Activistenpartij wil het komend jaar ‘stennis schoppen’ op de UvA
De Activistenpartij heeft de meeste stemmen behaald tijdens de directe verkiezingen van de Centrale Studentenraad (CSR). Hun ‘primaire focus’ ligt echter op ‘buitenparlementaire activiteiten’, zoals bezettingen. Profiel van een snelgroeiende, radicale studentenpartij op de UvA.
Eén ding is duidelijk: het bestuur van de UvA (CvB) kan zijn borst gaan natmaken. De Activistenpartij – met ruim 1400 stemmen en twee zetels de officieuze winnaar bij de directe verkiezing van de zetels in de centrale studentenraad – is niet van plan rustig stil te blijven zitten. De activisten willen ‘stennis schoppen’, in de Centrale Studentenraad (CSR) én in de facultaire raden, ook al zou dat tevergeefs kunnen zijn.
‘We weten maar al te goed dat werkelijke verandering binnen de studentenraden helemaal niet mogelijk is’ – een opvallende zin voor in een partijprogramma. Het maakt de vraag des te urgenter: wie zijn deze activisten, hoe opereren ze en wat kunnen we nog verwachten van deze betrekkelijk jonge, maar snelgroeiende partij?
Bezettingen en bivakmutsen
‘We zijn een verzamelpunt voor radicaal-links,’ stelt medeoprichter Carlos van Eck, die zichzelf als marxistisch beschouwt. Naast communisten herbergt de partij volgens Van Eck ‘anarchisten, klimaatactivisten, socialisten, en andere intersectionele en progressieve studenten’. Daarnaast mensen die ‘minder maatschappelijk geëngageerd zijn, maar zich wel betrokken voelen bij de universiteit’.
Studentenpolitiek is voor de activisten echter van ondergeschikt belang. ‘Liever één zetel in de CSR en honderd actieve leden, dan de volle zeven zetels en slechts zeven actieve leden,’ zegt Van Eck. De primaire focus ligt op ‘buitenparlementaire activiteiten’. Zoals muziekevenementen die de Amsterdamse underground-subcultuur in leven houden en documentaire-avonden. Maar belangrijker nog: bezettingen.
Als onderdeel van de Amsterdam Autonomous Coalition organiseerden de activisten de recente bezetting in het ABCD-gebouw op de Roeterseilandcampus. Ze paradeerden met gekleurde bivakmutsen door de hal en meerdere vlaggen van de Activistenpartij hingen aan de zijwanden. De politie kwam er uiteindelijk aan te pas en veertien demonstranten werden gearresteerd.
Blauwe plekken
Sinds de bezetting van de voormalige Academische Club op het Binnengasthuisterrein – eveneens medegeorganiseerd door de Activistenpartij – is ‘cops off campus!’ zowat de lijfspreuk geworden van de partij. De ontruiming van de politie – met dertig arrestaties tot gevolg – is er toen (te) hardhandig aan toe gegaan, vindt Noah Pellikaan, de lijsttrekker van de Activistenpartij. Hij heeft er naar eigen zeggen ‘blauwe plekken en pijn’ aan overgehouden. Dat kwam overigens niet uit het niets: hij ‘volgde bevelen van de politie niet op’.
Dat de partijleider van de activisten niet bang is om de politie te provoceren, (bijna) gearresteerd te worden, in de frontlinie te staan en de andere demonstranten in woord en daad op te zwepen, bleek ook tijdens de bezetting van het ABCD-gebouw. Hij neemt het voortouw, drukt zijn stempel op een demonstratie en staat vooraan als er een confrontatie dreigt.
Zijn handelen staat niet op zichzelf. Sterker nog: het is exemplarisch voor de baldadige aard van de Activistenpartij. Is geweld uit den boze, voor de activisten? Dat wel, volgens Van Eck: ‘We houden van vreedzaam protest, in de vorm van demonstraties, petities en kaartenacties.’
Spirituele opvolger
De partij, die twee jaar geleden nog niet eens genoeg stemmen had voor één zetel in de CSR, staat op de schouders van reuzen. ‘We zien onszelf als de spirituele opvolgers van de Decentralen,’ vervolgt Van Eck. De Decentralen werd opgericht na de Maagdenhuisbezetting in 2015, om vervolgens drie jaar op rij liefst drie van de zeven directe zetels te bemachtigen in de CSR. ‘Een monsterzege,’ aldus Van Eck.
Voor de activisten staat het ‘decarboniseren, dekoloniseren en democratiseren’ van de UvA centraal. De Activistenpartij wil van medezeggenschap op de universiteit, naar volledige zeggenschap voor studenten en docenten. Ook zou het curriculum en taalgebruik op de universiteit inclusiever moeten worden, en de banden met Shell verbroken.
Reprimande van het CvB
Dat voormalig president-directeur van Shell, Jeroen van der Veer, dus onlangs naar de UvA zou komen voor een debat in Room for Discussion, kon allerminst op begrip rekenen van de activisten. Integendeel. Een omineus bericht op Instagram volgde: ‘Wanted: Jeroen van der Veer. Climate Criminal.’
Het CvB was hier niet van gediend, en tikte de partij op de vingers. ‘Iemand als crimineel bestempelen en diegene boycotten van de campus, is in strijd met de academische waarden van de UvA,’ reageerde het bestuur. Het bericht is nadien niet verwijderd door de Activistenpartij.
De reden? Het bestuur heeft zijn krediet verspeeld, menen de activisten, door bij elke bezetting de politie in te schakelen. Of zoals Pellikaan het zelf verwoordt: ‘Het CvB prioriteert hun grip op macht, boven de veiligheid van student-demonstranten.’ ‘Lafaards’, vinden ze het bestuur. ‘Een instituut dat de bestaande machtsstructuren wil behouden en haar sociaaleconomische voordelen wil continueren.’
Centraal overleg
Die houding zal het centraal overleg er naar verwachting niet makkelijker op gaan maken. Toch hebben de activisten zich het afgelopen jaar constructief getoond in de CSR, vindt Van Eck. ‘We hebben samen met de hele raad belangrijke punten binnengehaald. Bijvoorbeeld in het verkrijgen van extra financiering voor sociale veiligheid, meer duurzaamheidsmaatregelen en de discussie rondom Shell en de catering.’
Dat de Activistenpartij, in de woorden van Van Eck, ‘verbonden is met een beweging buiten de studentenraad om’, helpt daarbij sterk. ‘Zo is er van meerdere kanten druk op het CvB.’
