‘Geëngageerd is niet hetzelfde als links’
Is de wetenschap wel objectief genoeg? Of zijn linkse denkbeelden (te veel) doorgesijpeld naar onderwijs en wetenschap? Studievereniging Machiavelli organiseert komende maandag een symposium onder de titel ‘Political diversity in education’. Student rechten en politicologie Casper Colenbrander, oud-lid van de liberale studentenpartij De Vrije Student en een van de deelnemers, blikt vooruit.
Casper, is dit niet een onzinnig onderwerp voor een wetenschappelijk debat?
‘Dit is helemaal geen onzinnig onderwerp voor een wetenschappelijk debat en al helemaal niet voor een politicologisch debat. Enerzijds dwingt onze gepolariseerde tijd ertoe ook naar het spanningsveld tussen politiek en onderwijs te kijken. Anderzijds sluit het mooi aan op de andere diversiteitsdiscussie die we de afgelopen jaren binnen de UvA voeren. Daarnaast is het goed dat onderwerpen die spelen in de maatschappij ook door de wetenschap worden onderzocht en bediscussieerd.’
Doen jullie op deze manier niet mee aan het Forum voor Democratie-vertoog?
‘Als je dat denkt, dan doe je dat met dit artikel toch ook? Ik denk trouwens niet dat we door deze discussie te voeren FvD of andere partijen in de kaart spelen. Dit is een symposium voor politicologen. Wij zijn scherp en kunnen haarfijn retoriek doorzien. Bovendien geven we hiermee niet louter een platform voor het “FvD-vertoog”. We bieden ook een podium voor kritiek en voor andere visies dan die van FvD.’
Zijn de FMG en FGw niet gewoon bolwerken van links activisme?
‘Als student aan de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) kan ik dat niet goed bepalen voor de Faculteit der Geesteswetenschappen (FGw), maar mijn beeld is dat de FGw studenten die in mijn netwerk zitten vaak uitgesproken links, of tenminste zeer activistisch zijn. In de FMG heb ik niet het gevoel dat er een dominante politieke stroming heerst: de wetenschappers zijn net als de studenten, namelijk politiek divers. Ik zie ook zeker geen indoctrinatie of iets dergelijks terug in het onderwijs en als het dan een enkele keer te eenzijdig is, kun je daar prima een opmerking over maken, zoals een kritische student ook behoort te doen. Je moet ook bedenken dat de FMG een zeer internationale faculteit is, wat de politieke diversiteit waarborgt. Dat er een handjevol PvdA’ers tussen de docenten zit maakt de FMG nog geen links bolwerk.’
Er wordt altijd gezegd dat de UvA een geëngageerde universiteit is, maar dat is toch gewoon een eufemisme voor ‘links’?
‘Of de UvA een links geëngageerde universiteit is, is nog maar de vraag. Ik denk dat we ons als UvA meer bezighouden met maatschappelijk discussies en meer het contact zoeken met de omgeving dan andere universiteiten, maar ik vind het ver gezocht om daaruit te concluderen dat de UvA links engagement heeft. De UvA krijgt nu eenmaal meer aandacht van de media, omdat de UvA sinds jaar en dag bekend staan als “die ene activistische universiteit in de hoofdstad”. Ik denk dat je de plank mis slaat als je denkt dat engagement en betrokkenheid politiek linkse begrippen zijn. Kijk bijvoorbeeld naar de opkomst van het rechtse FvD. Die partij wordt door een groot deel van de bevolking als “zeer betrokken” gezien.’
Zou het aan de UvA mogelijk moeten zijn dat er onderzoek komt naar de politieke verdiensten van Thierry Baudet?
‘Het zou mij verbazen als dat niet mogelijk is. Het lijkt mij hoogstens een beetje voorbarig om nu al onderzoek te doen naar de politieke verdiensten van Thierry Baudet. Daarnaast vind ik het van belang dat een onderzoeker bij dit soort potentieel controversieel onderzoek zijn best doet neutraal te blijven.’
Wat vind je van wetenschappers die linkse blaadjes volschrijven? Of moeten wetenschappers juist wel positie kiezen?
‘Jazeker, zij moeten positie kiezen. Wij vinden het toch ook niet problematisch als wetenschappers in de politiek gaan? De Eerste Kamer telt een groot aantal hoogleraren: van Groen Links-decaan Ruard Ganzevoort (VU) tot FvD’er en hoogleraar Paul Cliteur (Universiteit Leiden). Als er één beroepsgroep geschikt is om uitvoerige beleidsvoorstellen te bedenken en tot in detail naar het regeringsbeleid te kijken en er een opvatting over te hebben, dan zijn dat wel geëngageerde wetenschappers, van links én rechts. Wie anders dan wetenschappers zijn in staat om politieke retoriek rationeel te doorgronden?’
