.jpg)
UvA-geheimen | Waarom mogen studenten niet op het dak van het P.C. Hoofthuis?
Het P.C. Hoofthuis is voor menig student een doolhof: trappen verscholen achter deuren, weggestopte werkcollegezalen en een fitnessruimte waar je een kantoor verwacht. Op de zesde verdieping tref je een enorm dakterras, maar de deur zit steevast op slot. Waarom mogen studenten geen luchtje scheppen op het dak?
.jpg)
Het P.C. Hoofthuis opende in 1984 en zorgde direct al voor ergernissen, zo blijkt uit een artikel in Het Parool destijds. Het bouwwerk van architect Theo Bosch (1940-1994) bleek niet altijd even geschikt om te functioneren als universiteitsgebouw. Zo kon een van de twee ingangen lange tijd niet open - extra portiers inhuren was voor de UvA te duur - waardoor er grote rijen stonden voor de ingang aan het Singel. Ook vergat Bosch om opslagruimte te ontwerpen en klaagden schoonmakers over vloerbedekking in de kantines. De koffiedrinkende studenten zouden die binnen een paar weken al vuil maken.
Lucebert
Bosch ergerde zich aan de ophef die het nieuwe universiteitsgebouw met zich meebracht. Hij had tijdens het ontwerp besloten de grijze muren in het pand op te fleuren met houten lijsten, waardoor op iedere verdieping een kunstwerk zou komen te hangen. De afmetingen van de lijsten bleken echter zo afwijkend dat er geen schilderij in het formaat te vinden was. Bosch reageerde woedend: ‘Het is nota bene een Faculteit der Letteren! Dan plak je er toch een gedicht van Lucebert achter!’
De grootste mislukking bleek achteraf echter het dakterras. Bosch was van plan er een buitenkantine van te maken waar studenten ‘zouden worden voorzien van hapjes en drankjes tegen een redelijke vergoeding,’ zo schreef De Telegraaf in 1988. Al vrij snel na de opening van het gebouw werden de deuren naar het dak gesloten. Waarom? De studenten maakten er een te grote bende van.
Opgebrande shaggies
De lunchende studenten gooiden ‘kauwgompapiertjes, koffiebekertjes en opgebrande shaggies’ vanaf het dak naar beneden en dus besloot de gebouwbeheerder het terras te sluiten. De dakkantine die Bosch in gedachten had bleek op een faculteit niet te werken. Zelf opperde hij dat de universiteit er een paar prullenbakken kon neerzetten om het probleem op te lossen. De universiteit gaf hier echter geen gehoor aan, tot grote frustratie van Bosch. ‘Die gasten zijn moeilijk vooruit te branden. Moet ik er dan zelf de dagbladen op tafel leggen en koffie komen schenken?’
Onder studenten gaat al jaren een mythe rond over een oververmoeide student die vanaf het dak naar beneden sprong. Het gebouwbeheer bleek dit verhaal niet te kennen en ook in krantenarchieven was niets terug tevinden over een dergelijk incident.
Geheim ontrafeld! Heb je ook een UvA-geheim dat je graag ontrafeld zou willen zien? Mail ons op redactie@folia.nl.
