Vaste bezoekers weten wel dat Lowlands meer is dan muziek alleen. Dat je er ook in de sauna kan gaan zitten stomen, naar de film kan gaan, of naar een dansvoorstelling. Dankzij Coolpolitics is het zelfs mogelijk om colleges te bezoeken. Dat klinkt weinig uitnodigend - ben je een keer vrij, zit je toch weer in de schoolbanken - maar oud-minister van Justitie en UvA-hoogleraar Mensenrechten & Nederlands en Europees constitutioneel recht Ernst Hirsch Ballin weet de Echo-tent behoorlijk vol te trekken. Zijn opdracht: in drie kwartier de fundamentele (mensen)rechten van ons land factchecken. En dan het liefst op een beetje een coole rock 'n' roll-manier, want je staat niet voor niets op Lowlands.
Tot dat laatste doet Hirsch Ballin enkele verwoede pogingen. Hij verklaart zijn liefde voor het recht door erop te wijzen dat dit geen abstract begrip is. 'Het gaat om relaties tussen mensen. Net als op Lowlands dus.' Ook zegt hij: 'Het recht moet bruggen slaan. Bruggen over troebel water,' waarna hij zijn muzikale helden Simon & Garfunkel namedropt. Maar verder is het een vrij droog college, dat zelfs vrij moeilijk te volgen is als je niet enigszins in de materie zit. Na tijd noemen bezoekers het 'een beetje saai' en vinden ze Hirsch Ballin 'meer een man van de materie'.
Dat neemt niet weg dat de hoogleraar enkele interssante punten aansnijdt. Bijvoorbeeld als hij de vergelijking maakt met Amerika. Daar weten kinderen meer van the constitution dan hoogopgeleide volwassenen in Nederland. Agenten zijn er verplicht om de zogenaamde Miranda rights voor te lezen aan een verdachte. Je kent dat van films, waarin bij arrestaties steevast de woorden 'you have the right to remain silent' klinken. In Nederland gebeurt dat niet, niet in de laatste plaats omdat dergelijke rechten niet in de grondwet staan. Maar dat wil volgens Hirsch Ballin niet zeggen dat de grondwet er slechts een symbool in. Er staat namelijk heel veel wel in, en meestal kunnen uit al die artikelen indirect andere rechten worden afgeleid.
Dat ongeveer is de kern van het verhaal. Dat de grondwet geen relict uit het verleden is, maar een tekst die leeft.
Vorkje prikken
Wat echter vooral bij blijft zijn twee andere dingen. Ten eerste de vraagtekens die de oud-minister stelt bij onze inburgeringscursus. Op de vraag 'wat bedoelt de buurvrouw als ze zegt: "Ik ga nu eten"?' moet het juiste antwoord zijn dat het tijd is om op te krassen. Volgens Hirsch Ballin kan dat net zo goed zijn dat je voorstelt om samen uit eten te gaan, of dat ze je met die woorden uitnodigt om een vorkje mee te prikken. Inburgeren, meent Hirsch Ballin, betekent niet dat we allemaal precies op elkaar moeten gaan lijken.
Het bijzonderst is het moment dat de oud-politicus stilstaat bij de uitvaart van Prins Friso. Hier voelt de hele zaal met hem mee. Iets wat tijdens de rest van het college helaas te weinig gebeurt.
Tot dat laatste doet Hirsch Ballin enkele verwoede pogingen. Hij verklaart zijn liefde voor het recht door erop te wijzen dat dit geen abstract begrip is. 'Het gaat om relaties tussen mensen. Net als op Lowlands dus.' Ook zegt hij: 'Het recht moet bruggen slaan. Bruggen over troebel water,' waarna hij zijn muzikale helden Simon & Garfunkel namedropt. Maar verder is het een vrij droog college, dat zelfs vrij moeilijk te volgen is als je niet enigszins in de materie zit. Na tijd noemen bezoekers het 'een beetje saai' en vinden ze Hirsch Ballin 'meer een man van de materie'.
Dat neemt niet weg dat de hoogleraar enkele interssante punten aansnijdt. Bijvoorbeeld als hij de vergelijking maakt met Amerika. Daar weten kinderen meer van the constitution dan hoogopgeleide volwassenen in Nederland. Agenten zijn er verplicht om de zogenaamde Miranda rights voor te lezen aan een verdachte. Je kent dat van films, waarin bij arrestaties steevast de woorden 'you have the right to remain silent' klinken. In Nederland gebeurt dat niet, niet in de laatste plaats omdat dergelijke rechten niet in de grondwet staan. Maar dat wil volgens Hirsch Ballin niet zeggen dat de grondwet er slechts een symbool in. Er staat namelijk heel veel wel in, en meestal kunnen uit al die artikelen indirect andere rechten worden afgeleid.
Dat ongeveer is de kern van het verhaal. Dat de grondwet geen relict uit het verleden is, maar een tekst die leeft.
Vorkje prikken
Wat echter vooral bij blijft zijn twee andere dingen. Ten eerste de vraagtekens die de oud-minister stelt bij onze inburgeringscursus. Op de vraag 'wat bedoelt de buurvrouw als ze zegt: "Ik ga nu eten"?' moet het juiste antwoord zijn dat het tijd is om op te krassen. Volgens Hirsch Ballin kan dat net zo goed zijn dat je voorstelt om samen uit eten te gaan, of dat ze je met die woorden uitnodigt om een vorkje mee te prikken. Inburgeren, meent Hirsch Ballin, betekent niet dat we allemaal precies op elkaar moeten gaan lijken.
Het bijzonderst is het moment dat de oud-politicus stilstaat bij de uitvaart van Prins Friso. Hier voelt de hele zaal met hem mee. Iets wat tijdens de rest van het college helaas te weinig gebeurt.
