te verwachten dat de rente altijd op nul zou blijven’ (hier) en ‘Het is de eigen verantwoordelijkheid van studenten die een lening aangaan’ (hier).
Natuurlijk hebben studenten die een lening aangaan een eigen verantwoordelijkheid. Iemand die al jaren te maken heeft met een fluctuerende rente op een hypotheek zal het probleem niet zien van een verhoogde rente die nog steeds niet drastisch hoog uit zal vallen. Vergeet echter niet dat een student met een paar drukken op de knop honderden euro’s kan lenen, zonder goedkeuring van een bankmedewerker en zonder adviesgesprek met een hypotheekspecialist.
Geen waarschuwing
Vergeet ook niet dat wie zijn schulden bekijkt in Mijn DUO, enkel ziet staan dat de huidige rente 0 procent is, zonder disclaimer die vermeldt dat dit later verhoogd kan worden, en dat betekent een hoger percentage over het hele geleende bedrag. Van de welbekende waarschuwing ‘Let op: geld lenen kost geld’, is geen spoor te bekennen.
Van een groep mensen waarvan veel ouders wettelijk nog verplicht zijn te voorzien in hun levensonderhoud wordt verwacht dat ze ingewikkelde rentereglementen begrijpen en dat ze zich actief verdiepen in de verstrekkende gevolgen van een actie die ze binnen 5 minuten kunnen uitvoeren. Op die manier zadelen we een generatie op met een flinke financiële achterstand aan het begin van hun leven, en dat bovenop de rampzalige huizenmarkt, de klimaatcrisis en de inflatie die ook bij hen in de rugzak is gepropt.
De boosheid van studenten lijkt me niet minder dan terecht. Laten we die boosheid vooral nog even vasthouden en uiten, want als iets is gebleken is het dat andere generaties het niet voor ons, de studenten, op zullen gaan nemen.
Ruben den Harder is student media en cultuur aan de UvA en leerling-videoredacteur bij Folia. Hij schrijft dit opiniestuk op persoonlijke titel.
