Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
opinie

020 2.0

Rogier Verkade,
4 mei 2012 - 09:20
Deel op
In 2050 woont de gehele huidige wereldbevolking in een stad. Nu is dat de helft van de huidige wereldbevolking. Een verbijsterende gedachte. Hoewel de trend van urbanisering natuurlijk niet nieuw is, is de omvang ervan wel. Deze conclusies werden gepresenteerd in een fascinerende aflevering van Tegenlicht, over de stad van de toekomst.

Vooruitlopend op 2050 ziet de gemeente graag een derde universiteit aan de Amsterdamse horizon verrijzen. En ook qua onderwijs en onderzoek aan HvA en UvA gebeurt er veel op het gebied van urban management, zoals dat tegenwoordig heet. Niet verwonderlijk want de stad van de toekomst wórdt dus ook de toekomst voor steeds meer mensen.

Een van de sleutelvragen waar urban management om draait is: hoe voorkom je dat als een stad qua inwoners verdubbelt er ook twee keer zo veel voorzieningen als woningen, drinkwater, elektriciteit, wegen en winkels nodig zijn? Slim leren omgaan met stedelijke ruimtes dus. Aan oplossingen lijkt geen tekort; intelligente sensoren bijvoorbeeld registreren stedelijk leefgedrag dusdanig dat er zeer efficiënt kan worden omgegaan met water of elektriciteit.

Of neem de groene golf: blijf rigide op de adviessnelheid rijden en je komt geen rood stoplicht tegen. In theorie. Want uiteindelijk pakt dat wat op de tekentafel of in het laboratorium bedacht en getest wordt, in de echte stad vaak volstrekt anders uit. Meer dan logisch natuurlijk gezien de beperkte mate waarin mensen zich als individu, laat staan met miljoenen tegelijk laten sturen. Of laten kuddes zich juist makkelijker sturen dan enkelen?

Hoe dan ook, het succes van de stad van de toekomst hangt af van het uitvogelen hoe en op welke manier mensen in een stad stuurbaar zijn. Maar hoe doe je dat?

Lector stedenbouwkunde Peter de Bois (HvA) schetst een pad naar de leefbare stad van 2050:

'Dankzij de technologische en sociale revolutie 2.0/3.0 zijn er diverse samenlevingen mogelijk en maakbaar. Daar liggen enorme interessante voorwaarden voor een leefbare stad. Maar er is helaas gezien de wijze waarop we nu leven, geen enkele zekerheid dat de stad van 2050 onderdeel van een vreedzame co-existentie zal zijn. Tenzij we alle kennis die we hebben en krijgen ten dienst daaraan stellen. Ik noem twee onmisbare voorwaarden om die leefbare stad van 2050 waar te maken:
1. We moeten de beschikbaarheid en gebruik van grondstoffen, energie en water met elkaar delen en in overeenstemming brengen met het systeem van de aarde, zodat het geen vraagstuk van oorlog en vrede kan zijn en religie niet als hefboom gebruikt hoeft te worden voor het verkrijgen van macht.
2. We moeten de enorme inkomensverschillen vanuit een visie op maatschappelijke integriteit, burgerschap, vrijheid, gelijkheid en broederschap zo inzetten dat emancipatie, ontplooiing en armoedebestrijding op locale niveaus een bijdrage levert aan stabiliteit en veiligheid van de samenleving als geheel.
Dus ja, we kunnen onze technische kennis en menselijke waardigheid gebruiken om samen een "2050 stad" te maken waarin samenleven 2.0 een nieuwe dimensie en essentie krijgt met leefbaarheid tot gevolg.'



Leefbaarheid. Wonderlijk begrip vind ik dat. Iedereen begrijpt het maar vult het verschillend in. Zo was voor mij Koninginnedag een stuk leefbaarder zonder grote stampende dj-podia maar dacht die jongen uit Schagen die niet gerekend had op een 'stil' Museumplein, daar echt heel anders over ('Wat is dit voor dooie boel man?!').

Meer beeld op www.rogierverkade.nl