Dan Afrifa | Met de zweep in de hand bij de kabinetsformatie
Als een opzichter wil ik toezicht houden op de kabinetsformatie. Deuren sluiten en niemand naar buiten. Zwoegen in avondploegen. En alle betrokken politici keer ik het minimumloon uit, tot ze een bevrijdend regeerakkoord sluiten.
Disclaimer: dit verhaal lag vóór de verkiezingen al klaar, want ik meet mezelf graag het gevoel aan dat ik niet achter de actualiteit aan strompel. Maar toen stemde Nederland op een manier die mijn boodschap niet onderstreepte. Dus hierbij een in desillusie herschreven plantagemetafoor.
Ik zie mezelf met een zweep in de aanslag terwijl de potentiële coalitiegenoten tot uitputting aan toe polderen. Klinkt als slavernij, is het niet. Wat ook als uitbuiting klinkt, en het misschien wél is, is het huidige minimumloon. Bij een voltijdswerkweek zijn de uren van een volwassene minimaal 9,72 euro waard. Onder de 21 jaar oud kom je er helemaal bekaaid van af.
In de verkiezingsrace zeiden veel partijen hier iets aan te willen doen. De linkse lijsttrekkers staken deze ambitie niet onder stoelen of zetels, maar ook de triomferende liberale partijen deden dergelijke campagnebeloftes. En om ze daar tijdens de kabinetsformatie aan te houden, denk ik dat het zinnig is om hen tijdelijk en uitsluitend een minimumloon uit te keren, zodat ze de veranderingsurgentie blijven voelen.
Om in dezelfde sociaaleconomische sfeer te blijven, stel ik voor dat de coalitieonderhandelingen plaatsvinden in een sociale huurwoning. Ha, de uitgebleven electorale afstraffing van het woningmarktbeleid deed me vergeten hoe het ervoor staat met de volkshuisvesting. Ik ben geen slecht mens en ook niet altijd even gelovig, maar soms bid ik voor de instorting van de woningmarkt. Nada beschikbare sociale huurwoningen in Amsterdam, en waarschijnlijk vind je er ook niet zo snel een in Den Haag. Dus toch naar het gebouw van de Tweede Kamer.
Daar zullen de zweep en ik reikhalzend staan wachten op de linkse partijen die mogen aanschuiven bij de kabinetsformatie. Lekker hardvochtig aanpakken, omdat ze de verzorgingsstaat verder uit de vingers laten glippen. En o wee als Wopke Hoekstra onopgemerkt aan denkt te kunnen sluiten. Een waarschuwingsslag in de lucht. Moge de CDA-voorman het niet in zijn hoofd halen dat virtueel onderwijs ook na corona de norm blijft.
Over corona gesproken: ik hoop dat ze in het regeerakkoord vastleggen dat het kabinet bij een volgende pandemie niet mag jokken over hoe lang een draconische maatregel als de avondklok in stand blijft. Het zou me niet verbazen als de kabinetsformatie korter duurt dan hoe lang wij al niet meer naar buiten mogen na negen uur ’s avonds. Maar met Godswil ligt er daarna een post-coronavisie op tafel die geen aanleiding tot rellen bevat.
Een visie waarin de slavernijverledenexcuses inbegrepen zijn. Kom op, daar is het nu wel de tijd voor, toch? Het nieuwe kabinet van (weer?!) Mark Rutte kan rechttrekken dat Nederland in 1863 als een van de laatste koloniale machten de slavernij afschafte. Niet te vergeten dat de tot-slaaf-gemaakten niet gecompenseerd werden voor de eeuwen aan onttrokken vruchten van hun werk, en dat ze tot 1873 gedwongen doorwerkten onder de wrede plantage-opzichters. Dáár is niets metaforisch aan.
Dan Afrifa is een Ghanese Amsterdammer, schrijver en hij studeerde geschiedenis aan de UvA.
