ADE Special Social Club: feest voor mensen met en zonder beperking
Komende zondag 22 oktober is het onbeperkt dansen met de Special Social Club, een feest voor mensen met én zonder beperking. Vanaf 18.30 biedt ADE in een prikkelarme omgeving op het NDSM-werf prikkelgevoelige dj's en feestgangers een kans aan om écht uit hun bol te gaan. ‘Als er straks duizend mensen komen pis ik echt in mijn broek, man!’
Zenuwachtig is hij echt niet hoor, belooft Emile Cromme, dj bij de Special Social Club. Al bedenkt hij zich ook: ‘Dat moet ik eigenlijk wel worden voor mijn ultieme, muzikale focus!’ Cromme heeft het syndroom van Williams-Beuren. Mensen met Williams-Beuren raken snel vermoeid door prikkels en hebben wat moeite om sociale situaties aan te voelen. Ze hebben echter doorgaans een opvallend goed gevoel voor muziek. Bij de Special Social Club, een organisatie voor evenementen voor mensen met een beperking, is er eindelijk ruimte voor muzikale jongens als Cromme. ‘Ik draai gewoon op ADE, man. Dan ben ik daarna maar een beetje moe, boeien!’
Iemand die niet zo snel moe raakt is Bente Kuipers, ISW-studente en vrijwilligster bij de Special Social Club. De Special Social Club organiseert verscheidene feestjes voor en door mensen met en zonder beperking. Door zo’n feestje, de eerste pubquiz na corona in de Tolhuistuin, werd Kuipers getrokken. ‘Voor mij is het inmiddels ook gewoon uitgaan’, zegt Kuipers, die de rest van haar leven dit vrijwilligerswerk wil blijven doen. Ze legt uit: ‘Ik neem al mijn vrienden mee, word flink teut en heb geweldige gesprekken met de mensen daar.’
Uitgaan zonder vooroordelen
‘Mijn nieuwe vrienden, de bezoekers, help je eerst gewoon een beetje met op mensen afstappen; ik vind op mensen zelf afstappen ook al hartstikke eng, dus ik begrijp ze volledig.’ ‘Je staat eigenlijk nooit in je eentje’, bevestigt Cromme, die daarmee leert socialer te zijn en over die vermoeiende prikkels heen te stappen. Overprikkeld raakt Kuipers ook hoor, zegt ze. ‘Maar ja, dan ga ik gewoon bij de anderen in de prikkelvrije ruimte relaxen.’
Kuipers heeft in tegenstelling tot bij normaal uitgaan bij de Special Social Club eindelijk eens nooit een gevoel van ‘wat doe ik hier eigenlijk?’ Ze vertelt: ‘Ik was soms helemaal klaar met de stroboscopen, warmte, drukte en minder leuke mensen van het Amsterdamse uitgaan. Dan is het echt een verademing om met mensen te zijn die je nooit veroordelen. Een meisje met PDD-NOS staat altijd met haar eigen muziek op haar koptelefoon los te gaan; daar kijkt niemand van op.’ Benthe zegt daarop vrolijk dat ze ook zelf eindelijk helemaal uit haar bol kan gaan. ‘Soms vragen mensen of ik vrijwilliger ben of zelf een beperking heb.’
Beperkingen beperken
Het verdwijnen van het onderscheid tussen ‘met een beperking’ en ‘zonder beperking’ is ook de droom van oprichter en UvA-alumnus Hugo van den Biggelaar. Een aantal jaar geleden ging hij met zijn broer Bob, die op het autisme-spectrum zit en inmiddels vast draait bij de Special Social Club (dj Bobo, een favoriet van Kuipers), naar een feest voor mensen met een beperking. ‘Die zorgmensen bedoelden het ontzettend goed, maar het was toch een beetje lullig met cola uit van die witte, plastic bekertjes en muziek op een JBL-boxje.’
Van den Biggelaar en twee van zijn vrienden besluiten een ‘echt’, maar prikkelarm, feestje te geven voor deze mensen die altijd maar thuis bij hun ouders of een woongroep zitten in het weekend. Gewoon met kaartjes die je moet kopen, maar wel zonder mogelijk exploderende ballonnen. Op de dag van het eerste feestje, officieel beginnend om 20,00, schrikken de feestorganisatoren ineens van de hoeveelheid mensen. ‘Normaal komen de eerste mensen pas anderhalf uur na de begintijd; nu had iedereen ‘om 20.00’ geheel letterlijk genomen.’ Maar iedereen is zó enthousiast; de drie jongens besluiten een vaste feestorganisatie op te zetten onder de naam ‘de Special Social Club’.
Vrienden voor het leven
Ze hopen ervoor te zorgen dat ze de drempels van mensen met een beperking in de samenleving kunnen wegnemen. Inmiddels organiseren daarom meer dan dertig vrijwilligers onder meer politieke debatten met uitleg, gemixte sporten (zoals geblinddoekt tennis met mensen met en zonder een visuele beperking, zodat iedereen zich hetzelfde voelt), kunstexposities en zelfs datedagen. ‘Er zijn mensen zelfs door ons gaan samenwonen (dat is nu wel uit elkaar, maar hé, ze hebben het geprobeerd), ze maken vrienden voor het leven en ze hebben simpelweg elke maand iets om naar uit te kijken. Bij ons vijfjarig bestaan stuurde drie jongens, die al vijf jaar bij alles van ons komen, een bosje bloemen om ons te bedanken voor de vriendschap die ze hebben gekregen. Daar heb ik keihard om moeten janken, ja.’
Cromme wil vooral gewoon ‘lekker draaien’ zondag vanaf 19.15. ‘House, techno, maar ook wat drukkere nummers als de crowd dat aankan.’ En hij wil graag mede-dj’s spreken om een beetje in de scene te komen. Kuipers kan helaas niet komen door een beperking: ze heeft nogal last van smetvrees. Het jubileumfeest in november kan ze nog aan, maar zo’n festival vindt ze veel te druk. Maar die drukte is juist waar Cromme op hoopt. Alhoewel, dan is hij wél zenuwachtig: ‘Als er straks duizend mensen komen pis ik echt in mijn broek, man!’
