Eva’s waslijst | Wat als je de Intreeweek niet leuk vindt?
Faalangst, prestatiedruk en keuzestress: hoe leuk is studeren nog? En dan heb je ook nog eens een waslijst aan praktische dingen te leren op weg naar die verdomde volwassenheid. Stella en Eva schrijven het om en om van zich af. Dit keer: wat als je ‘jouw mensen’ niet tegenkomt in de Intreeweek?
‘Je gaat de liefde van je leven ontmoeten, en het gaat ook weer uit met de liefde van je leven.’ Het was 2014, de opening van de Intreeweek in Carré. Ik weet niet meer wie er sprak, de rest van de speech kan ik me ook niet meer herinneren. Verdwaasd en met een gebroken hart zat ik er maar een beetje bij. Die zin kan ik me herinneren, en de stelling dat je pas een echte Amsterdammer bent als je met je fiets in de tramrail bent beland.
Wat dat laatste betreft: bullshit. Ik woon hier al mijn hele leven (af en aan) en dat is me nog nooit overkomen. Maar die eerste zin, de enige die ik heb onthouden, deed me ter plekke grinniken. De liefde van mijn leven had ik allang ontmoet, dacht ik, en het was ook al uit. Achter die typische studentenervaring kon ik vast een vinkje zetten.
Ik was net weer terugverhuisd naar mijn vaders huis in Amsterdam voor mijn studie Russisch. Ongeveer tegelijk met mijn verhuizing had ik het uitgemaakt met mijn vriendje in Gelderland, en ik had nog niet veel kennissen in de stad. Mijn dagen bestonden uit liggen op de bank, How I met your mother kijken, huilen op vreemde momenten (‘Ze serveren hier wentelteefjes, hij bakte ook altijd wentelteefjes voor me’) en het schrijven van mijn nooit uitgegeven roman, waarvan het centrale thema was dat liefde een leugen is.
- Stel je open tijdens georganiseerde groepsevenementen. Denk je al bij voorbaat dat je het stom gaat vinden? Dan wordt het waarschijnlijk ook stom.
- Vind je het toch stom? By all means, maak dat je wegkomt. Weinig dingen zijn zo lekker als het skippen van sociale gelegenheden waar je eigenlijk niet wil zijn.
- Ga op zoek naar wat jij leuk vindt. Is het voetbal? Is het mdma? Is het poëzie voorlezen? Maakt niet uit, maar daar zul je waarschijnlijk je gelijkgestemden vinden. Doe zo veel mogelijk van die dingen.
- Zorg dat je nooit parallel aan de tramrails probeert van baan te wisselen. Je wiel moet altijd dwars op de rail staan, anders komt het in de gleuf terecht, krijg je het er niet meer uit en val je, hard, van je fiets. Het helpt als je niet stomdronken bent.
- Ontmoet de liefde van je leven en laat het uitgaan, als het moet. Dan weet je in ieder geval dat je leeft.
De gezonde conclusie van mijn familie was dat ik met mijn billen van die bank af moest. Op naar de Intreeweek dus, om nieuwe vrienden te ontmoeten en Amsterdam op studentikoze wijze te leren kennen. Eindelijk, eindelijk iets leuks!
Het enige probleem: ik vond het kut. Ik kwam terecht in een samengevoegd groepje met kleine-talenstudenten, van wie alleen ik Russisch ging studeren. Daarnaast, en dit weet ik eigenlijk al sinds sportdag op de basisschool: ik houd niet van georganiseerde groepsactiviteiten. Na twee dagen had ik besloten dat ik het niet naar mijn zin ging hebben in Amsterdam, en dat ‘mijn mensen’ hier niet zouden zijn. Het hoogtepunt van die week kwam voor mij op donderdagmiddag, toen mijn vader belde om te vragen of ik die avond mosselen kwam eten. Opgelucht vertelde ik mijn groepsgenootjes dat ik me niet lekker voelde, en ik maakte dat ik wegkwam.
De Intreeweek heb ik niet afgemaakt, maar mijn mensen vond ik wel. Ik kwam ze tegen tijdens activiteiten die ik echt leuk vond, zoals schrijfclubs, yoga, en zomerscholen. Tijdens mijn studie en tijdens stages. Ik heb ze de liefdes van hun leven zien ontmoeten en ik heb het uit zien gaan. Geen van hen is naar de intreeweek geweest, en nog nooit heb ik ze met de fiets in een tramrail terecht zien komen.
