‘De UvA moet niet buigen voor anonieme bedreigingen’
De UvA handelt fout door onder druk van anonieme bedreigingen politieke oproepen in de collegezaal te verbieden vinden Sebastian Proos, Michele Murgia en Loraine Smith van de Centrale Studentenraad. ‘Door activisten en studenten te beroven van een platform voor uitwisseling van ideeën en meningen door middel van dreiging van geweld, is er een situatie ontstaan waarbij de academische vrijheid in gevaar komt.’
Afgelopen week ontstond er ophef op de UvA over een evenement van het Internationaal Socialistisch Studentenoverleg (ISSO) dat zij afgelopen zaterdag in Crea wilde houden. Nadat één van de organisatoren het evenement had aangekondigd bij het vak politieke economie in de pauze van een college over het marxisme, begonnen een aantal anonieme accounts, aangevoerd door de facebookpagina ‘Linkse indoctrinatie op mijn universiteit’ een hetze tegen de UvA op Twitter.
Schande
De UvA zag zich hierdoor genoodzaakt te reageren met de boodschap dat een politieke oproepen ‘niet hoort’ en de studenten te mailen dat dat het ‘niet wenselijk is om politieke organisaties in de context van onderwijs hun activiteiten en visies te laten etaleren’, daarbij bewerende dat ISSO geen studentenorganisatie is. Daar bleef het niet bij want na de twitterhetze volgde een heel aantal bedreigingen, onder andere aan het adres van één van de sprekers, Anne-Fleur Dekker. Omdat Crea weigerde in extra beveiliging te voorzien, zag het ISSO zich genoodzaakt het evenement af te gelasten. Wij betogen dat het een schande is dat door anonieme bedreigingen, een inhoudelijke politieke discussie tussen studenten en activisten niet plaats kan vinden op deze universiteit.
De universiteit als centrum van open debat is de laatste tijd een onderwerp van heftige discussie geworden. Het spreekrecht van iedere spreker, of zij nou links of rechts zijn in het politiek spectrum, wordt betwijfeld door zijn of haar tegenstanders. Wanneer de universiteit vóór of tegen een bepaalde groep een standpunt inneemt wordt zij door tegenstanders van bubbelvorming of geslotenheid beschuldigt. Verdient iedereen een platform? Zo ja, hoe kan dit worden beschermd? Zo nee, hoe wordt dit dan bepaald?
Politieke organisaties hebben van oudsher een plek in de academische gemeenschap. Verschillende studieverenigingen hebben expliciet politieke of bredere ideologische standpunten in hun beginselen staan. Zo is Machiavelli, de studievereniging politicologie, een ‘progressieve organisatie’ volgens de statuten. Sinds twee jaar is er zelfs een medezeggenschapspartij (De Vrije Student) actief in de studentenraad die gelieerd is aan een politieke jongerenorganisatie (JOVD).
Als de UvA inderdaad van mening is dat politieke organisaties hun boodschap niet horen te verkondigen, moeten we dan ook studieverenigingen en medezeggenschapspartijen weigeren in de collegepauzes? En dit gaat dan alleen nog maar over studentenorganisaties, niet over al die commerciële bedrijven die ruim baan krijgen op de UvA. Waarom is een idealistische politieke oproep van ISSO not done, maar is het geen probleem als banken en consultancy firms commerciële oproepen doen om studenten te werven op de UvA?
Niet vrij van politiek
Wij zijn van mening dat een universiteit nooit vrij kan zijn van politiek. Een universiteitsbestuur heeft de taak om alle geluiden die binnen een bepaalde fatsoensnorm vallen een podium te geven en een kans tot kritische discussie te verwezenlijken. Dit betekent voor ons niet dat personen en organisaties die bijvoorbeeld oproepen tot rassenhaat en genocide welkom geheten hoeven te worden. Er mogen bepaalde morele grenzen getrokken worden over wat toelaatbaar is.
Binnen curricula komen politieke en ideologische uitingen en ideeën vanzelfsprekend regelmatig terug. De universiteit kan niet als geïsoleerd eilandje worden gezien binnen de samenleving. De maatschappelijke discussies die spelen vinden juist binnen de gangen en zalen van de universiteit weerklank. Zaak is om dat op een veilige en respectvolle wijze te faciliteren met als doel onze wetenschap over de sociale en politieke werkelijkheid te vergroten, zonder dat iemand voor hun leven of veiligheid hoeft te vrezen.
Fascisme
Het thema van de avond van ISSO was het (volgens ISSO) opkomende fascisme. Gezien de bedreigingen tegen linkse activisten en studenten is dat relevanter dan ooit. Het is uitermate treurig dat er beveiliging nodig is bij het uiten van een impopulaire mening, van welke kant dan ook, maar het is nog veel treuriger als er gezwicht moet worden voor geweldsdreigingen. Waarom kreeg een politicus als Thierry Baudet, die vorig jaar bij Room for Discussion kwam spreken wel extra beveiliging, maar moeten activisten als Anne Fleur Dekker constant voor hun veiligheid vrezen als ze hier komen spreken?
Het is aan de universiteit en de overheid om er voor te zorgen dat men in alle vrijheid en veiligheid in discussie kan gaan, want de universiteit hoort een plaats te zijn waar ideeën kritisch onder de loep genomen kunnen worden en waar men in alle veiligheid kennis kan nemen van zaken die buiten hun eigen gelijk, bubbel en belevingswereld staan. Door activisten en studenten te beroven van een platform voor uitwisseling van ideeën en meningen door middel van dreiging van geweld, is er een situatie ontstaan waarbij de academische vrijheid in gevaar komt.
Sebastian Proos (De Decentralen), Michele Murgia (Humanities Rally) en Loraine Smith (Hervorm FMG) zijn lid van de Centrale Studentenraad van de UvA.
