Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
opinie

‘Mei’need

Frans van Heest,
29 april 2015 - 14:22
Deel op

Je moet wel alle schaamte voorbij zijn om op basis van leugens tijdens een beroepzitting bij het Centraal Stembureau (CSb) van de UvA alsnog deelname op te eisen voor studentenraadverkiezingen. De voorzitter van de centrale studentenraad (CSR), tevens Mei-lid en kandidaat voor de aankomende verkiezingen, schuwt die schaamte niet.

Wat is het geval? Afgelopen dinsdag vond de hoorzitting plaats over het beroep in de zaak over de uitsluiting van partij Mei en Sefa voor de studentenraadsverkiezingen. Beide partijen waren te laat met het inleveren van de kandidatenlijst. Het kiesreglement is daar zonneklaar over: ‘Ongeldig is de kandidatenlijst: a. die niet op de dag(en) der kandidaatstelling tussen 09.00 uur en 17.00 uur door het Centraal Stembureau is ontvangen’.

Het stembureau betreurde deze situatie dan ook, maar zoals één van de CSb-leden zei en daarmee het grootste gelijk van de wereld had: een lijst die na 17:00 uur wordt ingeleverd bestaat feitelijk en juridisch niet. Sefa leverde de lijst om 17:05 uur in, Mei om 17:25 uur.

Hoewel partij Mei zich bij de zitting liet bijstaan door de spitsvondige jurist Vincent de Haan en de misschien wel beste (oud-)voorzitter van de CSR ooit, Sam Quax, waren het de feiten die hen akelig in de weg zaten. Hoe goed hun betoog ook bedoeld was, het was allemaal niet erg steekhoudend. Er was geen sprake van laksheid, zo betoogden beide rechtenstudenten, terwijl dat evident wel het geval was. Als je toch ver na vijven je lijst komt inleveren, dan is dat zonder meer laks te noemen.

Tariq Sewbaransingh, die namens partij Mei voorzitter is van de centrale studentenraad en voor die partij wederom op de kandidatenlijst staat, hield tijdens de zitting ook een betoog dat bij de wilde spinnen af was. Hij probeerde opzichtig het CSb op het verkeerde been te brengen. Hij vertelde dat toen hij om vier uur die middag hoorde dat er problemen waren met het inleveren van de lijst, hij onmogelijk nog kon ingrijpen.

Hij hield het CSb voor dat hij met de Mei-leden uit de CSR in een overleg met het CvB zat en niet weg kon omdat boze demonstranten voor de deur van de Universiteitsbibliotheek stonden. Deze demonstranten stonden echter pas rond kwart voor zes voor de deur, drie kwartier na het verlopen van de termijn voor het inleveren van de kieslijst. Als je deze zuiverste vorm van ‘meineed’ nodig acht om je democratische legitimiteit op te eisen, dan kan het CSb niet anders beslissen dan dat Mei dit jaar niet via de verkiezingen aanspraak kan maken op ‘Macht en inspraak’.