Zoveel kans maakt Duncan Laurence bij het Songfestival (volgens de wetenschap)
Hoe hoog (of laag) zal Duncan Laurence scoren op het Eurovisie Songfestival in Tel Aviv? UvA-muziekwetenschapper Ashley Burgoyne geeft zijn wetenschappelijke mening over Arcade. ‘Duncan gebruikt een eenvoudige begeleiding met veel herhaling: héél belangrijk om een nummer lang te onthouden.’
Als hij tijd heeft, voert UvA-muziekwetenschapper Ashley Burgoyne (39) jaarlijks zijn vaste ritueel uit: het analyseren van de 35 inzendingen voor het Songfestival met zijn catchiness-algoritme. ‘Wetenschappelijk gezien zou dat nummer het meest moeten blijven hangen’, zegt hij aan de telefoon. ‘Dat betekent niet dat het automatisch de winnaar is. In 2016 – het jaar van Douwe Bob – vond ik dat Spanje de winnaar was, maar uiteindelijk won Oekraïne.’
Had u ook gestemd?
‘Ja! Ik stem voor de wetenschap. Helaas is dat één stem in een zee van miljoenen. Dit jaar heb ik geen tijd om te analyseren, dus moet ik zelf mijn mening vormen.’
U bent muziekwetenschapper. Hoe kijkt u naar Duncan Laurence?
‘De persoonlijke eerste indruk was niet heel positief. Geen winnaar, dacht ik, maar toen hoorde ik dat de bookmakers daar anders over denken. Wetenschappelijk gezien houdt “Arcade” zich niet helemaal aan de regels voor catchy muziek. Een traditioneel catchy nummer begint melodisch laag, gaat dan omhoog en vervolgens terug naar dezelfde toonhoogte, maar “Arcade” blijft hangen rond dezelfde noten. Wel goed is dat Duncan een eenvoudige begeleiding gebruikt met veel herhaling en gelijke patronen. Dat is héél belangrijk om een nummer lang te onthouden, wat moet als mensen erop moeten stemmen. Daarnaast heeft het nummer geen countermelody, maar is het heel puur, waardoor het ook gemakkelijker blijft hangen.’
Maakt het tempo nog uit?
‘Dat wel. Helaas voor ons: nummers met een hoger tempo onthouden we beter, wat overigens niets hoeft te zeggen over de kwaliteit. Het meest catchy nummer is nog altijd “Wannabe” van de Spice Girls.’
Als Duncan wetenschappelijk gezien geen traditionele regels voor catchiness volgt, waarom is hij dan zo populair, denkt u?
‘Dat is heel apart. Ik kan niet echt zeggen waarom, ik wou dat ik het kon. Als we winnen zou het de eerste keer zijn in 44 jaar, dat zou zo fijn zijn. Twee jaar terug won Portugal: ook gewoon een mooie jongen met een mooie stem. Mensen vonden dat prachtig.’
Wat is uw favoriet dit jaar?
‘Ik heb nog niet alles kunnen zien, maar als musicoloog vond ik het Franse nummer van Bilal Hassani interessant. Het is een eenvoudige melodie die zich aan alle melodic arts houdt. Niemand denkt dat het gaat winnen, trouwens. Wetenschap gaat meestal niet over voorspellen.’
Het Songfestival is ook een performance-evenement. Is dat niet minstens zo belangrijk bij het onthouden van een nummer?
‘Zeker. De houdbaarheid op lange termijn bestaat zelfs voor 20 procent uit muziek en voor 80 procent uit andere aspecten. Dat is niet niks. De act van Duncan is extreem simpel, anders dan de engelen uit Kroatië die rond het podium vliegen. Hij zingt behoorlijk goed, maar ik denk dat politieke of flashy nummers uiteindelijk een hogere kans maken. Bij Eurovisie is het de norm om over the top te gaan. Het is trouwens gevaarlijk om te denken dat het Songfestival alleen camp is: het is ook een uniek moment waarop heel veel mensen serieus naar nieuwe muziek van jonge artiesten luisteren. En het is fijn dat mensen daadwerkelijk zingen: dat is soms pijnlijk, maar ook goed om ons te herinneren dat mensen geen computers zijn en dat kleine foutjes niet per se onoverkomelijk zijn.’
