Student Theaterwetenschap Rianne Freriks heeft de Theater Scriptieprijs 2013 gewonnen. Ze kreeg de eer als bekroning op haar scriptie ‘Doelmatig zonder doel. De rol van cultuurclassificatie in het huidige kunstsubsidiedebat rond de theatrale kunsten.’
De Theater Scriptieprijs is een jaarlijks initiatief van het Algemeen-Nederlands Verbond, het Nederlands Toneelverbond en De Brakke Grond. Studenten uit Nederland en België die een scriptie over theater of toneel schrijven konden hun scriptie geanonimiseerd inzenden naar de jury die daaruit vier genomineerden samenstelde. Opvallend genoeg waren dat dit jaar vier UvA-studenten. Naast Rianne Freriks werden Lisa Skwirblies, Ricarda Franzen en Suzanne Vesta Kooloos genomineerd voor de prijs.
De jury, die bestond uit onder meer dramaturg Cecile Brommer en Brakke Grond-directeur Piet Menu, koos uiteindelijk voor Freriks’ scriptie over hoe kunst eigenlijk aan een elitaire status is gekomen. Volgens Freriks begint dat bij de Duitse filosoof Immanuel Kant die ‘kunst ontdoet van haar eigenheid en een distinctiemiddel maakt’. Volgens Freriks is kunst niet geschikt om in een rationeel kader te functioneren en is het dat ook nooit geweest.
De jury koos voor haar scriptie omdat het ‘leest als een lang essay op zoek naar verklaringen achter de tegenwind die de gesubsidieerde (theater)kunsten vandaag vangen.’
De Theater Scriptieprijs is een jaarlijks initiatief van het Algemeen-Nederlands Verbond, het Nederlands Toneelverbond en De Brakke Grond. Studenten uit Nederland en België die een scriptie over theater of toneel schrijven konden hun scriptie geanonimiseerd inzenden naar de jury die daaruit vier genomineerden samenstelde. Opvallend genoeg waren dat dit jaar vier UvA-studenten. Naast Rianne Freriks werden Lisa Skwirblies, Ricarda Franzen en Suzanne Vesta Kooloos genomineerd voor de prijs.
De jury, die bestond uit onder meer dramaturg Cecile Brommer en Brakke Grond-directeur Piet Menu, koos uiteindelijk voor Freriks’ scriptie over hoe kunst eigenlijk aan een elitaire status is gekomen. Volgens Freriks begint dat bij de Duitse filosoof Immanuel Kant die ‘kunst ontdoet van haar eigenheid en een distinctiemiddel maakt’. Volgens Freriks is kunst niet geschikt om in een rationeel kader te functioneren en is het dat ook nooit geweest.
De jury koos voor haar scriptie omdat het ‘leest als een lang essay op zoek naar verklaringen achter de tegenwind die de gesubsidieerde (theater)kunsten vandaag vangen.’
