Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Foto: Marc Kolle
opinie

Opiniepanel | Doet de UvA voldoende tegen grensoverschrijdend gedrag?

Henk Strikkers,
24 juni 2020 - 07:30

Vorig jaar sloeg de zaak rond de hoogleraar arbeidsrecht die jarenlang grensoverschrijdend gedrag vertoonde in als een bom. De UvA beloofde beterschap, met onder meer het instellen van meer vertrouwenspersonen en een ombudsfunctionaris. Vorige week kwam NRC met een verhaal over een andere UvA-docent die ook jarenlang grensoverschrijdend gedrag vertoonde. De UvA zegt meermaals te hebben ingegrepen, maar studenten waren alsnog ontevreden. Doet de UvA voldoende?

Problemen rond sociale veiligheid worden op de UvA nog steeds niet goed aangepakt

Ralph Wijers is hoogleraar hoge-energieastrofysica

‘Iedere schending van de sociale veiligheid is er een teveel, dus we moeten hard blijven proberen het beter te doen. Mijns inziens is preventie het belangrijkst. We hebben gedragsregels, maar ze moeten niet alleen tekst op een website zijn. We moeten ze wellicht explicieter makenZoals hier bijvoorbeeld gebeurt. en we moeten ze beslist actiever uitdragen en vaker onder de aandacht brengen. Dat zal ertoe leiden dat iedereen duidelijker begrijpt waar de grens ligt, en vooral ook meer mensen de moed geven om een collega/docent/student er in een vroeg stadium op te wijzen dat bepaald gedrag niet mag. Preventie is zo belangrijk omdat als eenmaal de grenzen overschreden zijn, er onvermijdelijk een moeilijke situatie ontstaat: iedereen is onschuldig tot het tegendeel bewezen is, en dat betekent dat slachtoffers formele klachten moeten indienen. Dat is een belastend proces met een hoge drempel. We moeten zeker proberen om dat beter te maken, maar gemakkelijk zal dat nooit worden. Beter dus zorgen we ervoor dat het zover niet komt.’

‘Vertrouwen begint bij de koffie. Ik heb jarenlang op lycea gewerkt en gezien hoe veel problemen worden opgelost als studenten hun docenten informeel kunnen aanspreken’

Michiel van Kempen is hoogleraar West-Indische letteren

‘Verzwijgen pakt altijd rampzalig uit, voor elk slachtoffer van intimidatie en geweld. Maar open communiceren begint bij het meest elementaire: de alledaagse omgang tussen studenten en docenten, ook buiten collegezaal en werkgroepjes om. Als je als student jouw zorgen en ergernissen kunt delen met anderen, is dat cruciaal. Een docent moet zo lesgeven dat alles wat hij of zij zegt of doet ook buiten de collegezaal open besproken kan worden. De UvA lijkt de sociale donsdeken die om elke goede leergemeenschap hoort te bestaan, nauwelijks naar waarde te schatten. Er wordt nauwelijks geïnvesteerd in ontmoetingsplekken. Ik zie mijn eigen directe collega’s eigenlijk voornamelijk bij de kopieermachines. Ik heb jarenlang op lycea gewerkt en gezien hoe veel problemen worden opgelost als studenten hun docenten informeel kunnen aanspreken. Vertrouwen begint bij de koffie. Een beroep doen op een vertrouwenspersoon betekent in wezen dat er daarvóór al iets is misgegaan – en dat had vaak voorkomen kunnen worden.’

Han van der Maas is hoogleraar psychologische methodenleer

‘De UvA-medewerkersmonitor meldt een percentage seksuele intimidatie van 0 tot 5 procent. Vergeleken met data uit veel bronnen is dat niet hoog. Het UvA-beleid lijkt ook niet af te wijken van die van veel andere organisaties. De UvA steekt veel tijd en middelen in sociale veiligheid. Verbeteringen zijn altijd mogelijk en ook nu onderzoekt de UvA opnieuw haar beleid. Het is daarbij van belang oog te hebben voor de complexiteit van het onderzoek naar klachten over intimidatie. In het Nederlandse rechtssysteem heeft iedereen het recht zich te verdedigen tegen aanklachten. Dat is in het geval van anonieme klachten ingewikkeld. Niet alle klachten zijn valide en de rechtsbescherming van beklaagden behoort onderdeel te zijn van het UvA-beleid.’

‘Ik krijg sterk de indruk dat er pas iets gedaan wordt aan problemen rond sociale veiligheid wanneer het slechte nieuws naar buiten komt’

Fabian van Hal is student rechtsgeleerdheid

‘Hoe pijnlijk het ook is, het antwoord is ja. Ik krijg sterk de indruk dat er pas iets gedaan wordt aan problemen rond sociale veiligheid wanneer het slechte nieuws naar buiten komt. Daarnaast is de machtsverhouding altijd kenmerkend – en blijkbaar is die zo sterk dat studenten ook niet altijd klachten durven in te dienen. Zodra er klachten zijn, moet er snel en adequaat worden gehandeld: natuurlijk is hoor en wederhoor belangrijk, maar ook daarom moet na een klacht altijd een gesprek met de betreffende docent worden gevoerd. Ik hoop dat het nu in de toekomst beter gaat.’

Het Folia opiniepanel bestaat uit 21 studenten en medewerkers van alle faculteiten, en enkele diensten van de UvA. Eens in de paar weken reageren zij op een actuele stelling. Ook een mening over sociale veiligheid op de UvA? Reageer hieronder of schrijf een opinieartikel.