Een uur in de rij voor een tarotkaartlezing tijdens museumnacht
Van matses bakken in het Joods Museum tot een silent disco in het Allard Pierson. Vijf musea zetten hun deuren gisteravond open voor studenten van de Intreeweek. Ondanks de rijen die soms opliepen tot een uur wachttijd, verliep de avond gemoedelijk. ‘Museumnacht is een cool idee, het voelde echt of de musea van ons waren.’
21.30 uur | Verzetsmuseum
Een handvol studenten staat op donderdagavond voor de ingang van het verzetsmuseum te kletsen, een rij is er niet. ‘Heel eerlijk, we waren meer in de stemming geweest als we niet de hele dag alcohol had gedronken,’ vertellen studentes die naar buiten komen. Ze zijn langs de tentoonstelling gelopen maar toch kwam het niet helemaal binnen. ‘Al beïnvloedt het je stemming wel.’
Het volgende mentorgroepje dat naar buiten komt, haast zich gelijk door naar het volgende programmaonderdeel: ‘We are trying to hit them all,’ verontschuldigen de studenten zich.
Ze doelt op alle vijf musea – het Joods museum, het Verzetsmuseum, het Allard Pierson, het Museum van Loon en Embassy of the Free Mind – die vanavond hun deuren openen voor de nieuwe eerstejaars. Vanwege de lange rijen die er voor sommige musea staan is vijf musea op een avond een ambitieus plan, zal later die avond blijken.
21.45 uur | Joods Museum
Ook bij het Joods Museum hoeven studenten niet in de rij te staan. ‘Het gaat vooral om sfeer proeven en muziek luisteren’, vertelt een groep meiden die net naar buiten komt. Tijdens de museumochtend eerder deze week bij het Stedelijk en Rijksmuseum gingen de studenten wél de informatiebordjes bij de kunst lezen, nu niet. ‘Die museumochtend was ook goedbezocht. Overal stonden rijen, maar we konden toch naar binnen.’
21.55 uur | Allard Pierson
Voor het Allard Pierson staat een rij die tot om de hoek doorloopt. Hier is de silent disco en de verwachtingen zijn hooggespannen. De rij is lang, maar stroomt snel door, omdat de koptelefoons na drie nummers uitgaan en moeten worden ingeleverd bij de balie. Binnen tien minuten staan studenten weer buiten.
‘Het was zo ongemakkelijk!’, zeggen studenten unaniem. ‘Alle lichten waren aan en niemand danste,’ licht een studente toe. ‘We hadden gedacht dat de silent disco in een museumzaal zou zijn, maar we stonden in de hal.’ ‘En belangrijker nog, er was geen bar,’ vult een andere student aan. Toch hebben ze de grootste lol, en geven ze toe dat sommige mensen het wel naar hun zin hadden. ‘Als je genoeg gedronken had was het leuk.’
22.24 uur | Museum Van Loon
Twintig minuten stonden de twee studentes kunstgeschiedenis ervoor in de rij, het Museum Van Loon aan de Keizersgracht. ‘Voor een museum best wel pittig,’ vinden ze. Ze konden er het woonhuis van onder meer Willem van Loon, medeoprichter van de VOC, bewonderen.
‘Schilderijen, meubels, er was een opgezette pauw,’ sommen ze op. ‘Voor ons alleen wat te gemaakt. Het was alsof je in een poppenhuis liep. Té goed onder houden. Téveel pracht en praal.’ Ook misten ze wat context. ‘Allerlei portretten van mensen waarvan we niet weten wie het zijn. Ik miste wel wat bordjes.’
Of ze nog meer musea gaan bekijken? ‘Ik denk het niet, waarschijnlijk belanden we in een café.’ Met het mentorgroepje kunstgeschiedenisstudenten hebben ze het wel echt getroffen. ‘Ik merk al wel dat er een klik is. Het is een intense week, al helemaal als je in de sportzaal op het USC slaapt, een moment privé is er eigenlijk niet. Maar zo leer je elkaar wel kennen. Ik zou iedere aankomende student de Intreeweek aanraden.’
22.45 uur | Embassy of the Free Mind
Voor de Embassy of the Free Mind staan zo’n honderdvijftig studenten in de rij en loopt de wachttijd op tot een uur. ‘Het museum is een beetje een vreemde eend in de bijt,’ vertelt een student die naar buiten komt. ‘Ze beheren de collectie geschriften die door de katholieke kerk is verbannen. Maar in plaats dat we de bibliotheek konden zien, konden we alleen naar foto’s kijken van fragmenten uit de boeken.’
Reden van bezoek was voor veel studenten de tarotkaartlegging. Studenten konden een persoonlijke vraag stellen, waarna de kaarten gelegd en verklaard werden. Twee studentes zijn er nog vol van. ‘Of je het nu gelooft of niet, door de sfeer werd het heel mysterieus en ontstaat er echt een verhaal. Het heeft me echt aan het denken gezet.’
De lange rij was het wachten dan ook wel waard. ‘Museumnacht is een cool idee. Het was leuk om er eens alleen met studenten te zijn, het voelde echt alsof de musea van ons waren.’
