Op z'n Duits | De abortusstrijd is een informatiestrijd geworden
Mijn moeder waarschuwde me zelden ergens voor. Het waren andere tijden, helicopterouders bestonden niet. Ze maakte zich geen zorgen dat ik in zeven sloten tegelijk zou lopen, want mocht dat gebeuren, dan kwam het vast wel goed. Ik herinner me maar één duidelijke waarschuwing, op het station. ‘Naar deze posters moet je nooit luisteren’.
Ze moet het meermaals hebben gezegd, of zo vastberaden dat het daardoor is blijven hangen. Op de poster stond een meisje met kek jaren tachtig-haar. Boven haar hoofd: ‘Ongewenst zwanger, wat nu?’ Ik snapte niet waarom mijn moeder me voor de poster waarschuwde. ‘Voor hulp aan moeder en kind, bel …’ stond eronder. Wat kon daar mis mee zijn?
Ik herinner me niet of ik heb doorgevraagd, waarschijnlijk niet. Maar toen ik jaren later ongewenst zwanger was, wist ik heel goed dat ik niet dat nummer moest bellen. Ik informeerde mijn moeder, ging langs bij de huisarts die ik nog in mijn geboortedorp had, zat in Amsterdam de verplichte week bedenktijd uit en nam de trein weer terug naar de provincie alwaar mijn moeder me vergezelde naar de abortuskliniek.
De Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind heet de organisatie achter de posters. Daarop staat echter alleen een afkorting: VBOK. Een ongewaarschuwd mens belt dus zonder het te weten met een christelijke pro-life-organisatie. Het advies dat ze geven is gekleurd: abortus is geen optie. Inmiddels is de naam gewijzigd naar het expres vage Siriz. De club wil namelijk wel anti-abortus zijn, maar ze willen niet dat mensen dat doorhebben.
Siriz kwam vorig jaar in opspraak toen De Groene Amsterdammer aantoonde dat de medewerkers van de chat vrouwen een schuldgevoel over abortus aanpraten. De hulpverlening die de stichting verschaft is niet neutraal, was het oordeel. De Groene liet ook zien hoe de naamswijziging financieel handig is geweest: de stichting krijgt sinds 2013 tonnen subsidie. Het artikel leidde tot ophef en Kamervragen, en Siriz raakte een groot deel van haar subsidie kwijt.
Maar het ding met anti-abortusmensen is: ze zijn echt heel erg tegen abortus. Maar echt. Heel Erg. Ze vinden dit een van de allerbelangrijkste onderwerpen omdat ze overtuigd zijn dat het gaat om baby’s vermoorden (ten overvloede: dat is niet zo). En als je denkt dat er baby’s vermoord worden, is het vrij normaal dat je er alles aan doet om te zorgen dat er geen baby’s meer worden vermoord. Dan is het niet acceptabel dat mensen zeggen ‘ja, ik vind ook dat er zo min mogelijk abortussen moeten zijn’ of ‘abortus is een noodgreep’, je wilt dat er nul baby’s vermoord worden.
Dus toen Siriz minder geld van de overheid binnenhaalde, waren er een boel christenen die dat gat wel wilden dichten. Dankzij giften uit de achterban kan Siriz haar werk prima voortzetten. Sterker nog, de anti-abortusclub haalde recent €140.000 op voor een flyercampagne. Ze gaan in november bij 5,3 miljoen huishoudens een folder bezorgen om de zelf verzonnen ‘week van het leven’ te promoten en nog meer geld te vragen voor hun activiteiten.
Iedereen die onbedoeld zwanger is geworden, heeft recht op onpartijdige informatie. De club waar je die kunt krijgen heet Fiom. Maar zij hebben nauwelijks achterban en dus minder geld en vrijwilligers. Daardoor voeren zij veel minder chatgesprekken dan Siriz, zo schreef De Groene Amsterdammer. Ook Google helpt niet. Voor deze column zocht ik op het verschil tussen een foetus en een baby. Anti-abortusclubs eindigen hoog in de zoekresultaten.
De abortusstrijd is dus een informatiestrijd geworden, en die strijd is ongelijk. De bereidheid je hard te maken voor objectieve informatie is immers veel kleiner dan de strijdlust van christenen die denken dat ze baby’s van moord redden.
Jij kunt je steentje bijdragen in die strijd. Bijvoorbeeld door als de wiederweerga een nee-nee-sticker op je brievenbus te plakken. Dan mag die folder er namelijk niet in. En weet je wat, guerilla-plak er ook gewoon wat bij je buren. Ze zullen je dankbaar zijn. Zie je toch een flyer, stuur hem dan – zonder postzegel! – terug, zoals sommige mensen op Twitter opperden.
Maar je kunt de flyer ook juist delen, met je dochter, je zusje, je nichtje, je buurmeisje, je huisgenoot, je collega, die leuke chick op de derde rij in het hoorcollege. Waarschuw haar, zoals mijn moeder met mij deed: naar deze folder mag je nooit luisteren. Zodat ook zij de vrijheid behoudt om zelf doordacht te kiezen.
Ik schreef eerder hier over mijn overwegingen om een abortus te nemen. Lees hier wat je kunt doen als je onbeschermde seks hebt gehad. Kijk op de site van Fiom voor de mogelijkheden die je hebt als je ongewenst zwanger bent. Sense legt uit hoe zwangerschappen afgebroken kunnen worden én hoe je ze voorkomt.
