Kirsty McHenry | Zwaait de UvA Palestijnse vlaggen uit?
Het is ergens wrang dat tijdens Koningsdag de rood-wit-blauwe vlaggen zo welig tierden, terwijl op de UvA Palestijnse vlaggen niet langer welkom zijn, betoogt columnist Kirsty McHenry. ‘Het laat zien hoe in Nederland openlijk uiting kan worden gegeven aan nationale trots, terwijl Palestijnse slogans, symbolen, en de vlag onevenredig gepolitiseerd worden.’
Toen ik me afgelopen zaterdag door de dronken oranje zee van Koningsdag heen bewoog, werd ik me plotseling bewust van de vele Nederlandse vlaggen om me heen. Overal waar ik keek waren de Nederlandse drie kleuren van rood, wit en blauw te zien: van kleine, veegvlaggetjes die op de wangen van voorbijgangers waren geschilderd tot grote vlaggen die inderhaast aan drukke balkons waren vastgebonden. Dit was nauwelijks een verrassing. Ik was tenslotte in Nederland tijdens de nationale feestdag van het land; het versieren van de stad met de nationale vlag is een traditioneel onderdeel van Nederlandse festiviteiten. Maar toen ik te midden van al dat rood, wit en blauw (en oranje) stond, herinnerde het me er alleen maar aan dat Palestijnse vlaggen nu verboden zijn op de UvA.
Slechts een paar dagen voor Koningsdag was de ABC-hal op de Roeterseilandcampus weer gevuld met demonstranten die een academische boycot van Israëlische instellingen eisten (de onvermurwbare weigering van de UvA om dit te doen heeft ertoe geleid dat dergelijke demonstraties bijna wekelijks plaatsvinden). Maar bij deze demonstratie dwong het bestuur van de UvA de demonstranten om alle Palestijnse vlaggen te verwijderen die ze in de hal hadden opgehangen. Volgens de UvA zijn Palestijnse vlaggen op zichzelf een politiek statement en als zodanig verboden onder de huisregels. Hoewel het bestuur in het verleden wel eens bezwaar heeft gemaakt tegen termen als ‘intifada’ en de slogan ‘van de rivier tot de zee’, was deze demonstratie het eerste opmerkelijke incident waarbij de Palestijnse vlaggen zelf het voornaamste onderwerp van geschil werden.
De beperking van de vlaggen door de UvA is op zijn best verwarrend. Dit wordt niet geholpen door het feit dat de huisregels, die de UvA gebruikte om haar beslissing te rechtvaardigen, zo vaag blijven dat het moeilijk is om van dag tot dag te anticiperen op wat wel en niet getolereerd wordt. In reactie op beschuldigingen van een dubbele moraal die werden geuit naar aanleiding van de blauw-gele Oekraïense postercampagne van de UvA in 2022, besloot de UvA haar lijn met terugwerkende kracht te wijzigen. Ze zegt nu spijt te hebben dat ze Oekraïne met zulke felgekleurde middelen heeft gesteund. Het hoeft geen betoog dat elke vlag als een politiek symbool kan worden gezien, maar of de meeste van deze vlaggen dan als een overtreding van de huisregels zouden worden beschouwd, lijkt onwaarschijnlijk. In plaats daarvan suggereert de reactie van de UvA op het zien van Palestijnse vlaggen dat ze meer bezig zijn met het ontdoen van de campus van alle herkenbaarheden rondom Palestina in het bijzonder.
Een paar uur na de verwijdering van de Palestijnse vlaggen en spandoeken bij de demonstratie, trotseerden verschillende demonstranten de UvA door ze weer op te hangen. Dit leidde tot verdere ruzies tussen de UvA en de demonstranten toen sommige mensen van de UvA de vlaggen en spandoeken zelf met geweld probeerden te verwijderen. Hierna werden veel van de studenten die betrokken waren bij het protest gefilmd door mensen van de UvA, gevraagd naar hun studentenkaart en in sommige gevallen bedreigd met de mogelijkheid om van de universiteit gestuurd te worden.
De gebeurtenissen aan de UvA laten zien hoe in landen als Nederland openlijk uiting kan worden gegeven aan nationale trots, terwijl Palestijnse slogans, symbolen en zelfs de vlag zelf onevenredig gepolitiseerd en als gewelddadig bestempeld worden. Toen ik daar stond op Koningsdag, omringd door vele honderden Nederlandse vlaggen die overal om me heen wapperden, vond ik het dan ook moeilijk om het prikkelende gevoel van hypocrisie te negeren.
