Op z'n Duits | OnEehEerLijK voortrekken aan TU/e leidt niet tot de apocalyps

Alles zag ik voorbijkomen, van ‘het is juist discriminerend voor vrouwen’ tot ‘Hitler deed ook aan positieve discriminatie’. De kampen kropen in hun loopgraven, alle meningen waren voorspelbaar. Het was dom danwel dapper, het was van de zotte politiekcorrect alsook onvoldoende intersectioneel. Zelf vind ik weinig van de plannen. Ik genoot vooral van het gejank van mensen die hier helemaal niets mee van doen hebben.

Het huidig academisch systeem is fundamenteel oneerlijk. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mensen van kleur. Voor mensen met een handicap is het bijkans volledig ontoegankelijk. Het is een ziekmakende structuur die excellentie als beleidsmatig speerpunt heeft maar waar in de praktijk hoogleraren hun kroonprinsen kiezen. Het academisch beurssysteem wordt door sommigen een geldslurpende loterij genoemd, anderen onderzochten het Mattheüseffect dat de verdeling van geld onrechtvaardig maakt.

Aan de universiteit ben je blij met wat je krijgt, fuck de reden waarom je het krijgt. De vrouwen die zeggen dat zij geen baan willen als excuustruus hebben overduidelijk nooit op een PhD-positie gesolliciteerd. Voor jou honderd anderen. Veel plekken gaan naar studenten die allang op goede voet met de hoofdonderzoeker staan. Als buitenstaander kom je daar niet tussen, en dat is vet oneerlijk. Daar kan je over huilen, maar als je de wetenschap in wilt, heb je daar geen tijd voor.

Ieder argument dat wetenschappers alleen op merites beoordeeld moeten worden gaat voorbij aan de empirische realiteit dat vrouwen momenteel harder moeten werken voor dezelfde positie. Hoewel het universiteiten voortdurend wordt verweten links-progressieve bastions te zijn, zijn het nog steeds mannenbolwerken. Ondanks de goede bedoelingen van al die welwillende hoogopgeleiden die er werken, zijn er allerlei gekende en verborgen mechanismen die ervoor zorgen dat het aantal vrouwen achterblijft.

Als je vindt dat mannen en vrouwen evenveel aanleg en vaardigheden hebben, impliceert dat dat er nu zwakke mannen zitten op posities waar een meer geschikte vrouw voor bestaat. Talentverlies dus. Dat is in het nadeel van de instelling en daarom zoeken universiteiten naar manieren om de achterstelling van vrouwen recht te trekken.

De TU/e probeert dat nu met deze actie. Die is trouwens veel minder radicaal dan voorstanders claimen en tegenstanders vrezen. Vacatures staan een half jaar alleen voor vrouwen open. Daarna vervalt die voorwaarde en wordt het een ‘normale’ vacature. De TU houdt er rekening mee dat dit vaak gaat gebeuren, want ze streven ernaar dat niet honderd procent maar slechts de helft van de nieuw aan te nemen UD’s uiteindelijk vrouw is. Het minimum voor UHD’s en hoogleraren hebben ze op 35 procent gezet. Dat is nauwelijks ambitieus te noemen.

Bovendien is er een escape-clausule. Natúúrlijk laten ze mannelijke genieën niet lopen. Tegen de NOS zegt de rector dat er voor zulke gevallen een opt-outregeling is, waar een speciale commissie zich dan over buigt. Die krijgt het vast druk. Quota maken het moeilijker voor institutioneel seksisme om zich te manifesteren, maar juist omdat deze mechanismen geïnstitutionaliseerd zijn, zijn ze zo moeilijk op te lossen.

De huilers kunnen dus stoppen met snikken en opgelucht ademhalen. Er is geen sprake van een mannenban, de feminazi-apocalyps wordt niet ingezet op de TU Eindhoven. De voormalige hogeschool zal niet ten onder gaan aan inferieure excuustruzen wier enige verdienste het hebben van een vagina is.

Net als alle andere universiteiten is de TU/e bovendien geen socialistische heilstaat maar een neoliberaal, prestatiegedreven instituut. Al die nieuwe vrouwelijke krachten krijgen ‘gewoon’ een tijdelijk contract. Functioneer je beneden de maat, dan lig je er direct uit. Middelmatigheid is immers het voorrecht van de vorige generatie.

Linda Duits is een weggelopen wetenschapper, gespecialiseerd in populaire cultuur; in het bijzonder op het gebied van gender en seksualiteit.