En dus begon Theo Bouwman zijn eigen studentenhuis
Omdat ze maar geen goede kamer voor hun dochter konden vinden besloten Theo Bouwman en zijn vrouw zelf een woningcorporatie op te richten. Ze willen een ecologisch verantwoord studentenhuis bouwen, vlakbij het Haarlemmerplein. 'Veel partijen doen niet waar ze voor zijn.'
‘Nu moet het gewoon lukken,’ zegt Theo Bouwman. Op een terrein, vlakbij het Haarlemmerplein – dat al veertig jaar braak ligt – willen ze 48 studentenstudio’s bouwen. Daarvoor richt hij zijn eigen woningbouwcorporatie op: Huize Kerklingh.
De woningen zullen gemaakt zijn van massief hout en een oppervlakte krijgen van tussen de twintig en de vierentwintig vierkante meter. De studenten zullen 538 euro huur per maand gaan betalen. ‘De energiekosten liggen 75 procent lager dan bij andere studentenwoningen gemiddeld wordt betaald,’ zegt Bouwman.
‘We rekenen geen servicekosten,’ gaat hij verder. De studenten krijgen veel eigen verantwoordelijkheid dus hoge beheerderskosten zullen er niet worden gemaakt.
‘Studenten zullen bijvoorbeeld zelf een internetaansluiting moeten regelen.’ Want, zo blijkt volgens Bouwman uit onderzoek, de servicekosten die huurders betalen voor het onderhouden van een internetaansluiting zijn vaak te hoog, en de verbindingen te slecht.
Op de onderste verdieping van het complex zal een huiskamerrestaurant komen. Ook dit zal door studenten zelf worden uitgebaat. ‘’s Ochtends doe je dan een euro in de collectebus en tap je een kopje koffie.’
Door een bijzondere constructieBouwman vergelijkt deze constructie met het voorstel dat PvdA-senator Adri Duivesteijn, onder meer, vorig jaar zomer deed. Lees in de link meer over het voorstel van Duivesteijn. kunnen studenten door huur te betalen op den duur bovendien zelf eigenaar van hun studio worden.
(De tekst loopt door onder de foto.)
'Zonder ramen'
Bouwman, die in het bestuur van de WoonbondDe Woonbond is de landelijke belangenvereniging van huurders. zat, legt uit dat hij samen met zijn vrouw besloot te gaan doen wat de woningbouwcorporaties in hun ogen lieten liggen. ‘Veel partijen doen niet waar ze voor zijn,’ legt hij uit: het woningtekort onder studenten neemt niet af.
Welke proporties dat probleem aannam bleek toen hun oudste dochter vier jaar geleden in Amsterdam ging studeren en op zoek ging naar een studentenkamer. ‘Ze kwam terug met iets van acht vierkante meter, zonder ramen,’ zegt Theo Bouwman.
‘Volgens mij werd dat het “pishoekje” genoemd,’ zegt hij over het modderige stukje grond bij het spoorviaduct. Toen het Amsterdamse Stadsdeel Centrum een prijsvraag uitschreef over wat er met het braakliggende stukje grond naast het spoor moest gebeuren stuurde het echtpaar Bouwman hun plannen in.
(De tekst loopt door onder de foto.)
Handttekeningen
Het plan werd verder uitgewerkt en ligt nu opnieuw voor aan de bestuurscommissie van Stadsdeel Centrum. Buurtbewoners kunnen zich voor of tegen het plan uitspreken. Willen ze wel studenten in hun wijk?
Volgens Bouwman is er een aantal buren dat vanuit de tuin op het spoor uitkijkt. ‘Zij zien er niet veel in als er ineens een studentencomplex in hun zicht komt te staan,’ zegt hij. Hij stelt nu voor om een groene muur, een zogenaamde ‘verticale tuin’ te bouwen om de buren voor zich te winnen.
Hij wil ook uitleggen hoe leuk het kan zijn om bij studenten in de buurt te wonen. ‘Toen ik in Maastricht woonde, zaten we ook naast een studentenhuis. Je hebt altijd een oppas,’ aldus Bouwman.
Zondagmiddag zullen Bouwman, zijn vrouw, en vier studenten die zich inmiddels als initiatiefnemer bij het project hebben aangesloten, handtekeningen verzamelen op het Haarlemmerplein en met buurtbewoners in gesprek gaan. ‘Zodra de buurtcommissie de plannen definitief goedkeurt kunnen we eindelijk beginnen met bouwen.’
Zie hieronder een impressie van Huize Kerklingh (of Kerkeling, zoals het per abuis geschreven is in de afbeelding).
