Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
In de Muziekzaal van Crea is vanmiddag de eerste van een serie debatten van start gegaan over de toekomst van de universiteit en – vooral – van de medezeggenschap. Rector Dymph van den Boom en vicevoorzitter Hans Amman beantwoordden in een uur zo veel mogelijk vragen van studenten en medewerkers over de gerezen medezeggenschapsproblemen en de eisen van De Nieuwe Universiteit. Eén ding was vrijwel zeker: een gekozen CvB komt er wat hen betreft niet.

Van den Boom was nog enigszins gematigd in haar antwoord op de vraag of ze een gekozen CvB zou zien zitten. ‘Ik ben bereid er mijn gedachten over te laten gaan, maar ik geloof niet dat een verandering van de structuur zonder meer tot een verbetering van de medezeggenschap leidt. Moet het dan gaan zoals in Italië? Daar willen ze juist van dit systeem af.’

'Gekozen bestuur maakt universiteit onbestuurbaar'
Vicevoorzitter Amman was veel stelliger: hij is er om praktische redenen tegen. ‘De medezeggenschap is momenteel geregeld via de Wet modernisering universitaire bestuursorganisatie, de MUB. Wat jullie willen is eigenlijk terug naar de voorganger van die wet, de WUB, de Wet universitaire bestuursvorm.’ Die wet uit het begin van de jaren zeventig gaf studenten zeer ruime bevoegdheden en medezeggenschap. Dat heeft niet Ammans voorkeur. ‘Het zal ertoe leiden dat universiteiten moeilijk of zelfs onmogelijk te besturen organisaties zullen worden. Ik denk dat we de medezeggenschap zullen moeten versterken binnen de huidige constellatie.’ Hoe, dat moet de komende tijd blijken.

Een deel van de bijeenkomst, geleid door De Balie-directeur Yoeri Albrecht, was evenals afgelopen donderdag ingeruimd voor agendavorming voor de komende maandagen. Onderwerpen die op de agenda staan, zijn onder meer het rendementsdenken, de rol van de medezeggenschap, de toekomst van de universiteit, de kwaliteit van het onderwijs, de verbinding onderwijs-onderzoek, de omgang met andere dan de formele medezeggenschapsorganen, het gewraakte allocatiemodel, de UvA Holding, de vraag hoe het vertrouwen tussen studenten en CvB kan worden hersteld, wat er met de kleine talen gaat gebeuren en in zijn algemeenheid met Profiel 2016, het reorganisatieplan van de FGw.

De bètafusie en joint programmes
Wat ook vanmiddag weer duidelijk werd, was de boosheid die veel studenten omtrent de mislukte bètafusie voelen. In hun ogen wordt die via een andere route toch ingevoerd, namelijk via joint programmes waarvoor de medezeggenschap niet nodig is. Helder is inmiddels ook dat FGw-studenten vrezen dat er op hun faculteit hetzelfde gaat gebeuren en het gehate Profiel 2016 via een andere route toch wordt ingevoerd. De kans daarop lijkt overigens steeds minder te worden, nu Humanities Rally heeft besloten een politieke partij te worden. De partij zal ongetwijfeld meedoen aan de studentenraadsverkiezingen van begin mei en even ongetwijfeld een knallende overwinning behalen op de FGw, om vervolgens elk facultair reorganisatieplan te blokkeren.

Veel vragen zijn er ook over de rol van Den Haag in de hele kwestie. Het CvB heeft tot grote ontevredenheid van veel studenten al verschillende keren laten weten in veel kwesties – rendementsdenken, profileringsplannen, prestatieafspraken – vooral doorgeefluik van de Haagse politiek te zijn en daar niet veel aan te kunnen veranderen. Van den Boom nam het Hoofdlijnenakkoord uit 2011 als voorbeeld. Dat convenant tussen de gezamenlijke universiteiten (VSNU) en het ministerie stond vast, zonder dat de formele medezeggenschap eraan te pas was gekomen. ‘Dat maakt dat de discussie met de medezeggenschap achteraf heel ongemakkelijk wordt.’

Een van de studenten vroeg hoe het komt dat de VSNU ‘zo’n laf en zwak orgaan’ is. Amman: ‘Hoger onderwijs speelt een relatief kleine rol in het departementale krachtenspel. Primair en voortgezet onderwijs tellen steevast zwaarder mee. Ik reken het mezelf aan dat wij, als onderdeel van de VSNU, er niet in slagen dat over de bühne te brengen.’ Van den Boom: ‘Het kan veel beter.’

Geen neoliberale vastgoedboer
Uiteraard kwam ook het UvA vastgoed ter sprake, terecht of onterecht gevoed door berichtgeving in de (Amsterdamse) media, die steeds berichten over grootschalige vastgoedspeculaties van de UvA. Op een woedende opmerking van Humanities Rally-voorman Jarmo Berkhout dat de UvA vooral bezig is ‘met vastgoedspeculatie’ antwoordde Amman geëmotioneerd dat dit wat hem betreft de grootste flauwekul is. ‘Wij speculeren niet in vastgoed. Het idee dat wij vastgoed hebben vanuit een soort neoliberaal perspectief is zeker niet waar. Wij hebben vastgoed, maar handelen daar niet in. Dat we campussen maken doen we omdat we allemaal verouderde panden hebben, waar vaak ook nog asbest in zit. We investeren dan in een nieuw pand waarbij docenten en medewerkers bij elkaar willen zitten en niet verspreid over allerlei locaties. Proximity, daar gaat het om.’ Studenten zijn van deze proximity-wens helemaal niet overtuigd, lieten ze weten.

Klein, maar groot leed
Naast de grote onderwerpen kwam er tijdens de bijeenkomst heel veel klein leed boven tafel. Maar opgeteld bij het grote leed wat studenten naar hun gevoel wordt aangedaan lijkt ook dit klein leed opeens groot leed: van slechte communicatie, nooit verstuurde of ontvangen mails, getreuzel met nieuw meubilair tot ontbrekende stopcontacten, noem maar op. Natuurlijk kwam ook het 8-8-4-systeem weer aan bod als punt van kritiek, evenals het inmiddels tien jaar oude en volgens studenten heftig verouderde Blackboard.

De bijeenkomst, door naar schatting tachtig mensen bezocht, toonde de betrokkenheid van iedereen bij alles wat er nu gebeurt, maar toonde ook de grote vertrouwenskloof tussen (een deel van) de studenten en medewerkers en het CvB. Volgende week weer een maandagmiddagdebat.