Op z'n Duits | Coronagaten op je seks-CV
In de eerste golf was het nog geinig: eindeloos chatten met je crush, wandelen met je scharrel. In de tweede golf zijn we ervaren en uitgeblust. Wat zijn de gevolgen van het aanhoudend aanraakverbod op de sekslevens van studenten?
Jongeren zijn vaak vindingrijk en bij gelegenheid onorthodox. Ik hoorde van een jongen dat hij tijdens de voorjaarslockdown ineens charmes in zijn huisgenoot zag die hij niet eerder had gespot. Ook sprak ik iemand die zich pardoes aangetrokken voelde tot hetzelfde geslacht. Corona maakt misschien minder kieskeurig. Die eerste lockdown lijkt al drie jaar geleden. Er zijn zelfs al onderzoeksresultaten over.
Rutgers ondervroeg studenten tussen de 16 en 25 jaar over de coronacrisis en seks. Van de singles die voor corona wel seks hadden, had de helft dit tijdens die eerste maanden niet meer. Voorheen had 31 procent een seksbuddy, tijdens de coronacrisis was dat 62 procent. Het aandeel onenightstands kelderde van 33 procent naar 18. De helft was ontevreden over hun seksleven, sowieso beoordeelde 73 procent hun mentale gezondheid slechter. Dat stemt somber.
In 2017 bleek dat in vijf jaar tijd de leeftijd waarop jongeren voor het eerst seks hebben (met seks wordt hier penetratieseks bedoeld) met een vol jaar was gestegen van 17 naar 18. Dat komt door digitalisering, speculeerde ik toen. Hoe meer tijd je online met elkaar doorbrengt, hoe minder erover blijkt om in het echt aan elkaar te zitten. Ook jongeren zelf noemen sociale media als oorzaak. De constante stroom van beelden maakt onzeker, een blauwtje lopen via de app doet minder pijn en door de letterlijke afstand is het lastig om op iemand af te stappen.
Wordt er nu een generatie seksueel volwassen zonder te weten hoe het is mensen aan te raken? Ik bel met Hanneke de Graaf, onderzoeker bij Rutgers en verantwoordelijk voor grootschalige bevolkingsstudies. Zij weet alles van seksuele ontwikkeling, maar ze is natuurlijk geen waarzegger. Het is moeilijk om te voorspellen wat het effect van corona is op wat we de ‘seksuele-interactiecarrière’ noemen: de stapsgewijze manier waarop we ervaringen opdoen door allerlei handelingen te verrichten. Er spelen immers verschillende factoren.
De verplichte afstand is sowieso niet goed voor het seksueel welzijn van jongeren, zegt De Graaf. Zij hebben, net als ouderen, behoefte aan fysiek contact en intimiteit. Het is natuurlijk maar de vraag hoe goed iedereen zich houdt aan dat aanraakverbod. Mensen die nog wel losse contacten hebben lopen het risico op coronashaming: omdat jij zo nodig moest ketsen, is nu de kroeg dicht. De afstand waar jongeren al eerder moeite mee hadden is onder corona groter geworden. Het is daarbij niet zo dat men massaal aan het cyberseksen slaat: daarvoor geldt juist hoe meer ‘echte’ seks iemand heeft, hoe meer digitale seks daarbij komt. Hooguit kijken jongeren wat meer porno, maar dat kan ook zijn omdat ze meer vrije tijd hebben.
Omdat alle flirtlocaties dicht zijn, is de kans op een fijne ontmoeting met een vreemde teruggebracht tot klein. Dat vind ik zelf een van de ergste dingen aan deze pandemie: nooit meer iets nieuws. Ondertussen is ook wel duidelijk waarom die coronabuddy je coronabuddy is, en niet je nieuwe verkering. Het gebrek aan vreemden en avontuur is uiteindelijk vooral saai. Voor singles en mensen met een open relatie betekent het gaten op het seks-CV, gemiste ervaringen. De schrale troost: iedereen zit in hetzelfde schuitje en die saamhorigheid is ook wat waard.
Linda Duits is een weggelopen wetenschapper, gespecialiseerd in populaire cultuur; in het bijzonder op het gebied van gender en seksualiteit.
