Folia telt af | Vintage Casio

‘Ik draag al vijfentwintig jaar hetzelfde model horloge. Een zwarte plastic Casio. Om precies te zijn: het model F-91 W. Een bestseller uit de jaren tachtig. Hij kost minder dan tien euro en gaat zeker drie jaar mee. Uiteindelijk begeeft het plastic gespje het, het elektronisch uurwerk houdt het veel langer vol. Dat komt neer op een cent per dag. Daarvoor houdt mijn Casio niet alleen heel precies de tijd bij: hij bezit een handig lampje voor de middernachtelijke uren, en hij wekt me iedere dag met felle piepjes die betrouwbaar door alle jetlags en katers heen klinken. Wat wil je nog meer van een horloge? De kwaliteit/prijsratio is optimaal. In mathematische zin zou het wel eens het perfecte uurwerk kunnen zijn. Het is dan waarschijnlijk ook geen toeval dat ik onder mijn directe collega’s hier in Princeton al minstens drie andere Casio-aficionados heb gevonden.

Chinese journalist
‘Als Casio-drager ga je in het algemeen anoniem door het leven. Maar zo nu en dan valt het licht op mijn goedkope horloge. Zo zag ik ooit een lovend foto-onderschrift “Dijkgraaf draagt een coole vintage Casio.” Een Chinese journalist raakte niet uitgesproken over het feit dat een westerse hoogleraar een Casio droeg. En laatst werd mijn horloge, als niet helemaal gepast, zorgvuldig met Photoshop weggewerkt.

‘Mijn beeld veranderde drastisch toen The Guardian rapporteerde dat de Casio F-91 W het favoriete wapen was van Al Qaida-strijders, inclusief foto van Bin Laden met mijn horloge. Dragers hadden het betrouwbare instrument in Afghanistan gekregen tijdens hun lessen tijdbom-maken. Een derde van de gevangen in Guantánamo bleek lid te zijn van “mijn” Casio Club. Sindsdien schuif ik het horloge zorgvuldig onder mijn hemdsmouw bij de douane. Volgens mij draag ik een metafoor voor het moderne leven aan mijn pols. Waar is de cultuurhistoricus die de wereld weet te duiden aan de hand van de Casio r-91 W!’

Dit is de column ‘Vintage Casio’, door Robbert Dijkgraaf. Folia, 04-09-2013.